Ieremiah 11 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XI. Coiṁċeangal Dé re fearaiḃ Iudah.

¹ An ḃríaṫar noċ ṫáinic go Ieremiah ón TTIĠEARNA, ġa ráḋ,

² Eístiġsi briaṫra an ċunnarṫaso, agus laḃruiḋ re fearuiḃ Iúdah, agus re háitreaḃaċaiḃ Ierusalem;

³ Agus aḃairsi ríu, Is marso a deir an TIĠEARNA Día Israel; Go maḋ malluiġṫe an té naċ nuṁluiġionn do ḃríaṫraiḃ an ċunnarṫasa,

⁴ Noċ daiṫin mé da ḃur naiṫriḃ ann sa ló a ttug mé amaċ íad as críċ na Hégipte, ó nfuirnís íaruinn, ġa ráḋ, Uṁluiġiḋ dom ġlór, agus déanuiḋ íad, do réir a nuile ní aiṫeonas mé ḋíḃ: marsin buḋ siḃsi mo ṗobalsa, agus buḋ misi ḃur Ndíasa:

⁵ Ċor go ccoiṁlíonfa mé na mionna ṫug mé dá ḃur naiṫriḃ, fearann do ṫaḃairt dóiḃ ag líonaḋ le mil agus lé bainne, mar atá sé a niuġ. Annsin do ḟreagair misi, agus a dúḃairt mé, Bíoḋ marsin, a ṪIĠEARNA.

⁶ Annsin a dúḃairt an TIĠEARNA riomsa, Fúagair na bríaṫraso uile a ccaiṫreaċaiḃ Iúdah, agus a sráidiḃ Ierusalem, ġa ráḋ, Eistiġsi bríaṫra an ċunnarṫaso, agus déunuiḋ íad.

⁷ Oír do ḋearḃ misi go dúṫraċdaċ dá ḃur naiṫriḃ annsa ló a ttug mé aníos íad as críċ na Hégipte, go nuige an lósa, ag éirġe go moċ agus ag mionnuġaḋ, ġa ráḋ, Uṁluiġiḋ dom ġúṫ.

⁸ Giḋeaḋ níor úṁluiġeadar, ní mó do ċláonadar a cclúas, aċt do ṡiúḃail gaċ aon díoḃ a smuáineaṁ a ndroċċroiḋe féin: uimesin do ḃéara mé orra uile ḃríaṫra an ċunnarṫaso, noċ daiṫin mé do ḋéanaṁ; aċt ní ḋeárnadar íad.

⁹ Agus a dúḃairt an TIĠEARNA riomsa, Do fríṫ feall idir ḟearuiḃ Iúdah, agus idir áitreaḃṫaċuiḃ Ierusalem.

¹⁰ Dfilleadar ar a nais ar éigceartuiḃ a naiṫreaḋ rompa, noċ do ḋíult mo ḃríaṫarsa déisteaċt; agus do ċúadar a ndiáiġ dée oile dá naḋraḋ: do ḃris tiġ Israel, agus tiġ Iúdah mo ċunnraḋ noċ do rinne mé ré na naiṫriḃ.

¹¹ ¶ Uimesin is marso a deir an TIĠEARNA, Féuċ, do ḃéara mé olc orra, naċ bá heidir léo do ṡeaċna; agus da mbeiṫ go ngoirfidis ċugam, ní ċluinfe mé íad.

¹² Ann sin imeoċuid caiṫreaċa Iúdah agus áitreaḃṫaċa Ierúsalem, agus éiġfid ar na déeiḃ dá nofráluid túis: aċd ní ċuiṁdeoċuid síad íad ar áonċor a naimsir a ndonuis.

¹³ Oír is do réir uiḃre do ċaiṫreaċa do ḃádar do ḋée, a Iúdah; agus do réir uiḃre sráidionn Ierusalem do ċuireaḃair súas altóra don ní náireaċ sin, eaḋon altóra do losgaḋ túise do Ḃaal.

¹⁴ Uimesin ná guiḋsi ar son an ṗobailsi, agus ná tóig súas coṁairc nó urnuiġ ar a son: óir ní éistfiḋ misi íad annsa nam a néiġfid síad ċugam ar son a mbuáiḋearṫa.

¹⁵ Cred atá ag mo ġráḋaċ re a ḋéanaṁ ann mo ṫiġsi, ó rinne sí aḋḟuaṫṁaireaċda re móran, agus gur imṫiġ a nfeóil náoṁṫa úait? a nuáir do ní tú olc, is ann sin do ġáirdiġios tú.

¹⁶ Do ġoir an TIĠEARNA hainm, Crann glas ola, breáġḋa, agus do ṫoraḋ maiṫ: le fuáim giorruic ṁóir do ḋearg sé teine air, agus do briseaḋ a ġéaga.

¹⁷ Oír dfúagair TIĠEARNA na slóġ, do ṗlannduiġ ṫusa, olc ad aġaiḋ, ar son uilc ṫiġe Israel agus uilc ṫiġe Iúdah, noċ do rinneadar na naġaiḋ féin dom ḃrostuġaḋsa ċum feirge a nofráil túise do Ḃáal.

¹⁸ ¶ Agus ṫug an TIĠEARNA a ḟios daṁsa, agus atá a ḟios agam: annsin do ṫaisbéin tú a ngníoṁa ḋaṁ.

¹⁹ Aċt do ḃí mé cosṁuil ré luḃán nó re daṁ ḃeirṫior ċum a ṁarḃṫa; agus ní raiḃ a ḟios agam gur ṫionscnadarsan tionnscnaḋ am aġaiḋ, ġa ráḋ, Scriosam an crann maille re na ṫoraḋ, agus gearram amaċ é as tír na mbéo, ċor naċ ccuiṁniġṫear a ainm ní sa ṁó.

²⁰ Aċt, a ṪIĠEARNA na slóġ, a ḃreaṫnuiġios go ceart, ḋearḃus na duḃáin agus an croiḋe, faicimsi do ḋioġaltas orrasan: óir is duitsi dfoillsiġ mé mo ċúis.

²¹ Uimesin is marso a deir an TIĠEARNA re muinntir Anatot, noċ íarrus do ḃás, ġa ráḋ, Ná tairrġir a nainm an TIĠEARNA, go naċ néagair re ar láiṁne.

²² Ar a naḋḃarsin is marso a deir TIĠEARNA na slóġ, Féuċ, smaiċteoċa misi íad: muirfiġear na daóine óga ris an ccloiḋeaṁ; éugfuid a mic agus a ninġiona ré gorta:

²³ Agus ní ḃiáiḋ fuiġioll díoḃ: óir do ḃéara misi olc ar ḟearuiḃ Anatot, eaḋon blíaḋuin a ccúarta.