Marcus 8 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil VIII Mirḃuilte na 7 naráin, 27 agus adṁail Iósa gur bé féin an Criosd úd ḃi ré teaċd, 38 um naċ cóir náire do ġaḃail.

¹ Ann sna láeṫiḃ sin ar gcruinniuġaḋ do ṗobal roṁór, agus gan ní aca do íosaidis, ar ngairm a ḋeisciobal Díosa ċuige, a duḃairt sé ríu,

² A tá trúaiġe roṁór agam don ṗobal: do ḃríġ gur ḟanadar a nois trí lá am ḟoċair, agus naċ ḃfuil ni ar biṫ ré a iṫe aca.

³ Agus dá léige mé na dtrosgaḋ dá dtiġiḃ féin íad, raċaid síad a nanḃfainne ar sliġe: óir ṫáinic cuid aca a ḃfad.

⁴ Agus do ḟreagradar a ḋeisciobuil é, Ga háit as a ḃféadfaḋ duine íad so do ṡásaḋ lé harán ann so ar an ḃfásaċ?

⁵ Agus do ḟíafruiġ seisean díoḃ, Ga ṁéud arán a tá agaiḃ? Agus a duḃradarsan, A seaċd.

⁶ Agus do aíṫin seision don tslúaġ suiḋe síos ar an dtalaṁ: agus ar nglacaḋ na seaċd narán dó, tar éis ḃuiḋeaċuis do ṫaḃairt, do ḃris sé, agus tug sé dá ḋeisciobluiḃ íad do ċum a gcur ann a ḃfíaḋnuisi; agus do ċuireadarsan a ḃfíaḋnuisi an tslúaiġ íad.

⁷ Agus do ḃádar beagán díasgaiḃ beaga aca: agus an tan tug sé buiḋeaċus, a duḃairt sé íad sin fós do ċur na ḃfíaḋnuisi.

⁸ Agus do iṫeadar, agus do sásaḋ íad: agus do ṫógḃadar seaċd gcléiḃ do ḃiaḋ ḃrisde do ḃí dfuiġleaċ aca.

⁹ Agus do ḃí an luċd do ċaiṫ an biaḋ a dtimċeall ċeiṫre míle: agus do léig sé úaḋ íad.

¹⁰ Agus ar an mball ar ndul a luing ḋó maille ré na ḋeisciobluiḃ, táinic sé go rann Dalmanúta:

¹¹ Agus tangadar na Ṗairisíniġ a maċ, agus do ṫionnsgnadar connspóid do ċur air, ag íarruiġ coṁarṫa ó neaṁ air, ḋa ṫeasduġaḋ.

¹² Agus ar ndéunaṁ osna ḋósan an a spioraid, a duḃairt sé, Créd fá níarrann an cineaḋ so coṁarṫa? a deirim ríḃ go fírinneaċ, Naċ dtioḃarṫar coṁarṫa don ċineaḋ so.

¹³ Agus ar na ḃfagḃáil dó, ar ndul a luing a rís do ċúaiḋ sé don táoiḃ eile.

¹⁴ Agus do ḋearnadar na deisciobuil arán do ḃreiṫ leó, agus ní raiḃ aca aċd áon arán aṁáin ann sa luing.

¹⁵ Agus do aiṫin sé ḋíoḃ, ag ráḋ, Féuċaiḋ, coiṁeadaiġ siḃ ó laiḃín na Ḃṗairisíneaċ, agus ó laiḃin Iorúaiṫ.

¹⁶ Agus do ṫagradarsan eatorra féin, ag ráḋ, Is tré naċ ḃfuilid aráin aguinn a tá sé.

¹⁷ Agus ar ná áiṫne sin Díosa, a duḃairt sé ríu, Créd do ḃeir ag diosbóireaċd siḃ, ar son naċ ḃfuilid aráin aguiḃ? a né naċ fios díḃ fós, agus naċ dtuigṫí? an ḃfuilid croiḋeaḋ crúaiḋe aguiḃ fos?

¹⁸ O a táid súile aguiḃ, Créd fá naċ ḃfaicṫí? agus ó táid clúasa aguiḃ, Créd fá naċ ccluintí, agus naċ ccuiṁniġṫí?

¹⁹ An tan do ḃrís me na cúig aráin ar na cúig ṁíle, ga ṁéud clíaḃ lán do ḃíaḋ brisde do ṫógaḃair? A deiridsean ris, Ḋá ċlíaḃ ḋéug.

