Nahum 1 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil I. Morḋaċt Dé taisbeanta iona ċaírdeas dá ḋaóiniḃ, agus a ndíoġaltas ḋá naiṁdiḃ.

¹ Ualaċi Nineḃeh. Leaḃar fise Nahum an Telcositeaċ.

² Atá Día éudṁar, agus do ní an TIĠEARNA dioġaltas; atá an TIĠEARNA dioġaltaċ, agus fíoċṁar; dó ḋéanuiġ an TIĠEARNA dioġaltas ar a naiṁdiḃ, agus taisciḋ sé géarsmaċt dá easccáirdiḃ.

³ Atá TIĠEARNA mall ċum feirge, agus mór a ccuṁaċdaiḃ, agus ní ṡáorfa sé ar aonċor an droċ ḋuine: atá a ṡliġe aig an TTIĠEARNA annsa ġaóiṫ ġuáirdeáin agus annsa stoirim, agus a síad na néulla lúáiṫreaḋ a ċos.

⁴ Imḋeargaiḋ sé a nfairge, agus do ní tirim í, agus tiormuiġiḋ sé súas na sroṫa uile: anḃfainniġ Básan, agus Carmel, agus críonuiḋ bláṫ Lebanon.

⁵ Creaṫuid na sléiḃte roiṁe, agus leaġaid na cnuic, agus loiscṫear an talaṁ re na raḋarc, a seaḋ, an doṁan, agus a nuile ní áitreaḃus ann.

⁶ Cía ḟeadas seasaṁ as coinne a ḟeirge? agus cía ḟéadas fuireaċ re buirbe a ḟeirge? do dóirteaḋ a ḋíḃḟearg amaċ mar ṫeine, agus do teilgioḋ síos na cairge leis.

⁷ Is maiṫ an TIĠEARNA, caisléan daingion a ló na buáiḋearṫa; agus aiṫniġ sé an drong ḋóṫċusuiġios ann.

⁸ Aċt cuirfiḋ sé deireaḋ iomlan ré na áit le tuile raḃarṫa, agus leanfuiḋ dorċadus a naiṁde.

⁹ Cred smuáintiġiḋ a naġaiḋ an TIĠEARNA? do ḋéanuiḋ sé críoċnuġaḋ iomlán: ní éireoċuiḋ buáiḋreaḋ súas an dara huáir.

¹⁰ Oír an feaḋ ḃéid fillte air a ċéile mar ḋroinġne, agus an feaḋ ḃéid ar meisce aṁuil luċt meisce, loiscfiġear íad aṁuil connlaċ láinṫirim.

¹¹ Atá áon ṫáinic asad amaċ, smuáineas olc a naġaiḋ an TIĠEARNA, droċċoṁairleaċ.

¹² Is marso a deir an TIĠEARNA; Má tá go ḃfuilid suáiṁneaċ, agus fós iomadaṁuil, giḋeaḋ is marso ċuirfiġear síos íad, an tan raċus sé ṫríd. Mátá gur ṗían mé ṫú, ní ṗíanfa mé ṫú ní sa mbó.

¹³ Oír anois brisfiḋ mé a ċuing ḋíot, agus brisfime do ċuiḃreaċ ó ċéile.

¹⁴ Agus ṫug an TIĠEARNA fúagra dot ṫaóiḃ, ċor naċ síolcuirfiḋ ní is mó dot ainm: geárria mé amaċ as tiġ do ḋée an nioṁáiġ ġreanta agus an níoṁáiġ leaġṫa: do ḋéana me huáig; óir atá tú beagluáiġ.

¹⁵ Feuċ air na sléiḃtiḃ cosa an té do ḃeir nuáiḋeaċta maiṫe leis, ḟuagras síoḋċáin! a Iúdah, coimbéad do ḟéastaḋa sollamonta, coṁaill do ṁóide: óir ní ġéaḃuiḋ an droċḋuine ní sa mó ṫríod; do gearraḋ amaċ go hiomlan é.