Psailm 89 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Psalm LXXXIX. Gur daingion da ḋaóiniḃ féin, trócaire agus firinne Dé, sa nuile ċás a mbíd.

Psalm teagaisg Etan an Tesrahíteaċ.

¹ Canfad trócaire an TIĠEARNA go bráṫ: foillseóċad ṫfírinne lém ḃéul ó ġinealaċ go ginealaċ.

² Oír a duḃairt mé, Cuirfiġear trócaire súas go bráṫ: daingneoċaiḋ tú ṫfírinne fós annsna flaiṫis.

³ Do rinneas connraḋ rem ḋaóiniḃ toġṫa, ṫugas mionna dom ṡeirḃíseaċ Dáiḃi,

⁴ Daingneoċad go bráṫ do ṡlioċd, agus suiḋeoċad do ċaṫaóir ríoġa ó ġinealaċ go ginealaċ. Selah.

⁵ Agus molfaid na flaiṫeaṁnuis hoibreaċa iongantaċa, a ṪIĠEARNA: ṫfírinne fós a ccoiṁṫionól na náoṁ.

⁶ Oír cía annsa spéir is féidir do ċomóraḋ ris an TTIĠEARNA? cía is cosṁuil ris an TTIĠEARNA a measc ċloinne na neartṁar?

⁷ Is cóir eagla do ḃeiṫ roiṁe Ḋía a ccoiṁṫionól a naoṁ go roṁór, agus moḋ do ṫaḃairt dó ós cionn a ḃfuil na ṫimċioll,

⁸ A ṪIĠEARNA a Ḋé na slóġ, cía ata cosṁuil riot TIĠEARNA ro ċuṁaċdaċ? agus atá ṫfírinne ad ṫimċioll fa gcuáirt?

⁹ Riaġluiḋe tú úaḃar na mara: an tan ḃíd a tonna ar dtógḃáil súas, suáiṁniġan tú íad.

¹⁰ Do ḃris tú Rahab a mbloḋiḃ aṁuil duine ar na ṡáṫaḋ ṫríd; lé láiṁ do neirt do spréiḋ tú do naiṁde.

¹¹ Is leatsa na flaiṫeaṁnuis, agus fós is leaċt an talaṁ: an saoġal agus a iomláine sin, do ṡuiġiḋ tusa íad.

¹² Do ċruṫaiḋ tú buḋ ṫúaiḋ agus buḋ ḋeas: Tábor agus Hermon do ḋéanaid lúaṫġáire ann hainm.

¹³ Atá ríġ neartṁar agad: is láidir do láṁ, agus is árd do ḋeasláṁ.

¹⁴ Ceart agus breiṫeaṁnus is suiġeaḋ dot ċaṫaóir ríoġa: raċaiḋ trócaire agus fírinne ós coinne haiġṫe.

¹⁵ Is beannuiġe na daóine dar baiṫne a nfuáim ġáirdeaċ: a ṪIĠEARNA, siuḃoluid, a solus do ġnúise.

¹⁶ Do ḋéanaid gáirdeaċus ann hainmse air feaḋ an laói: agus ann ṫfíréantaċd áirdeoċṫar íad.

¹⁷ Oír is tusa glóir a neirt: agus ann ṫfaḋḃar áirdeoċṫar ar naḋarc.

¹⁸ Oír is ón TIĠEARNA atá ar scíaṫ; agus isé ar ríġ Aon Náoṁṫa Israel.

¹⁹ Annsin do laḃair tú a ttaiḋḃsi red náoṁuiḃ, agus duḃairt tú, Do ċuir mé furtaċd ar ḋuine ċuṁaċtaċ; dárduiġ mé neaċ toġṫa as an bpobal.

²⁰ Fuáir mé Dáiḃi mo ṡerḃíseaċ; rem ola náoṁṫa dunguiḋ mé é:

²¹ Le a mbiaiḋ mo láṁ go diongṁalta: neartoċaiḋ fós mo ríġ é.

²² Ní ḋéana an náṁaid foiréigin air; ná mac an ċorbaiḋ a ḃuáiḋreaḋ.

²³ Agus claóiḋfiod a eascáirde da laṫair féin, agus cráiḋfiod an luċt agá ḃfuil fúaiṫ air.

²⁴ Aċt béid mfírinne agus mo ṫrócaire leision: agus áirdeoċṫar a aḋarc ann mainm.

