Isaiah 64 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil LXIV. Urnaiḋ ag foillsiuġaḋ neart, 5 agus trócaire Dé, 6 agus peacaḋ ġráineaṁuil an duine.

¹ Do bfeárr liom go mbreisfá na flaiṫis, go ttigṫea a núas, ċor go ttuileoċaidís na sleiḃṫe síos dot laṫair,

² Aṁuil mar lasas an teine leaġṫaċ, ḃeir an teine ar na huisgeaḋuiḃ fíuċaḋ, dfoillsiuġaḋ hanma dot naiṁdiḃ, ċor go ccriṫneoċuid na críoċa dot laṫair!

³ A nuáir do rinne tú neiṫe úaṫḃásaċa naċ raiḃ súil aguinne ríu, ṫáinic tú a núas, do ṫuiliġiodar na sléiḃte síos led ḟaicsin.

⁴ ¶ Oír ní ċúaladar daóine ó ṫosaċ an doṁuin, níor ṁoṫuiġeadar leis an ccluáis, ní mó do ċonnairc an tsúil, a Ḋía, taoḃ amuiġ ḋiotsa, an ní dullṁaiġ sé don tí ḟeiṫios air.

⁵ Teagṁuiḋ tú don té ġáirdiġeas, agus oibriġios fíréantaċd, cniṁniġid siad ort ann do ṡliġṫiḃ: féuċ, atá fearg ort; do ḃríġ gur ṗeacuiġeamairne: ionta so atá búanfus, agus sáorfuiġear sinn.

⁶ Aċt atámaóid uile aṁuil neaṁġlan, agus atáid ar nionnracus uile aṁuil ceirteaċa salċa; agus seargamaoid uile aṁuil duilléog; agus rugadar ar bpeacuiḋ leó sinn cosṁuil ris an ngaóiṫ.

⁷ Agus ní ḃfuil áon ġoireas air mainmse, ċorruiġeas é féin súas do ġaḃáil greama ḋíotsa: óir dfoluiġ tú haġaiḋ oruinn, agus do leaġ tú sinn, ar son ar cciontaḋ.

⁸ Aċt anois, a ṪIĠEARNA, is tú ar naṫair; is sinne an ċré, agus is tusa ar ccumadóir; agus sinne uile obair do láiṁe.

⁹ ¶ Ná bíoḋ fearg ro ḋoiliġ ort, a ṪIĠEARNA, agus ná cuiṁniġ peacaḋ go síoṫ húan: féuċ, aṁairc, íarrmaoid dáṫċuinge ort, is sinn uile do ṗobal.

¹⁰ Atáid caíṫreaċa do náoṁṫaċda uile na ḃfásaċ, atá Sion na fásaċ, Ierusalem air na léirsgrios.

¹¹ Atá ar ttiġ náoṁṫa agus sgíaṁaċ, ar na losgaḋ uile re teine, áit ar ṁoladar ar naiṫre ṫusa; agus ar neiṫe sólásaċ uile ar na léirsgrios.

¹² An ccuirfiḋ tusa srían riot féin ar na neiṫiḃsi, a ṪIĠEARNA? an mbía tú ad ṫoċd, agus sinne do ġortuġaḋ go géur?