Séamas 1 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil I Guram uáinn féin atá ar laige, 6 ar súaiṁneas a gcreidiṁ, 13 ar nainmúanna, agus ar bpeacaḋ.

¹ Cuiriḋ Séumus, searḃḟoġantuiġe Dé agus an Tíġearna Iósa Críosd, ċum an dá ṫréiḃ ḋéug atá sgarṫa ó ċéile, beaṫa agus slainte.

² A ḋearḃráiṫre, measuiḋ na ró ġáirdeaċas an tan ṫuitfeas siḃ a gcaiṫiġṫiḃ éugsaṁla;

³ Ar mbeiṫ a ḟeasa aguiḃ, noiḃriġeann dearḃaḋ ḃur gcreidiṁ foiġid.

⁴ Agus bíoḋ obair ḋiongṁálta ag an ḃfoigid, ċum siḃ féin do ḃeiṫ diongṁálta iomlán, gan uireasḃuiḋ aóinneiṫe.

⁵ Agus má atá aóinneaċ aguiḃ a neasḃuiḃ éagua, íarruiḋ í air Ḋía, noċ do ḃeir go fairsing úaḋ do na huiliḃ, agus naċ déun maóiḋeaṁ; agus do ḃéurṫar ḋo í.

⁶ Aċd íarraḋ sé maille ré creideaṁ, gan ḃeiṫ aṁrusaċ air éunċor. Oir an tí ar a mbí aṁrus is cosṁuil é ré tuinn ḟairge ġluáisdear ris an ngaóiṫ agus ḃíos dá tiomáin a nunn san all.

⁷ Ná saóileaḋ an tí sin go ḃfuiġe sé aóinní on Dtíġearna.

⁸ Fear ḋá inntinne neaṁṡeasṁaċ na uile ṡliġṫiḃ.

⁹ Agus bioḋ gáirdeaċas ar an dearḃráṫair atá íseal fá é féin árduġaḋ:

¹⁰ Agus ar an tsáiḋḃir, fá é féin ísliuġaḋ: óir biáiḋ sé ag téurnóġ mar ḃláṫ na luiḃe.

¹¹ Oír aṁuil ṡeargus an ġrían ar néirġe, an luiḃ ré teas, agus ṫuiteas a bláṫ, agus ṫéid maise a faicseana ar gcúl: is aṁluiḋ sin ṡeargfús an duine saiḋḃir ann a ṡliġṫiḃ.

¹² As beannuiġe an tí iomċras caṫuġaḋ: óir tar éis a ḟaġála dearḃṫa, do ġeaḃuiḋ sé coróin na beaṫa, noċ do ġeall an Tíġearna don druing ġráḋuiġeas é.

¹³ Ná habraḋ éinneaċ an tan ḃíos a gcaṫuġaḋ, Is ó Ḋía ċurṫar caṫúġaḋ oram: óir ní féidir caṫúġaḋ a nuile do ċur air Ḋía, agus ní ċúireann sé caṫúġaḋ ar aóinneaċ:

¹⁴ Aċd bí gaċ áon a gcaṫúġaḋ, an tan ṫairngeas agus ḃréugan, a ainṁíana féin é.

¹⁵ Na ḋiáiġ sin ar ngaḃáíl toirrċeasa ċuige don nainṁían, beiriḋ sé peacaḋ: agus an tan, críoċnuiġṫear an peacaḋ, beiriḋ sé bás.

¹⁶ Ná bíoḋ seaċrán oruiḃ, a ḋearḃráiṫre gráḋaċa.

¹⁷ As a núas atá gaċ deaġṫaḃartus agus gaċ tíoḋlacaḋ diongṁálta, ag teaċd ó Aṫair na soillse, ar naċ dtéid aṫruġaḋ, ná fíu sgáile cláoċlóiġ.

¹⁸ As dá ṫoil féin do aiṫġin sé sinne ré bréiṫir na fírinne, ċum ḃeiṫ ḋúinn ar gcéud tórṫuiḃ ḋá ċreatúraiḃsion.

¹⁹ Uime sin, a ḋearḃráíṫre gráḋaċa, bíoḋ gaċ áon ullaṁ ċum éisdeaċda, mall ċum laḃarṫa, mall ċum feirge:

²⁰ Oír ní oibriġeann fearg ḋuine fíréuntaċd Dé.

²¹ Uime sin ar gcur úaiḃ na huile neaṁġloine agus iomarcuiḋ mailíse, gáḃuiḋ ċúguiḃ maille ré ceannsaċd an ḃríaṫar atá ar na plánnduġaḋ ionnuiḃ, ler féidir ḃur nanmanna ṡlánuġaḋ.

²² Agus bíġiḋ ḃar luċd na bréiṫre ċur a ngníoṁ, agus ní ḃur luċd a héisdeaċda aṁáin, dá ḃur meallaḋ féin.

²³ Oír da néisdiġ éinneaċ ris an mbréiṫir, agus naċ déun sé ḋá réir, as cosṁuil é ré duíne ḃíos ag breaṫnuġaḋ a ġnúise nadúrṫa a sgaṫán:

²⁴ Oír ar na ḃreaṫnuġaḋ féin dó, imṫiġe roiṁe, agus ar ball dearmaduiġ sé créd bá é a ċosaṁlas féin do ḋuinne.

²⁵ Aċd an tí ḟéuċas go grinn ar reaċd diongṁálta na saóirse, agus ċoṁnuiġeas ann, do ḃríġ naċ fear éisdeaċda dearmadaċ é, aċd fear gníoṁa do ḋéunaṁ, biáiḋ sé beannuiġe ann a ġníoṁ féin.

²⁶ Má atá aóinneaċ eadruiḃ lér cosṁuil ḃeiṫ ríaġalta, agus naċ ccuireann srían ré na ṫanguiḋ, aċd ḃíos ag meallaḋ a ċroiḋe féin, as dioṁaóin ríaġail an tíse.

²⁷ Ag so an ríaġail ġlan gan ċáiḋe a ḃfíadnuise Dé agus a Naṫar, Eaḋon dul dféuċain na ndileaċdaḋ agus na mbaintreaḃaċ a nám a ríaċdanuis, neaċ é féin do ċoiṁéud gan ċáiḋe ón tsáoġal.