Lúcas 15 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XV Cosaṁlaċta, um an ċáora ċúaiḋ a muġa: 8 um an ḃoinn airgid: 11 agus an mac an-caiṫteaċ.

¹ Agus tangadar na Puibliocáin uile agus na peacṫaiġ ċuige déisdeaċd ris:

² Agus do rinneadar na Ṗairisíniġ agus na sgríobuiḋe munṁar, ag ráḋ, Gaḃuiḋ an feporso peaċtaiġ ċuige, agus iṫiḋ sé bíaḋ na ḃfoċair.

³ Aċd do laḃair seison an ċosamlaċd sa riu, ag ráḋ,

⁴ Cía agaiḃsi duine, agá ḃfuil céad cáora, agus do léigfeaḋ áon díoḃ a muġa, naċ ḃfágann na naói gcaóiriḋ déug agus ceiṫre fiċid ar an ḃfásaċ, agus naċ dtéid a ndiáiġ na caoraċ úd do ċúaiḋ a muġa, nó go ḃfafann sé í?

⁵ Agus ar na faġáil do, cuiriḋ sé go luaṫġáireaċ, í ar a ġuáilliḃ,

⁶ Agus ar dteaċd dá ṫiġ ḋó, goiriḋ se a ċáirde agus a ċoṁarsain a geanna ċéile, ag ráḋ ríu, Déanuiḋ luaṫġáire leamsa; óir fuáir mé mo ċáora do ċuáiḋ a múġa.

⁷ A derim riḃ, gur ah mar sin ḃias forḃfáilte ar neaṁ ar son éin ṗeaoċaċ do mni is mó na ar son naói ḃfréin dég agus fiċid, ar naċ ḃfuil riaċdanas aiṫriġe.

⁸ Nó cía an ḃean agá mbíaḋ deiċ mboinn, agus do léigfeaḋ si ááon ḃonn dioḃ a muġa, naċ lasaḋ solas, agus naċ sguaibéoċaḋ an tíġ, agus naċ íarrfaḋ go diṫċeallaċ nó go ḃáġaḋ si é?

⁹ Agus ar na ḟaġáil, goiriḋ sí a banċáirde agus a banċoṁarsain a gceann a ċéile, ag raḋ, Deanuiḋ gáideaċas léamsa; óir fuáir mé mo ḃonn do leig me a múġa.

¹⁰ Mar an gcéadna, a deirim riḃ, Bí gáirdeaċas ar aingliḃ Dé trí éin ṗeacṫaċ aṁáin do ní aiṫriġe.

¹¹ Agus a duḃairt sé fós, Do ḃádar días mac ag duine aáirġe:

¹² Agus a duḃairt an ti dob oige aca ré na aṫair, Aṫair, taḃair ḋaṁ an ċuid roiṫeas misi dod ṁaóin. Aagus do roinn seision a ṁaóin eatorra.

¹³ Agus tar éis ḃeagáin aimsire ag cruinniuġaḋ a ċoda uile don ṁac dob óige, do ċúaiḋ sé air coigcriġ adtalaṁ imċían, agus do ḋiombail sé ann sin a ṁaóin lé na ḃeaṫaiḋ baoṫ-ċaiṫfiġ.

¹⁴ Agus tar éis a ċoda uile do ċaiṫeaṁ ḋo, déirih gorta roṁór ann sa tir sin; agus do ṫosaiġ seision ar ḃeiṫ a ríaċdanas.

¹⁵ Agus do imiġ sé roiṁe agus do ċeangal sé e fein do ċaiṫruiġṫeóir don tír sin; noċ do ċuir fána ḋúitċe a maċ é do ḃúaċuilleaċd muc.

¹⁶ Agus bá ṁian leis a ḃlog do Líonaḋ do na féiṫéoguiḃ do na muca: agus ní ṫugaḋ éanduine ḋó íad.

