Psailm 37 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Psalm XXXVII. Foillsiuġaḋ ar ṡoirḃeas ḋiombúan na ndroċḋaóine, agus ar ḟeaḃas staid na bfírein.

Psalm Ḋáiḃi.

¹ Na fearguiḋ ṫú féin fá luċd déanta a nuilc, ná bí aingiḋe a naġaiḋ luċda oibriġṫe a néigceirt.

² Oír mar an ḃféur gearrfuiġear síos go hobann íad, agus críonfuid mar an luiḃ ġlais.

³ Cuir do ḋóiġ annsa TIĠEARNA, agus déan maiṫ; áitreiḃiġ tú annsa dúiṫċe, agus beaṫóċar ṫú go deiṁin.

⁴ Agus bíoḋ do ḋúil fós annsa TIĠEARNA; agus do ḃéura sé ḋuit íarratas do ċroiḋe.

⁵ Táoḃ do ṡliġe ris an TTIĠEARNA; agus cuir do ḋóiġ ann; agus do ḋéana sé é.

⁶ Agus do ḃéaruiḋ sé amaċ ṫfíreuntaċd mar an solus, agus do ḃreiṫeaṁnus mar ṡolus an ṁeaḋon laói.

⁷ Bí ad ṫoċt don TIĠEARNA, agus déan feiṫioṁ, foiġideaċ air: ná fearguiḋ ṫú féin ris an té ḃíos sona iona ṡliġe, ris an tí noċ ċrioċnuiġios a ḋroċ smuáintiġ.

⁸ Scuir ó ḟeirg, agus léig ḋíot ainteas: ná fearguiḋ ṫú féin air éanċor ċum uilc do ḋéanaṁ.

⁹ Oír gearrfuiġṫear amaċ luċd déanta na héagcóra: agus luċd feiṫṁe air an TTIĠEARNA, ġeaḃuid óiġreaċd a nfearuinn.

¹⁰ Agus fós beagán, agus ní ḃiáiḋ an cionntaċ ann: measfa tú go dúṫraċdaċ a ionad, agus ní ḃfuil sé ann.

¹¹ Aċt géuḃuid na ceansuiġṫe oiġreaċd a nfearuinn; agus biáiḋ a ndúil a niomad na síoṫċána.

¹² Do ní an tanduine tionsgnaṁ a naġaiḋ a nionnruic, agus do ní díoscán na aġaiḋ ré na ḟíaclaiḃ.

¹³ Do ḋéana an TIĠEARNA gáire uime: óir do ċí go ttiucfaiḋ a lá.

¹⁴ Do ṫairngeadar na droċḋaóine an cloiḋeaṁ, agus do réiġiodar a mboġa, do ṫeilgean na mbuaiḋearṫa agus an mboċd síos, agus do ṁarḃaḋ na ndíreaċ san tsliġe.

¹⁵ Raċuiḋ a ccloiḋeaṁ a steaċ iona ccroiḋe féin, agus brisfiġṫear a mboġa.

¹⁶ Is féarr an beagan atá ag an ḃfíréun ná saiḋḃrios ṁóráin do ḋroċḋaóiniḃ.

¹⁷ Oír brisfiġṫear riġṫeaċ na ndroċḋaóine: aċt congṁaiḋ an TIĠEARNA an fíréun súas.

¹⁸ As aiṫne don TIĠEARNA láeṫe na ndíreaċ: agus biáiḋ a noiġreaċd go síorruiḋe.

¹⁹ Ní ḃiáiḋ náire orra a naimsir a nuilc: agus béid sásuiġ a laéṫiḃ na gorta.

²⁰ Aċt meiṫfid na cionntuiġ, agus béid naiṁde an TIĠEARNA mar ṁéuṫus ná luḃán: cnaóifiġṫear íad; biáid cnaóite a ndeatuiġ.

²¹ Gaḃaiḋ an droċduine áirleagaḋ, agus ní ḋíolann a rís: aċt taisbeanuiḋ an fíréun trócaire, agus do ḃeir ní úaḋ.

²² Oír an ṁéid atá ar na mbeannuġaḋ uaḋsan géaḃuid oiġreaċd na talṁan; agus an luċd do ṁalluiġ sé gearrfar amaċ íad.

²³ Is ón TTIĠEARNA orduiġṫear coiscéime an duine: an tan ḃías dúil aige iona ṡliġe.

²⁴ Bíoḋ go ttuitfeaḋ, ní teilgfiġṫear síos é: óir congṁaiḋ an TIĠEARNA a láṁ súas.

²⁵ Do ḃí mé óg, agus a nois atáim áosta; aċt ní ḟaca mé an fíréun ar na ṫréigion, agus a ṡlioċt ag íarruiḋ déirce aráin.

²⁶ Atá sé trócaireaċ, agus áirleagṫaċ; ar feaḋ an laói, agus atá a ṡlioċd beannuiġ.

²⁷ Dealuiġ ó nolc, agus déan maiṫ; agus áitreiḃ go bráṫ.

²⁸ Oír is ionṁuin leis an TTIĠEARNA breiṫeaṁnus, agus ní ṫréigionn a naóiṁ; agus atáid daingion go bráṫ: aċd gearrfar slioċd an droċḋuine ar fad.

²⁹ Géaḃaid na daoine fíréunta oiġreaċd a nfeáruinn, agus áitreoḃuid ann go síorruiḋe.

³⁰ Laiḃeoruiḋ béul a nfíréin eagna, agus laiḃeoruiḋ a ṫeanga breiṫeaṁnus.

³¹ Atá dliġeaḋ a Ḋé iona ċroiḋe, ní sciorrfuiḋ áon dá ċoiscéimiḃ.

³² Bí an droċḋuine ag faire ar an ḃfíréun, agus íarruiḋ a ċur ċum báis.

³³ Ní ḟúigfiḋ an TIĠEARNA iona láiṁ é, agus ní ḋaimnéoċuiḋ é an tan do ḋéantar breiṫeaṁnus air.

³⁴ Feiṫ air an TTIĠEARNA, agus connaiṁ a ṡliġe, agus áirdeoċuiḋ sé ṫú ċum oiġreaċda na dúiṫċe: a nuáir ḃéid na droċḋaóine air na scrios, do ċífe tú sin.

³⁵ Do ċonnairc mé an droċḋuine neartṁar, agus agá leaṫnuġaḋ féin aṁuil crann glas ḟasas úaḋ féin.

³⁶ Agus do ġaḃus ṫort, agus, féuċ, ni raiḃ sé ann: agus díarr mé é, agus níor fríṫ é.

³⁷ Coṁarṫuiġ an fíréun, féuċ air an ndíreaċ: óir is síoṫċáin críoċ a nfir sin.

³⁸ Aċt scriosfuiġṫear luċd an tsáruiġṫe á néinḟeaċd: agus gearrfar amaċ deireaḋ an droċḋuine.

³⁹ Agus is ón TIĠEARNA atá slánuġaḋ a nfíréin: sé a neart é a naimsir a néigiontuis.

⁴⁰ Agus do ḃéaruiḋ an TIĠEARNA caḃair ḋoiḃ, agus sáorfuiḋ íad: sáorfuiḋ se íad ó na droċḋaóiniḃ, agus coiṁdeoċuiḋ íad, do ḃríġ go ḃfuil a ndóiġ ann.