²⁵ Cuirfiod a láṁ mar an ccéadna annsa ṁuir, agus a láṁ ḋeas annsna haiḃniḃ.

²⁶ Goirfiḋ sé ċugamsa, A aṫair, is tusa mo Ḋía, agus carraic mo ṡlánaiġṫe.

²⁷ Mar an gcéadna do ḋéana mé eision na ċéidġin, niós áirde ná ríġṫe na talṁan.

²⁸ Go bráṫ coinneoċad mo ṫrócaire ḋósan, agus biáiḋ mo ċunnraḋ fírinneaċ ḋó.

²⁹ Agus suiġeoċad a ṡíol go bráṫ, agus a ċaṫaoir ríoġa mar láeṫe ḟlaiṫeaṁnuis,

³⁰ Má ṫréigid a ṁic mo ḋliġeaḋ, agus naċ siuḃóluid ann mo ḃreiṫeaṁnus;

³¹ Má ṫruáillid mo reaċda, agus naċ ccoiṁéaduid maiṫeanta;

³² Tiucfadsa annsin dféuċuin a sáruiġṫe ris an tslait, agus a ccorbaḋ le builliġiḃ.

³³ Ṫairis sin ní ḃeanfa mé mo ṫrócaire ṫrid amaċ ḋeision, agus ní ḋéanad bréug a naġaiḋ mfírinne.

³⁴ Ní ṫruáillfiod mo ċunnraḋ, agus ní áiṫreoċad an ní do ċuáiḋ amaċ as mo ḃéul.

³⁵ Ṫugas mo ṁionna áonuair dar mo náoṁṫaċt naċ déanuinn bréug re Dáiḃi.

³⁶ Biaiḋ a ṡlioċd go bráṫ, agus a ċaṫaóir ríoġḋa mar an ġrian ós mo ċoinne.

³⁷ Biáiḋ sé ar na ḋaingniuġaḋ go bráṫ mar an ngealuiḋ, agus mar ḟiaġnuise ḟirinniġ annsa naíeir. Selah.

³⁸ Aċ do ṫréigis, agus do ḋiúlt tú, do ḃí tú ro ḟeargaċ red ungṫaċ.

³⁹ Do ḃris tú cunnraḋ do ṡerḃísiġ: do ṫruáilliġ tú a ċoróin, da teilgion ċum na talṁan.

⁴⁰ Do ḃris tú fós a ḟálta uile; agus do ṫeilġis síos a ḋaingne.

⁴¹ Gaċ a ngaḃann an tsliġe creaċaid é: is imḋeargaḋ é dá ċoṁarsanaiḃ.

⁴² Dárduiġ tú láṁ ḋeas a náṁad; do ġáirdiġ tú a naiṁde uile.

⁴³ Do iompoiġis fós fáoḃar a ċloiḋiṁ tar ais, agus ní ṫugáis air seasaṁ annsa ċaṫ.

⁴⁴ Ṫugais air a ḋéalraḋ cosg, agus do ṫeilg tú a ċaṫaoir ríoġa go talaṁ.

⁴⁵ Do ġearraiḋ tú laéṫe a óige: dfoluiġ tú é le náire. Selah.

⁴⁶ Cá fad, ḟoileoċus tú ṫú féin a ṪIĠEARNA? an go bráṫ? an loisgfiḋ ṫfearg mar ṫeine?

⁴⁷ Cuiṁniġ cred fad mo ré: cred far ċruiṫiġis a ndíoṁáoineas síol Aḋaiṁ uile?

⁴⁸ Cía hé an duine ṁairios, agus naċ ḃfaicfé an bás? an saorfa sé a anam ó láiṁ na huáiġe? Selah.

⁴⁹ Cáit a ḃfuilid do ṫrocairiḋe roiṁe so, a ṪIĠEARNA, noċ do ṁionnuiġis do Ḋáiḃi ann ṫfírinne?

⁵⁰ Cuiṁniġ, a ṪIĠEARNA, scannail do ṡeirḃíseaċ; noċ iomċuim ann mo ḃrollaċ ó nuile ċineaḋ ṁór;

⁵¹ Re ar imḋeargadar do naiṁde, a ṪIĠEARNA; ler imḋeargadar coiscéime hungṫaiḋ.

⁵² Go maḋ beannaiġ ḃías an TIĠEARNA go bráṫ. Amen, agus Amen.