प्रेषित 22 - बारेली पावरी

भिळ मा पौलुसोन प्रचार

¹ “भाशो एने डाहला माणसो मारो जोवाब सोमवू, जीना काजे मे तुमरे सामने जोवाब आपो.”

² तेत्यार चे माणसे सोमव्या कि जू माणूस आमरे साते इब्री भाषामा बुलने बाज रोयू; ती चे एने हुगा रोय गोया, एने चू कोयू;

³ “मे यहुदि छे किलिकिया तरसुसमा जन्मो लेदलु छे, बाकीन इना देसोमा मारो पालन पोषण होयलो छे एने गमलीएल पायोनचा बोसीन डायला शास्त्रनियमोन अनसारे कोळकोळीन सिकाळलो छे, एने परमेश्वरोन कोरीन खुशीमा भोरीन होयलु होतु जोसो कि आज तुमु छे.”

⁴ मे इना पंथ काजे वेला पाळाव्यू तीनुमा बायरा एने माणसो दुयू काजे बांद बांदिन जेलखानामा नाख्यू तीनु काजे मोरी बी नाख्यू.

⁵ इना वातोक गोवायी खुद महायाजक एने डायला पुढारी सोभा आप सोकतली मे इंदरेसी भाशोन नावे चिट्ठी भी लिखीन लेदू इना रितीसी दमिश्क गोयू कि चा वावा माणसो काजे बांधीन धोरीन दोंड आपनेन यरुशलेममा लीन जाम.

मन बदलनेन बारामा

⁶ जेतार मे यात्रा कोरीन दमिश्क साते पुग्यू ती ओसो होयो कि लगभग दुफारीन टेमे दमिश्क साते हांजू वाटी पोर होतु कि सोरगोमा गोथी एक-एक मोटोत विजावो मारे चारू धोळे चोमक्यो.

⁷ एने मे धोरती पोर पोळ गोयू एने एक आवाज काजे सोमव्यू, “हे शाउल, हे शाउल, तू मेसेक काहा तोकलीत आपे?”

⁸ मे जोवाब आप्यू, “प्रभू तू कून छे?” चू मेसेक कोयू “मे येसु नासरी छे, जीना काजे तू सोतावे.”

⁹ जे मारे साते होता चे विजावो ते देख्या बाकीन जू मारे साते बुल रोयू होतु तेरो आवाज नी सोमव्या.

¹⁰ ती मे कोयू, “प्रभू मे काय कोरो?” प्रभू मेसे काजे कोयू, “उठीन दमिश्कमा जा एने चा तुसेक तारो आखो कोरनेन कोरता ठेरावलो छे देखाळ देसे.”

¹¹ इनान कोरता तिना विजावान तेजोन वीजावासी मेसे काजे काहीन देखायतो नि होतो मारा सातीदार मारू हात धोरीन मेसेक दमिश्क पुगाळ्या,

¹² तेत्यार हनन्या नावोन एक माणूस जू नियमोन भक्त होतु चा रोयने वावा आखा यहुदिमा मोटू पुढारी होतु.

¹³ मारे साते आवीन उबरोयीन मेसे काजे कोयू, भाश शाउल आपनी डूवा लीले? तिनी टेमे आखा यहुदिमा मोटू होतु,

¹⁴ एने चू कोयू आमरा डाह डाहान परमेश्वर तुसे काजे इनान कोरता नेवाळलु छे कि तू तिनान मोर्जी काजे सोमजे, तिना धोरमी काजे देखे एने तेरे मुखोसी तेरी वाते सोमवे,

¹⁵ काहाकि तू तेरेन कोरता आपना माणसोन सामने तिनी वातोन गोवा बोनीस जो तू देखाळलु छे.

¹⁶ हिमी काहा टेमे लागाळ रोयू? उठ, बाप्तिस्मा ले, एने तेरो नाव लीन आपना पापो काजे धुव दे.

¹⁷ ओवतेन ओसो होयो कि जेतार मे यरुशलेममा पोछु आवीन मंदीरमा प्रार्थना कोर रोयू होतु ती मे बेहोष होय गोयू.

¹⁸ एने मे तीना काजे यो कोयतलु देख्यू, “साटू कोर एने यरुशलेममा गोथू साटू निकवी जा, काहाकि चे तारा बारामा तारी गोवायी नी माने.”

¹⁹ मे कोयू, प्रभू चे ते खुद मालूम छे कि मे एक मंदीरमा गोथू दिसरा प्रार्थना घोरोमा जायीन तारे पोर भुरसू कोरणे वावाक धोरीन बोंदी बोनावतू होतु, एने देवाळतू होतु.

²⁰ जेतार तारू गोवा स्तेफनोन लुय वोयतो होतो ती मे बी चा उबरोयलो होतो तेरा मोनोमा सामील होतो एने मारने वावान छिंदरा राखवावी कोरतू होतु;

²¹ एने चू मेसे काजे कोयू, “जा मे तुसेक दिसरा जातीन नांबे-नांबे तोक मुकली.”

²² चे तीनाक इना वातो काजे सोमवी रोया एने मोटोत आयळीन कोयने बाज गोया “ओसला माणसोन धोरती पोर गोथो मिटाळ देवू, काहाकि तेरो जीवतु रोयनेन होक नि होय.”

²³ जेतार चे आयळीन-आयळीन आपना छिंदरा उपोर नाखने बाज गोया एने सोरग भूनी सोयळू उछावने बाज गोया.

²⁴ ती सेनापती तीना काजे गोढमा लीन जाणे कोऱ्यु, एने हुकुम आप्यू कि तीनाक चाबका दिन पूस पास कोऱ्या, इनान कोरता कि माणसोन आयळनेन मतलब मेसे काजे मालूम पोळती.

²⁵ जेतार तीना काजे चे चामळान दूरे कोरीन बांद्या ती पौलुस सुभेदार काजे जू सातेत उबरोयलु होतु कोयू, “काय यो वात वारू छे एक रोमी माणसो काजे एने चो बी एक निरदोष काजे कोडा देये.”

²⁶ सुभेदार यो सोमवीन पलटनोन सरदारोन चा जायीन कोयू, “तू यो काय कोर रोयु? यु ते रोमी माणूस छे.”

²⁷ तेत्यार पलटनोन सरदार तेरेनचा आवीन कोयू, “मेसेक कोय, काय तू रोमी छे?” चू कोयू, “होव.”

²⁸ यो सोमवीन पलटनोन सरदार कोयू, “मे रोमी होयनेन पद पोयशा आपीन ली लेदलु छे” पौलुस कोयू, “मे ते पौदासी रोमी छे.”

²⁹ तेत्यार जे माणसे तीनाक जाचने वावा होता, चे मामार तेरेनचा गोथा छेटा होय गया; एने पलटनोन सरदार बी यो जानीन कि यु रोमी छे एने मे तीनाक बांधलु छे, बिही गोयू.

सभान सामने पौलुस

³⁰ दिसरे दाहळे चू ठीक-ठीक जाननेन मोर्जीसी कि यहुदि हिनापोर काहा गुणू लागाळतला छे तेरा बंधन छुळ देदा; एने प्रधान पुजारू एने आखी महासभा काजे एखठा होयनेन आग्या आप्यू, एने पौलुस काजे नेचू लीजायीन हेरे सामने उभो कोर देदु.