Ieremiah 12 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XII. An nádur daónna ag faġail loċd do ḃiseaċ luċt an uilc, agus d'anṡóḋ na nsaói.

¹ Is ceart atá tú, a ṪIĠEARNA, a nuáir ṫagruim riot: giḋeaḋ léig ḋaṁ laḃairt riot ar do ḃreiṫeaṁnusaiḃ: Créd fá mbeirionn sliġe na ndroċḋaóine biseaċ? cred fá ḃfuilid uile sona noċ do ní gráineaṁlaċt?

² Do ṗlannduiġ tú íad, fásuid fós, do ġlacadar preaṁ: do ḃeirid toraḋ: agus atá tusa a ngar iona mbéul, agus a ḃfad ó na ndúḃanuiḃ.

³ Aċt is aiṫnid duitsi, a ṪIĠEARNA, misi: do ċonnairc tú mé, agus do ḋearḃ tú mo ċroiḋe leaṫ riot: tarruing amaċ íad aṁuil caóiriġ ċum a náir, agus gléus íad fa ċoṁair laói an ṁarḃṫa.

⁴ Gá fad ḃías an tír ag caói, agus luiḃ gaċ áonṁaġa ag críonaḋ, do ḃríġ uilc na druinge ċoṁnuiġeas ionnta? do caiṫeaḋ na beaṫuiġe, agus na héin; do ḃríġ go ndúḃradar, Ní ḟaicfiḋ sé ar ccríoċ ḋeiġionaċ.

⁵ ¶ Má rioṫ tú leís na coisiġiḃ, agus gur ċoireadar ṫú, annsin ciondus ḟéadas tú coimbling re heaċaiḃ? agus má ċoireadar ṫú a ttír na síoṫċána, ann ar ċuir tú do ḋóṫċus, cred maiseaḋ do ḋéana tu a nanfa Iordán?

⁶ Oír do fríṫ do ḋearḃráiṫre féin, agus fós tiġ haṫar go meaḃlaċ ortsa; aseaḋ, do ġoiriodar iomad ad ḋiáiġ: ná creid íad, bíoḋ go laiḃeoraidís bríaṫra breáḋa riot.

⁷ ¶ Do ṫréig mé mo ṫiġ, dfág mé moiġreaċt; ṫug mé gráḋ manma a láiṁ a náṁad.

⁸ Atá moiġreaċt daṁsa aṁuil leoṁan san ḃforaóis; coṁairciḋ sí amaċ am aġaiḋ: uimesin dfúaṫuiġ mé í.

⁹ Atá moiġreaċt daṁsa aṁuil éun breac, atáid a néunluiṫ fá ccuáirt na haġaiḋ; tigiḋ siḃsi, cruinniġiḋ uile ḃeaṫaċa an ṁaġa, tigiḋ do ṡlugaḋ.

¹⁰ Do ṁill iomad áoḋaireaḋ mo ġárrḋa fíneaṁna, do ṡaltradar mo ċoṁroinn faói ċosuiḃ, do rinneadar mo ċoṁroinn ṡolásaċ na ḟasáiġ uáigneaċ.

¹¹ Do rinneaḋ áonránaċ é, agus ar mbeiṫ uáigneaċ ḋó caóiniḋ sé ċugamsa; do rinneaḋ na fásaċ an dúṫuiġ uile, do ḃríġ naċ ccuireann áonduine iona ċroiḋe é.

¹² Ṫangadar sgriosdóiriḋe ar gaċ uile áit áird ar feaḋ a nfásuiġ: óir sliugfiḋ cloiḋeaṁ an TIĠEARNA ó aóinċionn don dúṫaiġ go nuige an ccionn oile don dúṫaiġ: ní ḃfuiġe feóil ar biṫ síoṫċáin.

¹³ Do ṡíolċuireadar cruiṫneaċd, aċd beanfuid síad dosáin: do ċuireadar íad féin ċum sáoṫair, aċ ní ṫairḃeoċuid síad; agus biáiḋ náire orra do ḃríġ ḃur ccíosa ar son féirge ḟíoċṁuire an TIĠEARNA.

¹⁴ ¶ Is marso a deir an TIĠEARNA a naġaiḋ mo ḋroċċoṁarsan uile, ḃeanas ris a noiġreaċd noċ ṫug mé ar mo ṗobal Israel doiġreaċtuġaḋ; Féuċ, tairreonga mé amaċ as an ndúṫaiġ íad, agus tairreonga mé amaċ tiġ Iúdah ó na measc sin.

¹⁵ Agus tiucfa a ccríċ, tar éis a ttairrngṫe amaċ ḋaṁ go ḃfillfiḋ mé, agus go mbía truáiġe agam ḋóiḃ, agus gottiuḃra mé a rís, gaċ uile ḋuine ḋíoḃ ċum a oiġreaċta, agus gaċ áonduine ċum a ḋúiṫċe.

¹⁶ Agus tiucfa á geríċ, má ḟóġlomuid síad go dúṫraċtaċ sliġe mo ṗobail, do ṁionnuġaḋ fám ainmsi, Mairiḋ an TIĠEARNA; mar do ṁúineadarsan dom ḋaóiniḃsi mionnuġaḋ fa Ḃáal, annsin suiḋeoċṫar íad a lár mo ṗobail.

¹⁷ Aċt muna nuṁluiġid síad, tairreonga mé ṫríd amaċ as a ḃreaṁuiḃ agus scriosfeaḋ me an cineaḋ sin, a deir an TIĠEARNA.