Psailm 62 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Psalm LXII. Gur congnaṁ Dia sgaċ aón ċás.

Dom ṗríṁḟear ceóil, do Iedútun, Psalm Ḋáiḃi.

¹ Ata fós manam ag feiṫioṁ aṁáin air Ḋía: noċ ó ḃfuil mo ṡlánuġaḋ.

² Isé fós mo ċarruic agus mo ṡlánuġaḋ; mo ḋídean; ní ċorroċṫar mé go mór.

³ Cá fad ḃeiṫí smainiuġaḋ urċuid a naġaiḋ ḋuine? muirfiġear siḃ uile: beiṫí mar ḃalla ċláon, mar ḟál ṫrasgarṫar síos.

⁴ Aṁáin do níd coṁairle eision do ċur síos ón onóir: dúiliġid a mbréig: beannuiġid re na mbéul, agus malluiġid re na gcroiḋe. Selah.

⁵ Giḋeaḋ, O manam, coṁnuiġsi a Ndía aṁáin; óir is úaḋsan atá mo ḋóṫċus.

⁶ Is eision aṁáin mo ċarruig agus mo ṡlánuġaḋ: is é mo ḋídion; ní ċorroċṫar mé.

⁷ A Ndía atá mo ṡlánuġaḋ agus mo ġlóir: carruic mo neirt, a Ndia, atá mo ḋóiġ.

⁸ Cuiriḋ ḃur ndóiġ ann a ccoṁnuiġe; siḃsi a ḋaoine, dóirtiġe amaċ ḃur ccroiḋe dá laṫair: isé Día is dídion ḋúinn. Selah.

⁹ Go deiṁin is díoṁaóineas clann na ndaóine uirísiol, is bréug clann na ndaóine móra: ar na ccur a néainfeaċd a meaḋuiḃ, is éattruime íad ná an díoṁaóineas.

¹⁰ Ná cuiriġ ḃur ndóiġ a sáruġaḋ, agus a sladuiġeaċd ná bíṫi díoṁaóin: an tan ḟásas saiḋḃrios, ná cuiriḋ ḃur ccroiḋe air.

¹¹ Do laḃair Día aonuáir; fá ḋó ċúala mé so; gur ré Día ḃeanas cuṁaċda.

¹² Mar an ccéadna is leátsa, a ṪIĠEARNA, trócaire: óir do ḃéarair don duine do réir a oibre.