¹⁷ Agus an tan do ċuiṁniġ sé air féin, a duḃairt sé, Gá ṁéd luċd túarasdail maṫarsa agá ḃfúil iomarcaiḋ aráin, agus misi ag dul a muġa le gorta!

¹⁸ Fíréoċaid mé agus raċaiḋ médionnsuiġe maṫar, agus déaruiḋ mé ris, A aṫair, do ṗeacaiġ mé a naġaiḋ neiṁe agus ad ḟíaḋnuisisi,

¹⁹ Agus ní fíu mé feasda do ṁacsa do ġairm ḋióm: déana mé mar áon dod luċd ṫúarasduil.

²⁰ Agus deiriġ sé, agus do ċuáiḋ sé dionnsuiġe a aṫaar. Agus ar mbeiṫ fós a gcíanúaḋ ḋó do ċonnaire a aṫair é, agus do ġaḃ truáiġe ṁór ḋó é, agus ag riṫ ḋó, do ċrom sé fá na ḃráġuid, agus do ṗóg sé é.

²¹ Agus a duḃairt an mac ris, A aṫair, do ṗeacaiġ méa naġuiḋ neiṁe, agus ad ḟiaḋnuisisi, agus ní fiu mé feasda do ṁacsa do ġairim ḋiom.

²² Agus a duḃhairt an taṫair ré na ṡearḃoġantaiḃ, Taḃruiḋ an ċuluiḋein is fearr liḃ, agus cuireiḋ uime í; agus cuiriḋ fainne air a láiṁ, agus bróga air a ċosaiḃ:

²³ Agus tuguiḋ liḃ agus marḃuiḋ, an láoġ bíaḋta; agus caiṫeam biaḋ, agus bíom go súgaċ:

²⁴ Oir fuáir mo ṁac ann so bás, agus do aiṫḃéoḋuiġ sé: agus do ċúaiḋ sé a muġa, agus friíṫ é. Ar a nadḋḃar, sindo ṫionnsgnadar ḃeiṫ go sugaċ.

²⁵ Aċd do ḃí an mac búḋ seine aige air an maċaire amuiċ: agus ar dteaċd a ngar don tiġ ḋo, do ċúaluiḋ sé an céol agus na daṁsaiḋe.

²⁶ Agus ar ngairm aóin do na scarḃḟoġantuiḃ ċuige ḋó, dfiáfruiḋ sé ḋe créd iad na neiṫesi?

²⁷ Agus a duḃairt seision ris, Do ḋearḃráṫairsi ṫánic: agus do ṁarḃ haṫair anláoġ bíaḋta, ar son go ḃfuair sé slán a ris é.

²⁸ Agus do ġaḃ fearg eision, agus nior ḃáill leis dul a sdeaċ: uimesin ṫáinic a aṫair amaċ, agus do ġoir sé ċuige é.

²⁹ Aċd ar ḃfreaga ḋosan a duḃairt sé ris a aṫair, Féuċ, a táimsi ag déanaṁ agus nior ṡáruiġ mé haiṫne a riaṁ: gíḋeaḋ ní ṫug tú fin an ṁeannáin ḋaṁ ariaṁ, ionnus go mbéinn go súgaċ rém ċáirdiḃ:

³⁰ Aċd an tan ṫáinic an macsa agad, do ṡlug do ṁaóin a ḃfoċair ṁeirdreaċ, do ṁarḃ tú an láoġ bíaḋta ḋo.

³¹ Aċd a duḃairt seision ris, a ṁic, atá tusa do gnáṫ am ḟoċair, agus na huile neiṫe is leamsa, is leaċdsa iad.

³² Aċd do buḋ cóir ḋúinn sugaċas, agus forḃáilteaċas do ḋéanaṁ; tré go raiḃ an dearḃaṫairsi agadsa tar éis ḃáis, agus gur aiṫḃéoḋuiġ sé; agus go ndeaċ aiḋ sé a muġa, agus gur fríṫ a ris e.