Leḃiticus 17 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil 17 Ni bfeídir fuil iṫe; 15 No feóil do reúbaḋ le beaṫaċaiḃ.

¹ Agus do laḃair an TIĠEARNA ré Maóise, dá ráḋ,

² Laḃair ré Háaron, agus ré na ċloinn, agus re cloinn Israel uile, agus abair riú; Is é so an ní do aiṫin an TIĠEARNA, dá ráḋ,

³ Giḋ bé ar biṫ duine ḃías do ṫiġ Israel, ṁuirfeas daṁ, no úan, nó gaḃar, annsa ċampa, nó ṁuirfeas táoḃ a muiċ don ċampa,

⁴ Agus naċ dtiuḃra go dorus ṫabernacuil an ċoṁċruinniġṫe é, do ofráil íoḋbarṫa don TIĠEARNA as coinne ṫabernacuil an TIĠEARNA; cuirfiġear fuil a leiṫ an ḟirsin; do ḋóirt sé fuil; agus gearrfuiġear an duine sin amaċ ó ṁeasg a ḋáoine:

⁵ Ar ċor go ttiuḃraidís clann Israel a níoḋbarṫa, noċ ofráilfid ar an maċaire a muiġ, eaḋon go dtuḃradís iad don TIĠEARNA, go dorus ṫabernacuil an ċoṁċruinniġṫe, ċum an tsagairt, agus go nofráilfid mar ofráluiḃ síoṫa don TIĠEARNA íad.

⁶ Agus croiṫfiḋ an sagart a nfuil ar altóir an TIĠEARNA ag dorus ṫabernacuil an ċoṁċruinniġṫe, agus loisgfiḋ an méaṫas mar ḃalaḋ deaġḃolaiḋ don TIĠEARNA.

⁷ Agus ní ofráilfid nís mó a níoḋbarṫa do ḋíaḃluiḃ, a ndiáiġ ar imṫiġeadar lé stríapaċus. Biáiḋ so na statúid aca go bráṫ ar feaḋ a ngeinealaċ.

⁸ ¶ Agus déara tusa riú, Giḋ bé ar biṫ duine do ṫiġ Israel, nó do na coiṁiġiḃ ḃíos ar cuáirt eadruiḃ, ofráilfeas ofráil loiscṫe nó íoḋbuirt.

⁹ Agus naċ dtiuḃra go dorus ṫabernacuil an ċoṁċruinniġṫe é, dá ofráil don TIĠEARNA; gearrfuiġear ċeana an té sin amaċ as lár a ṁuinntire.

¹⁰ ¶ Agus giḋ bé ar biṫ duine ḃías da ṫiġ Israel, nó da na coiṁiġiḃ ḃíos ar cuáirt ḃur measg, iṫeas éainġné ḟola; cuirfiḋ misi umarro maġaiḋ a naġaiḋ a anma sin iṫeas fuil, agus gearrfa mé amaċ ó na ḋáoiniḃ é.

¹¹ Oír is annsa ḃfuil atá anam na feóla: agus tug misi ḋáoiḃsi í ar a naltóir do ḋéanaṁ síoḋa dá ḃur nanmannuiḃ. Oir a sí a nfuil do ní síṫ ar son a nanma.

¹² Uime sin a duḃairt mé le cloinn Israel, Ni íosaiḋ áonduine aguiḃ fuil, ní mó íosas áonċoiṁiġṫeaċ fuil, do ċoṁnuiġeas ḃur measc.

¹³ Agus giḋ bé ar biṫ duine ḃías do ċloinn Israel, nó do na coiṁiġṫeaċuiḃ ċoṁnuiġeas ḃur measc, do ní fíaḋaċ agus ḃeireas ar ḃeaṫaċ nó ai éun is éidir iṫe; dóirtfiḋ amaċ a ḟuil sin, agus foileoċuiḋ lé luáiṫreaḋ í.

¹⁴ Oír is í beaṫa gaċ uile ḟeóla i; is ar son a ḃeaṫa ḃíos a ḟuil: is uime sin a duḃairt mé re cloinn Israel, Ní íostáoi fuil ḟeóla ar biṫ: óir ís í a ḟuil anam gaċ uile ḟeóla: giḋ bé ar biṫ íosas í gearrfuiġear amaċ é.

¹⁵ ¶ Agus gaċ uile anam íosas a nfeóil fuáir bás uáiṫe fein, nó do ṁarḃaḋ lé beaṫaċaiḃ, más duine dot ṫír féin é, nó coíṁiḋṫeaċ, niġfiḋ aráon éadaċ, agus foṫruicfíḋ é fein a nuiscṫe, agus biáiḋ neaṁġlan go nóin: annsin biáiḋ sé glan.

¹⁶ Aċd muna niġfiḋ sé íad, nó a ċorp do ḟoṫruġaḋ; annsin iomċóruiḋ sé a ċoir.