Psailm 102 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Psalm CII. An cuigeaḋ Psalm Aiṫriġe.

Urnaiġ ar son duine ḃuaiḋearṫa, an tan ḃíos sé ar na ṡáruġaḋ, agus ḋóirtios a ġearán ós cóinne an TIĠEARNA .

¹ A ṪIĠEARNA, cluinn murnaiġ, agus tigeaḋ mo ċoṁairc ċugadsa.

² Ná foluiġ haḋuiġ orum annsa ló a mbíad a mbuáiḋreaḋ; cláon ċugam do ċlúas: annsa ló ġairfios mé freagair mé go lúaṫ.

³ Oír do cnaóiḋeaḋ mo láeṫe mar ḋeataċ, agus atáid mo ċnáṁa ar na losgaḋ mar ṫinntéan na teineaḋ.

⁴ Atá mó ċroiḋe ar na ḃúalaḋ, agus críon mar ḟéur; óir do ḋearmaid mé marán diṫe.

⁵ Do ḃríġ goṫa mo ċneaduiġ ceangluid mo ċnáṁa dom ḟeóil.

⁶ Is cosṁuil mé ris an bpelicán annsa díoṫraṁ: atáim mar ulċaḃcan na nuáigneas.

⁷ Do ním faire, agus atáim mar ġealḃonn na áonar air ṁullaċ an tiġe.

⁸ Scannluiġid mo naiṁde mé air feaḋ an laói; an drong atá ar meire am aġaiḋ atáid air a mionnuiḃ am aġaiḋ.

⁹ Oír a duáiġ mé luáiṫ aṁuil arán, agus do ċomuisg mé mo ḋeoċ ré gul,

¹⁰ Do ḃríġ ṫfeirgesi agus ṫfioċa: óir do ċuir tú súas mé, agus do ṫeilg tú síos mé.

¹¹ Is cosṁuil mó láeṫe re scáile noċ ṫéarnuiġios; agus atáim aṁuil féur ar ccríonaḋ.

¹² Aċt tusa, a ṪIĠEARNA, mairfir go síorruiḋe; agus do ċuiṁne ó ġinealaċ go ginealaċ.

¹³ Eíreoċa tú, do ḋéana tú trócaire ar Ṡion: óir atá aimsir grása do ḋéanaṁ uirrṫe, a nuáir ċinnte, ar tteaċt.

¹⁴ Oír atá dúll ag do ṡeirḃíseaċaiḃ iona cloċaiḃ, agus do níd truáiġe dá luáiṫreaḋ.

¹⁵ Ionnus go mbía eagla air na geintiḃ roiṁe ainm an TIĠEARNA, agus air uile ríġṫiḃ na talṁan roiṁe do ġlóir.

¹⁶ A nuair ċuirfeas an TIĠEARNA Sion súas, do ċíṫfiġear iona ġlóir é.

¹⁷ Dearcfuiḋ sé air urnaiġ na nuirísiol, agus ní ṫarcuisniġfiġ sé a nguiḋe.

¹⁸ Scríoḃṫar so don ġinealeaċ ṫiocfas: agus na daóine ċruiṫeoċṫar molfuid an TIĠEARNA.

¹⁹ Oír dféuċ sé a núas ó áirde a náoṁṫaċda; do ċonnairc an TIĠEARNA ó na neaṁuiḃ an talaṁ;

²⁰ Ċum go ccluinfeaḋ éagnaċ an ṗríosúnaiġ; go scaóileaḋ sé clann an ḃáis;

²¹ Dfoillsiuġaḋ anma an TIĠEARNA a Sion, agus a ṁolaḋ ann Ierusalem;

²² Mar ċruinneoċtar na daóine a néinḟeaċd, agus na rioġaċda, ċum seirḃíse do ḋéanaṁ don TIĠEARNA.

²³ Do ḃuáiḋir sé mo néart annsa tsliġe; do ġearraiḋ sé mo laéṫe.

²⁴ A dúḃairt mé, O mo Ḋía, na beir as mé a meaḋonn mo laéṫe: tré ġinealaċ na nginealaċ atáid do ḃlíaḋnasa.

²⁵ O ṫosaċ do ṡuiġiḋ tú bunáit na talṁan: agus síad na flaiṫis oibreaċa do láṁ.

²⁶ Meiṫfiḋ síad, aċt mairfe tusa: raċaid uile a ccaiṫeaṁ mar éadaċ; mar ċúlaiḋ do ḋéanair a malairt; agus biáid ar na niomlaóid:

²⁷ Aċt is tusa an tí céadna, agus ní críoċnoċṫar do ḃlíaḋna.

²⁸ Coiṁneoċuid clann do ṡeirḃíseaċ, agus daingneoċar a slioċd ad ḟiaġnuísi.