Isaiah 24 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XXIV. Ré linn léir‐scrios Hierusalem, foillsiġiḋ Día riġeaċd Ċriosd.

¹ Feuċ, do ní an TIĠEARNA an talaṁ folaṁ, agus do ní fásaċ ḋe, agus iompóiġiḋ sé bunascionn é, agus scáruiḋ sé a ḋúṫċusaiḋ ó ċéile.

² Agus aṁuil mar ḃías, ag an bpobái, is mar sin ḃías ag an tsagart; agus mar ḃías ag an tseirḃíseaċ, seaḋ ḃías ag an maiġistir; mar ḃías ag an ccailín, seaḋ ḃías ag an maiġistreás; mar ḃías ag an cceannuiġe, mair sin ḃías ag an reacadóir; mar ḃías ag a náirlicṫeaċ, is mairsin ḃías ag an té áirlicṫeas; mar ḃías ag an té ġlacas a núsúireaċd, is mairsin ḃías ag an té ḃeir a núsúireaċt dó.

³ Foilṁeoċṫar an tír lé ċéile, agus millfiġear ṫríd amaċ í; óir a dúḃairt an TIĠEARNA an focalso.

⁴ Caóiḋiġ an talaṁ agus seargaiḋ sé, anḃfainniġ an doṁan agus meaṫaiḋ sé, anḃfuinniġid daóine móra an doṁuin.

⁵ Do truáilleaḋ an talaṁ mar an ccéadna faói na ḋúṫċusaiḃ; do ċionn gur ṡáruiġeadar an dliġeaḋ, gur áṫruiġeadar an torduġ, ḃriseadar an cunnraḋ siorruiḋ.

⁶ Uimesin do ṡluig malluġaḋ an talaṁ, agus an luċd áitreaḃus ann atáid dúḃaċ: uimesin do loisgeaḋ dúṫċusaiġ na talṁan, agus is beag do ḋaoimḃ do fágḃaḋ ḋíoḃ.

⁷ Caóiḋiġ an fíon núaḋ, do laguiġeaḋ a nfíneaṁuin, agus osnuiġid na croiḋṫe súgaċ uile.

⁸ Coisgiḋ súgraḋ na ttiompán, críoċnuiġiḋ fuáim na druinge ġáirdiġeas, scúiriḋ gáirdeaċus na cláirsiġ.

⁹ Ní ioḃfuid síad fíon le céol; biáiḋ an deoċ láidír searḃ ag an ndroing ioḃas í.

¹⁰ Do briseaḋ caṫair a naiḋṁillte síos: do druideaḋ gaċ aóintiġ, ionnus naċ ḃféadfuiḋ áonduine téaċd a steaċ.

¹¹ Atá gairm ar ḟíon annsua sráidiḃ; do dorċuiġeaḋ a nuile lúaṫġáir, dimṫiġ súgraḋ na tíre uile.

¹² Do fágḃaḋ dóḃrón annsa ċaṫruiġ, agus do buáileaḋ an geata le díoṫlaiṫrinġaḋ.

¹³ ¶ A nuáir ḃías sé mar so a lár na tíre a measc an ṗobail, biáiḋ aṁuil croṫaiḋ ċrainn ola, agus mar na cáora dioġluim tar éis na fíneaṁna do ċruinniuġaḋ.

¹⁴ Tóigfid síad a nguṫ súas, canfuid céol ar son ṁórḋaċda an TIĠEARNA, goirfid go hárd ón ḃfairge.

¹⁵ Uimesin tugaiḋsi glóir don TIĠEARNA annsna gleanntaiḃ: eaḋon dainm an TIĠEARNA Día Israel a noiléanuiḃ na fairge.

¹⁶ ¶ On ċuid is faide amaċ don talaṁ do ċúalamar céolta, eaḋon glóir do nfíréan. Aċd a dúḃairt misi, Mo ṡecréid daṁ féin, mo ṡecréid daṁ féin, a ṁairg ḋaṁsa! na daoine fealltaċa do rinneadar droiċṁéin: fós, na daóine fealitaċa do rinneadar droiċṁéin ḟealltaċ.

¹⁷ Atá a neagla, agus an poll, agus an paintéar ort, a áitreaḃuiġ na talṁan.

¹⁸ Agus tiucfuiḋ a ccríċ, an té ṫeiṫfios ré fuáim na heagla go ttuitfiḋ se annsa ṗoll; agus an té ṫiucfas a níos as lár an ṗoill go ngéaḃṫar san líon é: óir atáid na fuinnéoga foscailte ó náird ṡúas, agus crioṫnuiġ bunáit na talṁan.

¹⁹ Do briseaḋ síos an talaṁ ṫríd amaċ, do cuireaḋ an talaṁ ó ċéile go hiomlán, do corruiġeaḋ an talaṁ go haḋḃul.

²⁰ Cláonfuiḋ an talaṁ ċugad is uáit mar ḟear meisge, agus áṫroċṫar é aṁuil máinreaċ; agus biáiḋ a ċoir féin trom air; agus tuitfiḋ sé, agus ní éireoċa sé a rís.

²¹ Agus tiucfa a ccríċ annsa ló sin, go hpíanfa an TIĠEARNA slúaġ na ndaoine árd annsa nárd, agus ríġṫe na talṁan ar an ttalaṁ.

²² Agus cruinneoċṫar a ccionn a ċéile íad, mar ċruinniġṫear braiġde annsa log, íaḋfniġear san ṗríosun íad, agus tar éis móráin do láeṫiḃ tigṫior dá ḃféuċuin.

²³ Annsin ċlaóiḋfiġear an ġealaċ, agus biáiḋ náire air an ngréin, a nuáir ríġfeas TIĠEARNA na slóġ a slíaḃ Síon, agus ann Ierusalem, agus a ḃfíaġnuise a ṡeanaḋ go glórṁar.