²⁰ Agus a núair do ḃris mé na seaċd naráin ar na ceiṫre ṁílefear, gá ṁéud clíaḃ lán do ḃíaḋ brisde do ṫógaḃair? Agus a duḃradarsan, A seaċd.

²¹ Agus a duḃairt seisean ríu, Cionnas náċ dtuigṫí na neiṫesi?

²² Agus táinic sé go Betsaida; agus tugadar dall ċuige, agus do íarradar air búain ris.

²³ Agus ar mbreiṫ ar láiṁ an doill dó, do ṫreóruiġ sé as an mbaile a maċ é: agus ar gcur a ṡeile ar a ṡúiliḃ, agus ar gcur a láṁ air, do ḟíafruiġ sé ḋe an ḃfacuiḋ sé én ní.

²⁴ Agus ar dtógḃail a ṡúl súas dósan, a duḃairt sé, Do ċím dáoine ag sioḃal, mar ċranna.

²⁵ Na ḋíaiġ sin, do ċuir sé a láṁa a rís ar a ṡúiliḃ, agus tug sé fá deara ḋó a ṡúile do ṫógḃail súas: agus do haiseagaḋ a raḋarc ḋó, agus do ċonnairc sé cáċ uile go soilléir.

²⁶ Agus do ċuir sé ḋá ṫiġ féin é, ag ráḋ, Na himṫiġ don ḃaile úd a sdeaċ, agus ná hinnis so déanduine sa ḃaile.

²⁷ Agus do ċúaiḋ Iósa, agus a ḋeiscionail a maċ, go bailtiḃ Sesáréa Ṗilippi: agus do ċuir sé ceisd ar a ḋeisciobluiḃ ar a tsliġe, ag ráḋ ríu, Cred a deirid na ndáoine cía misí?

²⁸ Aċd do ḟreagradarsan, Eóin Baisde: agus cuid eile, Elias; agus cuid eile, Aon do na fáiḋiḃ?

²⁹ Agus a duḃairt seisean ríu, Aċd créd a deirṫísi cía mé? Ar ḃfreagra do Ṗeadar, a duḃairt sé ris, As tú Críosd.

³⁰ Agus do ḃagair sé orrṫa gan innse deinneaċ dá ṫáoḃ féín.

³¹ Agus do ṫionnsgain sé a dteagasg, gur ab éigin do Ṁac an duine morán dḟulang, agus a ḋíultaḋ ó na sinnsearuiḃ, agus ó úaċdaránuiḃ na sagart, agus ó na sgríobuiḋiḃ, agus a ṁarḃaḋ, agus éirġe a rís a gcionn trí lá.

³² Agus do laḃair sé an glórsa ós áird. Agus ar mbreiṫ do Ṗeadar air, do ṫionnsgain sé aċṁusán do ṫaḃairt dó.

³³ Aċd ar gcasaḋ ḋósan agus ar ḃḟéaċain ar a ḋeisciobluiḃ, do imḋearg se Peadar, ag ráḋ, Imṫiġ am ḋíaiġ, a Ṡatáin: óir ní ṫuigeann tú na neiṫe ḃeanas ré Día, aċd na neiṫe ḃeanas ré dáoiniḃ.

³⁴ Agus ar ngairm an tslúaiġ agus a ḋeisciobail ċuige ḋó, a duḃairt sé ríu, Giḋ bé lé nab aill misi do leanṁuin, díultaḋ sé ḋó féin, agus tógḃaḋ sé a ċros, agus leanaḋ sé misi.

³⁵ Oír giḋ bé neaċ lé nab áill anam féin do ċoiṁéd caillfiḋ sé é; agus giḋ bé neaċ ċaillfeas anam féin ar mo ṡonsa, agus ar son an tsoisgéil, coiṁéudfaiḋ sé é.

³⁶ Oír créd é an tarḃa do neaċ ar biṫ, dá ngnoḋuiġe sé an doṁan uile, agus anam féin do ċáill?

³⁷ Nó créd í maluirt do ḃéuraḋ éinneaċ ar son anma féin?

³⁸ Oir giḋ bé neaċ lér náir misi, agus mo ḃríaṫra ann sa ċineaḋ aḋaltrannaċ agus ṗeacṫaḋ so; buḋ náir lé Mac an duine eisean mar an gceadna, an tan ṫiocfas sé a nglóir Aṫar féin maille ré na aingliḃ náoṁṫa.