Seanraite 22 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XXII. Molaḋ an deaġ ċlú, 4 lúaċ na huṁlaċta, &c.

¹ Is córa ainm maiṫ do ḃreiṫ do roġain ná saiḋḃrios mór, agus faḃar graḋaċ tar airgid agus tar ór.

² Teagṁaiḋ an saiḋḃir agus an boċt ré ċeile: ise an TIĠEARNA a ccruṫaiġṫeóir uile.

³ Réiṁḟéuċuiḋ an duine glic an tolc ċuige, agus folċaiḋ sé é féin: aċt imṫiġid na daóine simpliḋe ar a naġaiḋ, agus píantar íad.

⁴ Le huṁlaċt agus le heagla an TIĠEARNA, atáid saiḋḃrios, onóir, agus beaṫa.

⁵ Bíd droiġne agus paintéir a sliġe a nanduine: an té ċoiṁéadas a anam bí sé a ḃfad úaṫa.

⁶ Teagaisg an leanaḃ sa ntsliġe ann ar ċoir ḋo imṫeaċd: agus tan ḃías sé áosta, ní ṫréigfiḋ sé í.

⁷ Ríaġluiḋ an saiḋḃir ós cionn na mboċt, agus bí fear airliocṫus na ṡear-ḃfoġantuiġ ag an té ḃeir úaḋ.

⁸ An té ṡíolċuirios éigceart buainfiḋ sé díoṁaoineas: agus failleoċaiḋ slat a ḟeirge.

⁹ An té agá mbí súil ṫioḋlaicṫeaċ biáiḋ sé beannuiġ; óir do ḃeir sé cuid dá arán do boċtuiḃ.

¹⁰ Teilg amaċ an tarcuisneaċ, agus raċaiḋ an ceannairg amaċ; scuirfiḋ fós, an timreasan agus an ṁasla.

¹¹ Biáiḋ an ríġ na ċaraid ag an té ġráḋuiġios gloine ċroiḋe, ar son millse a ḃéil.

¹² Coiṁéaduid súile an TIĠEARNA éolus, agus teilgiḋ bun ós cionn bríaṫra an tsáruiġṫe.

¹³ A deir an duine fallsa, Atá leoṁan amuiċ, muirfiġṫear mé san tsráid.

¹⁴ Is log doṁain béul na mban ccoiṁṫiġṫeaċ: an té ḟúaṫuiġios an TIĠEARNA tuitfiḋ sé ann.

¹⁵ Bí leiṁe ceangailte a ccroiḋe leiniḃ; aċt cuirfiḋ slat an smaċtuiġṫe a ḃfad úaḋ í.

¹⁶ An té ṡáruiġios an boċt do ṁéaduġaḋ a ṡáiḋḃriosa féin, agus an té do ḃeir don tsáiḋḃir, tiucfuiḋ sé go deiṁin ċum ríaċdanuis.

¹⁷ Cláon síos do ċlúas, agus éist bríaṫra an duine ġlic, agus iompoiġ do ċroiḋe ċum méoluisi.

¹⁸ Oír is ní solásaċ é, má ṫaisgionn tú a stiġ ionnad íad; béid fós iomċuḃaiḋ ann do ḃéul.

¹⁹ Ċor go mbía do ṁuiniġin annsa TIĠEARNA, dfoillsiġ mé ḋuit a niuġ, ḋuitse féin.

²⁰ Naċ ar scrioḃ mé ḋuit neiṫe oirḋearca a ccoṁairleaċaiḃ agus a néolus,

²¹ Ċor go ttiuḃruinn ort fios dearḃṫaċta ḟocal na fírinne do ḃeiṫ agad; ionnus go ḃféadfa freagra bríaṫar na firinne do ṫaḃairt ar an muinntir ċuirios fios ċugad?

²² Ná slad an boċt, do ḃríġ go ḃfuil sé boċt: ná brúiġ an trúaġan annsa ġeata:

²³ Oír taigeoruiḋ an TIĠEARNA a ccúis, agus millfiḋ sé anam an té ṁillios íadsan.

²⁴ Ná déan muinntearas re duine feargaċ; agus na himṫiġ lé duine ḃuileaṁuil:

²⁵ Ar eagla go ḃfoġluimféa a ṡliġṫe, agus go ḃfuiġṫéa paíntéur dot anam.

²⁶ Ná bíse don druing ḃuáileas láṁa, nó don druing ḃíos durruiġ ar son ḟíaċ.

²⁷ Mun ḃfuil éainní agad re díoluiġeaċt, cred as a mbéaraḋ sé leis do leabuiḋ ó ḃeiṫ fúd?

²⁸ Ná háṫraiḋ seintéora a nfearoinn, noċ do ṡuiġeadar haiṫre.

²⁹ An ḃfáicionn tú dúine díṫċiollaċ iona ġnoṫuiġiḃ? seasfuiḋ sé a laṫair ríoġ; ní a laṫair ḋaoine uirísiol ṡeasfas sé.