Isaiah 43 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XLIII. Tairrgir ar ġairm na gcineaḋaċ.

¹ Aċt a nois is marso a deir an TIĠEARNA do ċruṫaiḋ ṫusa, a Iácob, agus an té do ċum ṫú, a Israel, Ná himeagluiġ: óir dfúasguil mé ṫú, do ġoir mé ṫú as hainm; is liomsa ṫú.

² A nuáir ġaḃus tú ṫríd na huisgeaḋuiḃ, biáiḋ misi ad ḟoċair; agus ṫríd na haiḃniḃ, ní ḟoileoċuid síad ṫú: a nuáir ṡíuḃolas tú ṫríd an tteine, ní loisgfiġear ṫú; ní mó ḋeargfas an lasair ort.

³ Oír is misi an TIĠEARNA do Ḋía, Aon Naomṫa Israel do ṡlánaiġṫeóir: ṫug mé an Négipt ar ṫfúasclaḋ, an Netiópia agus Seba air do ṡon.

⁴ O ḃí tú mórlúaiġ ann mo raḋarc, do ḃí tú onóraċ, agus do ġráḋuiġ mé ṫú: uimesin do ḃéara mé daóine ar do ṡon, agus pobal ar son hanma.

⁵ Ná bíoḋ eagla ort: óir atáimsi maille riot: do ḃéara mé do ṡíol ó noirṫear, agus cruinneoċa mé ó níarṫar ṫú;

⁶ Déara mé ris an ttuáisceart, Taḃair uáit; agus ris an deisceart, Ná connuiṁ ar ccúl: taḃair mo ṁaca as imċéin, agus minġeana ó ṫéorannaiḃ na talṁan.

⁷ Eaḋon gaċ uile ḋuine da ngoirṫear am ainmsi: óir do ċruṫaiġ mé é ar son mo ġlóire, do ċum mé é; fós, do rínne mé é.

⁸ ¶ Taḃair amaċ na daóine dalla agá ḃfuilid súile, agus na boḋair agá ḃfuilid clúasa.

⁹ Cruinniġṫear na huile ċineaḋaċa a ḃfoċair a ċeile, agus bídís na dáoine cruinn: cía iona measc sin ḟéadas so dfoillsiuġaḋ, agus ṫaisbéanas ḋúinne neiṫe roiṁe so? tugaidís amaċ a ḃfíaḋnuiseaḋa, ċor go ḃfíorfuiġear íad: nó cluinedís, agus abraidís, Is fírinne é.

¹⁰ Is siḃsi mfíaḋnuisesi, a deir an TIĠEARNA, agus mo ṡeirḃiseaċ noċ do ṫoġ mé: ċor go naiṫeontaói agus go ccreidfiḋe mé, agus go ttuigṫí gur misi é: níor cumaḋ Día ar biṫ roṁamsa, ní mó ḃías am ḋiáiġ.

¹¹ Is misi, misi féin, an TIĠEARNA; agus táoḃ amuiġ ḋiomsa ní ḃfuil áon slánaiġṫeoir ann.

¹² Dfoíllsiġ mé, agus do ṡáor mé, do ṫaisbéin mé, a núair naċ raiḃ aóindía coiṁiḋṫeaċ eadruiḃse: uime sin is siḃ mfiaḋnuise, a deir an TIĠEARNA, gur misi Día.

¹³ Fós, suil do ḃí an ló ann is misi an té sin; agus ní ḃfuil aoinneaċ ḟéadas sáḃáil óm láiṁ: oibreoċa mé, agus cía ḃacfas é.

¹⁴ ¶ Is marso a deir an TIĠEARNA, ḃur slánaiġṫeóir, Aon Naoṁṫa Israel; Is ar ḃur sonsa do ċuir mé fios don Ḃabilóin, agus ṫug mé a núas a nuáisle uile, agus na Caldeánuiġ, agá ḃfuilid a ccoṁairc annsna longaiḃ.

¹⁵ Is misi an TIĠEARNA ḃur Náon Naoṁṫa, cruṫaiġṫeóir Israel, ḃur Ríġ.

¹⁶ Is marso a deir an TIĠEARNA, noċ do ní slíġe annsa ḃfairge, agus casán annsna huisgeaḋuiḃ neartṁara;

¹⁷ Noċ do ḃeir amaċ an carbad agus an teaċ, an slúaġ agus na cuṁaċda; luiġfid síad síos le ċéile, ní éireoċuid síad: atáid múiċte, do ṁúċaḋ íad aṁuil barraċ.

¹⁸ ¶ Naċ cuṁain liḃ na neiṫe roiṁe, naċ meastaói na neiṫe a nallúd.

¹⁹ Féuċ, do ḋéana misi ní núaḋ; a nois fásfuiḋ sé amaċ; naċ aiṫeona siḃse é? eaḋon do ḋéana mé sliġe annsa ḃfásaċ, agus aiḃne annsa díoṫraṁ.

²⁰ Do ḃéaruiḋ beaṫaċ an mbaċaire onóir ḋaṁ, na dragúin agus na hulċaḃcáin: do ḃriġ go ttugaim uisge annsa ḃfasaċ, agus aiḃne annsa díoṫraṁ, do ṫaḃairt diġe dom ṗobal, mo ṫoġa.

²¹ Do ċum mé an pobalso ḋaṁ féin; taisbéanfuid s ad amaċ mo ṁolaḋ.

²² ¶ Aċt níor ġoir tusa orum, a Iácob; aċt do ḃí tusa tuirsioċ ḋíom, a Israel.

²³ Ní ṫug tú ċugam áirnéis ḃeag hofrala loisge; ní mó donóruiġ tú mé led íoḋbarṫaiḃ. Ní ṫug mé ort foġnaṁ le hofráil, agus ní ṫug mé ort sáoṫruġaḋ lé túis.

²⁴ Níor ċeamuiġ tú giolcah milis daṁ ar airgiod, ní mó do líon tú mé lé méuṫus híobarṫaċ: aċt ṫug tú orum foġnaṁ maille red ṗeacaḋuiḃ, ṫug tú orum sáoṫruġaḋ led égceartaiḃ.

²⁵ Is Misi, Misi féin an té scriosas amaċ do ṡáruiġṫe ar mo ṡon féin, agus ní ċuiṁneoċad do ṗeacuiḋe.

²⁶ Cuir misi a ccuiṁne: tagram re ċéile: foillsiġ ṫusa, a ccruṫ go mbia tú fírmneaċ.

²⁷ Do ṗeacaiḋ do ċéad aṫair, agus do ċiontuiġeadar do luċd múinte am aġaiḋsi.

²⁸ Unnesin do ṫruáilliġ mé prionnsaḋa na sanctóra, agus ṫug mé Iacob don ṁalluġaḋ, agus Israel do na scannlaċaiḃ.