Isaiah 1 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil I. Seanmóir ag fúagra leasuġaḋ beaṫa; ann a ḃfuil suim an dliġe agus an tsoisgeil.

¹ Fis Isaiah ṁic Amos, noċ do ċonnairc sé a ttaoḃ Iúdah agus Ierusalem a láeṫiḃ Ussiah, Iotam, Ahas, agus Heseciah, ríġṫe Iúdah.

² Cluiniḋ, a ḟlaiṫeasa, agus taḃair áisdeaċd, a ṫaluiṁ: óir do laḃair an TIĠEARNA, Do oil mé agus ṫúg mé suas clann, agus do ċaṫuiġeadar am aġaiḋ.

³ Aiṫniġ an daṁ an té le ar leis é, agus an tassal mainséur a ṁaiġisdir: aċt ní aiṫniġionn Israel, ní smuainionn mo ṗobalsa.

⁴ Ah a ċineaḋ ṗeacaċ, pobal trom lé héigceart, síol daóine míġníoṁaċ, clann atá na millteaċaiḃ: do ṫréigeadar an TIĠEARNA, do ḃrostuiġeadar an Táon Náoṁṫa Israel ċum feirge, do imṫiġeadar rompa ar a ccúl.

⁵ ¶ Cred as a mbuailfiḋe siḃ ní sa ṁó? fillfiḋe nisa ṁó agus ní sa ṁó: atá an ceann uile tinn, agus an croiḋe iomlán lag.

⁶ O ḃonn na troiġṫe go nuige an gceann ní ḃfuil sláinte ar biṫ ann; aċd cneaḋa, agus brúiġte, agus créaċda loḃṫa: níor druideaḋ, agus níor ceanglaḋ súas, ni mo do bogaḋ le huinemeint íad.

⁷ Atá ḃur ndúṫaiġ aonránaċ, atáid ḃur gcaiṫreaċa ar na losgaḋ le teine: millid coiṁṫiġṫiḋ ḃur ḃfearann, ionḃur laṫair, agus atá sé na ḟásaċ ar na ċláoiḋ lé coiṁiġṫeaċaiḃ.

⁸ Agus atá inġean Ṡión ar na fágḃáil aṁuil boṫan a ḃfineaṁuin, mar lóistín a ngáirdín ċúcumer, mar ċaṫruiġ fá mbíaṫ campa.

⁹ Aċt muna ḟágḃaḋ TIĠEARNA na slóġ ro ḃeag án fuiġill againn, do ḃeiṫmís mar Ṡodom, agus do ḃeiṫmís cosṁuil ré Gomorrah.

¹⁰ ¶ Eístiġ briaṫar an TIĠEARNA, a úaċtarána Ṡodoim; tugaiḋ clúas do ḋliġeaḋ ar Ndé, a ḋaoine Ġomorrah.

¹¹ Cred é tarḃa ḃur niomad íoḋbarṫaċ ḋaṁsa? do ráiḋ an TIĠEARNA: atáim lan dofráluiḃ loisge reiṫeaḋ, agus do ṁéuṫus beaṫaċ bíata; agus ní ḋúiliġim a ḃfuil bulóg, nó úan, no ġaḃar ḃfirionn.

¹² A nuáir ṫiocfuiḋe da ḃur ttaisbéanaḋ féin dom laṫairsi, cía diarr so as ḃur láṁuiḃ, do ṡaltairt mo ċúirte?

¹³ Ná tugaiḋ ni is mo dofráluiḃ díoṁaóine liḃ: is aḋḟúaṫṁaireaċt daṁsa túis; na gealaċa núaḋa agus na sábbóidiġ, do ġairm na noireaċtus, ní ḟéaduim a ḃfulang; is égceart é, eaḋon an coṁċruinniuġaḋ solamonta.

¹⁴ Dfúaṫuiġ manam ḃur ngealaċa núaḋa agus ḃur ḃféastaḋa cinnte: is bnáiḋreaḋ ḋaṁ íad; atáim cuirṫe dá niomċar.

