Haggai 2 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil II. Oirḋearcus an teampuill, tar éis a aṫṫogḃala.

¹ Annsa seaċtmbaḋ mí, annsa náonṁaḋ lá ḟiṫċiod don ṁí, ṫámic bríaṫar an TIĠEARNA leis an ḃfáiġ Haggai, ag ráḋ,

² Laḃair anois re Serubbabel mac Seáltiel, úaċdaran Iúdah, agus re Iosuah ṁac Iosedeċ, an tárdsagart, agus ris an ccuid oile don ṗobal, ag ráḋ,

³ Cía do fágḃaḋ ann ḃur measgsa do ċonairc an tiġse iona ċéadġlóir? agus ciondus do ċítí anois é? naċ ḃfuil sé ann ḃur súiliḃ a ccompráid dó aṁuil neiṁní?

⁴ Giḋeaḋ ċeana anois bíḋ láidir, a Ṡerubbabel, a deir an TIĠEARNA; agus bí láidir, a Iosuah, ṁic Iosedeċ, an tárdsagart; agus bíṫí láidir, a uile ṗobal na tíre, a deir an TIĠEARNA, agus oibriġiḋ: óir atáimsi maille liḃ, a deir TIĠEARNA na sloġ.

⁵ Do réir a nfocail do ċeangail mé riḃ a nuáir ṫangaḃair as a Négipt, marsin do ċoṁnuiġ mo spiorad eadruiḃ: ná bíoḋ eagla oruiḃ.

⁶ Oir is marso a deir TIĠEARNA na slóġ; Tamall ḃeag, aṁain fós, agus croiṫfiḋ mé na neaṁa, agus an talaṁ, agus a nfairge, agus an talaṁ tirim;

⁷ Agus crioṫfiḋ mé na huile ċineaḋaċa, agus tiucfuiḋ fonn na nuile ċineaḋ: agus líonfa mé an tiġse le glóir, a deir TIĠEARNA na slóġ.

⁸ Is liomsa an tairgiod, agus is liom an tór, a deir TIĠEARNA na sloġ.

⁹ Buḋ mó glóir an tiġe ḋeiġionaiġsi ná an ċéid tiġe, a deir TIĠEARNA na slóġ: agus da ḃéara misi síoṫċáin annsa náitsi, a deir TIĠEARNA na slóġ.

¹⁰ ¶ Annsa ceaṫraṁaḋ lá fiṫċiod don náoṁaḋ mí, annsa dara ḃaḋain do Ḋárius, ṫámic bríaṫar an TIĠEARNA le Haggai an fáiġ, ag ráḋ,

¹¹ Is marso a deir TIĠEARNA na slóġ; Fíafruiġ anois do na sagartaiḃ do ṫaóiḃ an dliġe, ag ráḋ,

¹² Má iomċrann duine feóil náoṁṫa a sciorta a éaduiġ, agus go mbeanfa a sciorta re harán, nó ré praisce, no ré fíon, no ré hola, nó ré bíaḋ ar bioṫ, an mbiaiḋ sin náoṁṫa? Agus do ḟreagradar na sagairt agus a duḃradar, Ní ḃiáiḋ.

¹³ Annsin a duḃairt Haggai, Má ḃeanann duine ḃíos neaṁġlan ó ṁarḃ re háonċuid díoḃso, an mbiáiḋ sé neaṁġlan? Agus do ḟreagradar na sagairt agus a duḃradar, Biáiḋ sé neaṁġlan.

¹⁴ Annsin do ḟreagair Haggai, agus a duḃairt sé, Is marsin atá an pobalso, agus is marsin atá an cineaḋso dom latbairsi, a deir an TIĠEARNA; agus is marsin atá mle obair a láṁ; agus an ní ofráluid annsin is neaṁglan é.

¹⁵ Agus anois íarruim daṫċuinge oruiḃ, measuiḋ ón ló a niuġ agus súas, ó roiṁe ċloiċ ar bíoṫ do ċur ar ċloiċ a tteampall an TIĠEARNA:

¹⁶ O do ḃádar na láeṫesin, an tan ṫáinic áon go cárn ḟíṫċiod miosúr, ní raiḃ aċt deiċ miosúir ann: a nuáir ṫáinic áon gus a númar brúiġte a nfíona do ṫarruing ċáogad soiġṫeaċ amaċ ón númar, ní raiḃ ann aċd fiṫċe soiṫeaċ.

¹⁷ Do ḃuáil misi siḃ re gáoṫruáiḋ agus lé milċeó agus lé cloiċṡneaċda ann uile ṡaoṫruiḃ ḃur láṁ; giḋeaḋ níor ḟilleaḃair ċugam, a deir an TIĠEARNA.

¹⁸ Measuiḋ anois ón ló a niuġ agus súas, ón ċeaṫraṁaḋ lá fiṫċiod don náoṁaḋ mí, eaḋon ón ló far leagaḋ bunáit ṫeampuill an TIĠEARNA, measuiḋ é.

¹⁹ An ḃfuil an síol fós annsa scioból? aseaḋ, fós ní ṫug a nfíneaṁuin, agus an crann fíge, agus an pomgranat, agus an crann ola, a ṫoraḋ: ón ló so amaċ beinneoċa me siḃ.

²⁰ ¶ Agus arís ṫáinic briaṫar an TIĠEARNA go Haggai annsa ċeaṫraṁaḋ la fiṫċiod don ṁí, ag ráḋ,

²¹ Laḃair re Serubbabel, úaċtarán Iúdah, ag ráḋ, Croiṫfiḋ mé na neaṁa agus an talaṁ;

²² Agus scriosfa mé caṫaóir rioġaċdaḋ, agus scriosfa mé neart rioġaċdaḋ na ngeinteaḋ; agus teilgfiḋ mé seaċad na carbuid, agus an drong do ní marcuiġeaċd ionta; agus tiucfuid na heiċ agus marcṡluaġ a núas, gaċ áonduine le cloiḋeaṁ a ḋearḃraṫar.

²³ Annsa ló sin, a deir TIĠEARNA na slóġ, glacfa mé ṫusa, á Ṡerubbabel, mo ṡearḃf hoġantuiġ, mac Seáltiel, a deir an TIĠEARNA, agus do ḋéana mé ṫú mar ċoṁarṫa: óir do ṫoġ mé ṫú, a deir TIĠEARNA na slóġ.