Isaiah 65 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil LXV. Bi tógḃail na Ncineaḋaċ haiṫle tréigeaḋ na Niuduiġeaḋ.

¹ Ataim ar mo lorgair aċt ón luċt nar íarr mé; do fríṫ mé leis an luċd nar lorgair mé: a duḃrus, Féuċ misi, féuċ misi, do ċineaḋ nar goireaḋ lea mainm.

² Do leaṫnuiġ mé mo láṁa amaċ ar feaḋ an laói ċum ciniḋ easumbuil, noċ ṡiuḃluiġios a sliġe naċ maiṫ, agus iona smuaintiġṫiḃ féin.

³ Daome ḃrostuiġeas misi ċum feirge a gcoṁnuiḋe a gclár méadain; íoḋbras a ngáirdiniḃ, agus loisgeas túis ar altóruiḃ bríce:

⁴ Noċ ḟanas a measg na nuáiġeann, agus áitreaḃas annsna haohla aiḃ, noċ iṫeas feóil ṁuc, agus anḃruiṫe neiṫeann naḋḟúaṫṁar ann a soiġṫiġiḃ;

⁵ Noċ a deir, Seas agad féin, ná tárr láiṁ riomsa; óir is náoṁṫa misi ná ṫú. Is deataċ íad so ann mo ṡróin, teine loisgeaċ ar feaḋ an laói.

⁶ Féuċ, atá scrioḃṫa as mo ċoinnesi: ni ḃía mé am ṫoċd, aċd cuiteoċa mé, eaḋon cúiteoċa mé é iona mbrollaċ.

⁷ Ḃur ccionta féin, agus cionta ḃur naiṫreaḋ aráon, a deir an TIĠEARNA, noċ do loisg túis ar na sléiḃtiḃ, agus do ṁasluiġ misi ar na cnocaiḃ: ar a naḋḃarsin toiṁeosuiḋ mé a ccéadobair iona mbrollaċ.

⁸ ¶ Marso a deir an TIĠEARNA, Mar ġeiḃṫear an fíon núaḋ san triopaill, agus a deir duine, Ná mill é; óir atá beannuġaḋ ann: mar sin do ḋéanas mé ar son mo ṡeirḃíseaċ, iondus naċ scriosfa mé uile íad.

⁹ Agus do ḃéara mé amaċ síol as Iácob, agus as Iúdah oiġre ar mo ṡléiḃtiḃ: agus géaḃuid mo roiġne a oiġreaċd, agus áitreoḃuid mo ṡeirḃísiġ ann.

¹⁰ Agus biáiḋ Saron na ṁáinnriġ ṫréud, agus gleann Aċor na áit airġeaċ do luiḋe sios ann, ar son mo ṗobail noċ díarr mé.

¹¹ ¶ Aċt is siḃsi an drong ṫréigios an TIĠEARNA, ḋearmaduiġeas mo ṡlíaḃ náoṁṫa, noċ ġléusas bórd do ṡlúaġ neiṁe, agus ḟoirlíonas deoċofrála do na plaineadúiḃ.

¹² Uimesin áireoṁuiġ misi siḃ ċum an ċloiḋiṁ, agus cromfuid uile síos ċum a náir: do ḃríġ nár ḟreagraḃair, a nuair do ġoir mé; a núair do laḃair mé, ní ċúalaḃair; aċd do rinneaḃair olc as coinne mo ṡúl, agus do ṫoġaḃair an ní ann naċ ar ḋúiliġ misi.

¹³ Uimesin is marso a deir an Tiġearna DIA, féuċ, íosuid mo ṡeirḃísiġ, aċt bíaiḋ ocras oruiḃsi: féuċ, mo ṡeirḃísiġ, aċt beiṫise tartṁar: féuċ, gáirdeoċuid mo ṡeirḃísiġ, aċt béiṫisi fa náire:

¹⁴ Féuċ, canfuid mo ṡeirḃísiġ lé lúaṫġáir ċroiḋe, aċd coṁaircfiḋesi le doilġios ċroiḋe, agus núallfúiḋe le buáiḋirt spioruide.

¹⁵ Agus fuigfiḋe ḃur nainm mar ṁailaċt ag mo ḋáoine toġṫasa: óir muirfiḋ an Tiġearna DIA ṫú, agus goirfiḋ sé a ṡeirḃísiġ re amm oile:

¹⁶ Iondus an té ḃeannuiġeas é féin annsa talaṁ, beinneoċuiḋ sé é féin an Ndía na firinne, agus an té ṁionnoċus air an talaṁ mionnoċa sé fa Ḋía na fírinne; do ḃríġ gur dearmaduiġeaḋ na céad ḃuaiḋearṫa, agus do ḃríġ gur ḟoluiġeaḋ iad as mo raḋarcsa.

¹⁷ ¶ Oir, féuċ, cruṫuiġim neaṁ núaḋ agus talaṁ núaḋ: agus ní cuiṁneoċṫar na céidneiṫe, agus ní mó ṫiucfuid a ninntinn.

¹⁸ Aċt bíṫíse lúaṫġaireaċ agus gáirdiġiḋ go síorruiḋe annsa ní ċruṫaiġim: óir, féuċ, cruṫuiġim lúaṫġáir Dierusalem, agus sólás dá pobal.

¹⁹ Agus gáirdeoċuiḋ misi ann Ierusalem, agus solasfuiḋ mé ann mo ṗobal féin: agus ní ccluinfíġear gúṫ an ġola innte ní sa ṁó, nó fuáim na ccoṁarc.

²⁰ Ní ḃía annsin feasda naóiḋe laéṫeaḋ, nó duine foirfe naċ ar ċoiṁlíon a laéṫe: óir éugfuiḋ an leanaḃ a ccionn a ċéud blíaḋan; aċt biáiḋ an peacaċ ḃíos a ccionn a ċéad blíaḋan malluiġṫe.

²¹ Agus tógfuid tiġṫe, agus áitreoḃuiḋ íad; agus plainndeoċuid fineaṁna, agus íosuid dá ttoraḋ.

²² Aċt ní ṫóigfid síadsan, agus neaċ oile dá áitreahh; ní plainndeoċuid síad, agus neaċ oile dá iṫe: óir aṁuil atáid láeṫe crainn is marsin atáid láeṫe mo ḋaóinesi, agus sealḃoċuid mo ṫoġṫa a ḃfad oibreaċa a láṁ féin.

²³ Ní ṡáoṫroċuid go díoṁaóin, agus ní ṫiuḃruid amaċ ċum buaiḋearṫa; óir isíad síol beannuiġṫe an TIĠEARNA íad, agus a slioċd maille riú.

²⁴ Agus tiucfa a gcríċ, suil ġoirfeas síad, go ḃfreagora misi, agus an fad ḃéid fós ag laḃairt, go ccluinfe mé.

²⁵ Iosuiḋ an mactíre agus an túan a ḃfoċair a ċéile, agus íosuiḋ an leoṁan tuiġe mar an ndaṁ: agus buḋ lúaiṫreaḋ beaṫa na naiṫreaċ niṁe. Ní ġoirteoċuid agus ní ṁuirfid ann mo ṡlíaḃ náoṁṫasa uile, a deir an TIĠEARNA.