¹⁵ Agus a nuáir leaṫnuiġṫe ḃur láṁa amaċ, foileoċuiḋ mé mo ṡúile uáiḃ: fós, a nuáir do ḋéantaói mórán urnaiġe, ní éistfiḋ misi: atáid ḃur láṁa lán dfuil.

¹⁶ ¶ Ionnluiḋ siḃ féin, glanuiḋ siḃ féin; cuiriḋ uáiḃ olc ḃur ngníoṁ as mo raḋarc; sguiriḋ do ḋéanaṁ uile;

¹⁷ Foġlamuiġ maiṫ do ḋéanaṁ; íarruiġ breiṫeaṁnus, coḃruiġiḋ na boiċt, breaṫnuiġiḋ an dilleaċda, tagraiḋ ar son na baintreaḃuiġ.

¹⁸ Tigiḋ anois, agus déanum réusún re ċéile: a deir an TIĠEARNA: mátá go ḃfuilid ḃur bpeacaiḋe aṁuil scáirléad, béiḋ síad coiṁġeal ré sneaċda; mátá go ḃfuilid dearg mar ċrimson, béiḋ síad aṁuil olann.

¹⁹ Má ḃíṫí uṁal agus úrramaċ, íostaói maiṫ na dúiṫċe:

²⁰ Aċt má ḋiultaoi agus má ṫéiġṫí a rís a ccogaḋ, muirfiġear leis an ccloiḋioṁ siḃ: óir a duḃairt béul an TIĠEARNA é.

²¹ ¶ Ciondus do rinneaḋ meirdreaċ don ċaṫruiġ ċreidṁiġ! do ḃí sí lán do ḃreiṫeaṁnus; do ċoṁnuiġeaḋ an tionnracus innte; aċt a nois na dúnṁarḃṫuiġ.

²² Do rinneaḋ sal dot airgiod, atá ṫfion cumaisce le huisce:

²³ Atáid do ṗrionnsaḋa cogṫaċ, agus na ccompanaċaiḃ ag gaduiġṫiḃ: is ionṁuin le gaċ uile ḋuine cuṁa, agus imṫiġid a ndiáiġ na luáiġeaċt: ní ḃreaṫnuiġid an dilleaċda, agus ní ṫig cúis na bamtreaḃuiġ ċuca.

²⁴ Uimesin a deir an Tiġearna, TIĠEARNA na slóġ, Aon cuṁaċdaċ Israel, Ah, suáiṁneoċad mé féin óm easccáirdiḃ, agus diġeolad mé féin ar mo naiṁde:

²⁵ Agus fillfiḋ mé mo láṁ ortsa, agus glanfa mé go gléaġlan do ṡalċar uáit, agus bearuiḋ mé do stán uile asad:

²⁶ Agus aisigfe mé do ḃreiṫeaṁain mar an ccéad uáir, agus do ċoṁairleaċa aṁuil ar ttús: na ḋiáiġ sin goirfiġear ḋíot, Caṫair a nionnracuis, an ċaṫair ḟírinneaċ.

²⁷ Fuáisgeoltar Síon le breiṫeaṁnus, agus an drong ḟilleas le fíreantaċd.

²⁸ ¶ Agus biáiḋ díoṫ‐laiṫriuġaḋ na sáruiġṫeaċ agus na bpeacaċ a néinḟeaċd, agus an drong ṫréigios an TIĠEARNA scriosfuiġṫear íad.

²⁹ Oír biáiḋ náire orra fa na dairiḃ díarraḃair, agus muiġeoċṫar siḃ fa na gáirdíniḃ do ṫoġaḃair.

³⁰ Oír beiṫi mar ḋaruiġ ar ċríon a duille, agus mar ġáirdín ag naċ bí uisge.

³¹ Agus biáiḋ an neartṁar mar ḃarraċ, agus a obair mar ḋriṫlinn, agus dóiġfid aráon a ḃfoċair a ċéile, agus ní ṁúċfuiḋ einneaċ íad.