Ieremiah 30 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XXX. Tairrġir aóiḃneaċ ar filleaḋ an ṗobuil as Babiloin, 20 agus ar ṗian na luċda do ṡaruiġ íud.

¹ An ḃríaṫar ṫáinic go Ieremiah ón TTIĠEARNA, ġa ráḋ,

² Is marso laḃras an TIĠEARNA Día Israel, ġa ráḋ, Scríoḃ ḋuit na huile ḃríaṫra do laḃair mé riot a leaḃar.

³ Oír, féuċ, tiucfaid na laéṫe, a deir an TIĠEARNA; a ttiuḃra misi ár ais braiġdeanus mo ṗobail Israel agus Iúdah, a deir an TIĠEARNA: agus do ḃéara mé orrá filleaḋ don tír ṫug mé da naiṫriḃ, agus sealḃoċuid síad í.

⁴ ¶ Agus a siad so na briaṫra do laḃair an TIĠEARNA a ttaoḃ Israel agus a ttáoḃ Iúdah.

⁵ Oír is marso a deir an TIĠEARNA; Do ċúalamar gúṫ crioṫnuiġṫe, is eagla, agus ní síoṫċain é.

⁶ Fíatruiḋsi a nois, agus féuċuiḋ an mbí fear ré nioḋnuiḃ? cred fa ḃfaicim gaċ áonduine agus a láṁa air a leasraċ mar do ḃíaḋ bean ré nioḋnuiḃ, agus gur filleaḋ na huile aiġṫe a mbáin‐liṫe?

⁷ Mó ṫruáiġe! óir is mór an lásin, iondus naċ ḃfuil áon cosṁuil ris: sí uáir ċinte ḃuáiḋearṫa Iacob í? aċt tárṫoċṫar aiste é.

⁸ Oír tiucfuiḋ a ccríċ annsa ló sin, a deir TIĠEARNA na slóġ, go mbrisfe misi a ċuing ód ḃráġaid, agus go mbrisfe mé do ċuiḃriġe, agus ní fóiġeonuid coiṁṫiġiḋ ḋóiḃ féin ní as mó dá ṫáoḃ:

⁹ Aċt foiġeonuid don TIĠEARNA a Ndía, agus do Ḋáiḃi a ríġ, noċ ṫóigfeas misi súas dóiḃ.

¹⁰ ¶ Uimesin ná bíoḋ eagla ortsa, mo ṡeirḃíseaċ Iácob, a deir an TIĠEARNA; agus ná míṁisniġ, ó Israel: óir, féuċ, tárṫoċa misi ṫú a himċéin, agus do ṡlioċd ó ṫír a ndaóirse; agus fillfiḋ Iácob, agus biáiḋ a súaiṁneas, agus a socaṁul, agus ní ċuirfe aóinneaċ eagla air.

¹¹ Oír atáimse maille leaċd, a deir an TIĠEARNA, dot ṡáḃáil: má tá go ccuirfe me deireaḋ iomlán ris na huile ċineaḋaċaiḃ mar ar spréiġ mé ṫú, giḋeaḋ ní ḋéana mé críoċnuġaḋ iomlán díotsa: aċt smaiċteoċa mé ṫú a measarḋaċt, agus ní ḟagfea me ṫrid amaċ gan pianaḋ ṫú.

¹² Oír is marso a deir an TIĠEARNA, Is dóileiġis do ḃruġaḋ, agus is doiliġ do ċneaḋ.

¹³ Ní ḃfuil aon ṫagras do ċúis, ċum do ceangal súas: ní ḃfuilid leiġis ar biṫ sláinte agad.

¹⁴ Do ḋearmadar háos graḋa uile ṫú; ní íarruid siad ṫú; óir do loit misi ṫú le lot do náṁad, lé smaċt éattrócairiġ, ar son iomaid héigceart; do ḃríġ gur ṁéaduiġeadar do ṗeacuiḋe.

¹⁵ Cred fa néiġionn tú ar son haindeise? atá do ḋóbron dóileiġis do ḃríġ iomaid héigceirt: do ḃríġ gur ṁéaduiġeadar do ṗeacuiḋe, do rinne mé na neiṫesi riot.

¹⁶ Uimesin gaċ a sluigionn ṫusa biáid sluigṫe; agus raċaid do naiṁde uile, a ndaóirsine; agus gaċ áon dá ccreaċann ṫú biáid féin na ccreiċ, agus gaċ áon dá nairgionn tú do ḃéara misi mar arguin íad,

¹⁷ Oír aiseoga mé sláinte ḋuitsi, agus leiġeosa mé ṫú ód ċneaḋaiḃ, a deir an TIĠEARNA; do ḃríġ gur ġoireadar Díbearṫaċ ḋíot, ġa ráḋ, Isí so Sion, naċ lorgann duine ar biṫ na diáiġ.

¹⁸ ¶ Is marso a deir an TIĠEARNA; Féuċ, do ḃéara mé ar ais braiġdionas ṗailliúin Iácob, agus do ḋéana mé trócaire air a áitiḃ coṁnuiḋe; agus cuirfiġear an ċaṫair súas air a cárn féin, agus fanfaiḋ an pálás do réir a ġnáṫa féin.

¹⁹ Agus tiucfuiḋ asda amaċ buiḋeaċus agus gúṫ na druinge do ní gáirdeaċus: agus foirlionfa mé íad, agus ní ḃéid gann; do ḋéana me fós glórṁar íad, agus ní laiġdeoċar íad.

²⁰ Béid a cclann fós mar a nallód, agus daingneoċar a ccoṁċruinninġaḋ dom laṫairsi, agus píanfa mé a nuile ḋuine noċ ṡáruiġios íad.

²¹ Agus buḋ díoḃ féin a núaisle, agus biáiḋ a núaċtarán as a lár féin; agus do ḃéara misi air teaċd a ngar, agus tiucfa sé láiṁ riomsa: óir cía hé so do ċuir a ċroiḋe a ngeall ċum teaċt láiṁ riomsa? a deir an TIĠEARNA.

²² Agus buḋ siḃsi mo ṗobalsa, agus buḋ misi ḃur Ndíasa.

²³ ¶ Féuċ, téid gáoṫ ġuáirdein an TIĠEARNA amaċ lé diḃḟeirg, tuitfiḋ gáoṫ ġuáirdein ṡíoṫḃuan maille ré péin air ċeann an ċiontuiġ.

²⁴ Ní ḟillfiḋ fearg ḃorb an TIĠEARNA, nó go ndéarna sé é, agus nó go ccoiṁlíonfuiḋ sé toil a ċroiḋe: annsna láeṫiḃ deiġionaċa measfuiġesi é.