Seṗaniah 1 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil I. Gu ḃfuil slat ġéar go teaċt ar Iudah, arson iomad á bpeacaḋ.

¹ Briaṫar an TIĠEARNA noċ ṫáinig go Seṗaniah ṁac Cusi, ṁic Gedaliah, ṁic Amariah, ṁic Hisciah, a laéṫiḃ Iósiah ṁic Amon, ríġ Iúdah.

² ¶ Scriosfa mé ṫríd amaċ a nuile ní ón talaṁ, a deir an TIĠEARNA.

³ Díoġḃáiġfiḋ mé an duine agus an beaṫaċ, scriosfa mé éanlaiṫ a naiéir, agus eisc na fairge, agus na cip ṫuisliġ maille ris na ciontaċaiḃ; agus geárrfa mé amaċ an duine ón ttalaṁ, a deir an TIĠEARNA.

⁴ Sínfiḋ mé mar an ccéadna mo láṁ amaċ air Iúdah, agus air uile áitreaḃaċ Ierusalem; agus géarrfa mé amaċ íarsma Ḃaal as a náitsi, agus ainm na Ċemariteaċ maille ris na sagartaiḃ;

⁵ Agus an drong aḋras slúaġ neiṁe air ṁulluiġiḃ na ttiġṫeaḋ; agus an drong aḋras agus ṁionnuiġios fán TTIĠEARNA, agus ṁionnuiġios fa Ṁalċam;

⁶ Agus an luċt dfill ar a nais ón TTIĠEARNA; agus an drong nar íarr an TIĠEARNA, agus nar ċeasnuiġ ris.

⁷ Bí ad ṫoċd lé faicsin an Tiġearna DIA: óir atá lá an TIĠEARNA do laṫair: óir do ġléas an TIĠEARNA íoḋbuirt, dfúagair sé dá luċt cuiriḋ.

⁸ Agus tiucfa a ccríċ a ló íoḋbarṫa an TIĠEARNA, go ccoireoċa misi air na prionsaḋuiḃ, agus air ċlannaiḃ na ríoġ, agus air na buile ḋáoiniḃ atá air na néaduġaḋ lé culaḋuiḃ coiṁiġṫeaċa.

⁹ Annsa ló ċéadnasin smaiċteoċa mé a nuile ḋuine lingios air an ttáirsiġ, noċ líonas tiġṫe a maiġistreaċ le héigean agus lé clúanuiġ.

¹⁰ Agus tiucfa a ccríċ san ló sin, a deir an TIĠEARNA, go mbiáiḋ gúṫ a néigin ó ġeata a néisg, núallfartaċ ón dara geata, agus tormán mór ó na cnocaiḃ.

¹¹ Núalluiġse, a áitreaḃṫaċa Mactes: óir atáid na ceannuiġṫe uile ar na ngearraḋ síos; do gearraḋ amaċ a nuile ḋuine iomċras airgiod.

¹² Agus tiucfuiḋ a ccríċ san namsin, go spíonta misi Ierusalem lé coinliḃ, agus píanfa mé an drong atá go socair air a ndeascaiġ: noċ a deir iona ccroiḋe, Ní ḋéana an TIĠEARNA maiṫ, ní mó ḋéana sé olc.

¹³ Uimesin do ḋéantar éadáil dá maóin, agus fásaċ dá ttiġṫiḃ: cuirfid fós tiġṫe súas, aċt ní áitreoċuid ionta; agus plainndeoċuid fineaṁua, aċt ní ioḃuid a fíon sin.

¹⁴ Atá lá mór an TIĠEARNA á ḃfogus, atá sé a ngar, agus deiṫfríġiḋ sé go mór, eaḋon gúṫ laoi an TIĠEARNA coṁaircfiḋ an duine cuṁaċtaċ annsin go haiḋṁéil.

¹⁵ Is lá díḃḟeirge an lá sin, lá buáiḋearṫa agus aṁgair, lá fásuiġṫe agus áonranaċta, lá dorċaċta agus duáiḃsiġṫe, lá néull agus dorċadais tiuġ.

¹⁶ Lá stoc agus fúagarṫa a naġaiḋ na ccaiṫreaċ ndaingean, agus a naġaiḋ na ttor nárd.

¹⁷ Agus do ḃéara mé aṁgar air ḋaóiniḃ, iondus go siuḃoluid aṁuil dáoine dalla, do ḃriġ gur ṗeacuiġeadar a naġaiḋ an TIĠEARNA: agus dóirtfiġear a ḃfuil amaċ aṁuil luáiṫreaḋ, agus a ḃfeóil mar a naóileaċ.

¹⁸ Ní mó ḟeadfas a nairgiod nó a nór a sáoraḋ a ló ḟeirge an TIĠEARNA; aċt sluigfiġear an talaṁ uile le teine a éuda: óir cuirfiḋ sé deireaḋ deiṫneasaċ leis a nuile ḋuine dá náitreaḃann san tir.