Genesis 2 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil II. An seaċdṁaḋ lá ar ná naoṁuġaḋ. 21 An pósaḋ ar na ordúġaḋ.

¹ Mar sin do ċríoċnuiġeaḋ na neaṁḋa águs an talaṁ, agus a sluáġ uile.

² Agus annsa seaċdṁaḋ lá do ċríoċnuiġ Día a obair noċ do rinne sé; agus dó ċoṁnuiġ sé ar an seaċdṁaḋ lá ó na obair uile noċ do rinne sé.

³ Agus do ḃeannaiḋ Día an seaċdṁaḋ lá, agus do náoṁuiġ é, do ḃríġ gurab ann do sguir sé dá uile obair noċ do ċrúṫaiḋ Día agus do rinne sé.

⁴ A síad so geinealaiġ na neaṁḋa agus na talṁan a nuáir do cruṫaiġeaḋ íad, annsa ló ann ar ċruṫaiḋ an TIĠEARNA Día an talaṁ agus na neaṁḋa.

⁵ Agus gaċ plannda don ṁaċaire suil do ḃí sé annsá talaṁ, agus gaċ uile luiḃ don ṁaċaire suil do ḟás sé: óir ní ṫug an TIĠEARNA Día fearṫuinn ar an ttalaṁ, agus ní raiḃ duine do ṡáoiṫreóċaḋ an talaṁ.

⁶ Aċ do ċuáiḋ ceó súas ón dtalaṁ, agus do ḟliuċ aġaiḋ na talṁan uile.

⁷ Agus do ċum an TIĠEARNA Día an duine do luáiṫreaḋ na talṁan, agus do ṡéid ann a ṗoill-sróna anál na beaṫa, agus táinig an duine ċum ḃeiṫ na anam beó.

⁸ Agus do ṗlannduiġ an TIĠEARNA Día garḋaḋ táoḃ ṡoir ann Eden; agus do ċuir sé an duine do ċum sé ann sin.

⁹ Agus as an ttalaṁ do ṫug an TIĠEARNA Día ar gaċ uile ċrann fás noċ is taitneaṁaċ don tsúil agus is maiṫ ċum bíḋ; crann na beaṫa mar an ccéudna a lár an ġáirdín, agus crann feasa maiṫeasa agus uilc.

¹⁰ Agus do ċuáiḋ aḃann amaċ as Eden do ḟliuċhaḋ an ġáirdín agus do roinneaḋ as sin í, agus tainig ná cceiṫre ċeannuiḃ.

¹¹ Ainm an ċead Pison, a sí sin ṫig timċioll ṫíre Haḃila uile, áit a bfuil ór,

¹² Agus is maiṫ ór na tíre sin; atá an bdellium, agus an ċloċ ónix.

¹³ Agus an dara haḃann Gihon: isí sin ṫimċiollus tír na Hétiópia uile.

¹⁴ Agus ainm an treas aḃann Hidecel: a sí sin ṫeid a táoiḃ ṡoir don Asiria. Agus an ceaṫraṁaḋ aḃann Euṗrátes.

¹⁵ Agus do ġlac an TIĠEARNA Día an duine, agus do ċuir a ngáirdín Eden é, dá ḋeasúġaḋ agus dá ċuṁdaċ.

¹⁶ Agus do aiṫin an TIĠEARNA Día don duine, ag ráḋ. Do ṫoraḋ gaċ uile ċrainn annsa ġairdin féaduiġ tu diṫċe go sáor:

¹⁷ Aċ do ċrann feasa maiṫeasa agus uilc, ní íosaiḋ tú ḋe sin: óir ánnsa ló a níosa tú ḋe éugfa tú go deiṁin.

¹⁸ Agus do ráiḋ an TIĠEARNA Día, Ní maiṫ an duine ḃeiṫ na áonar: do ḋéuna mé cunġnaṁ ḋó ḃías iomċúḃaiḋ ḋó.

¹⁹ Agus as a ttalaṁ do ċum an TIĠEARNA Día a nuile ḃeiṫeaċ an ṁaċaire, agus gaċ uile éun an aéir; agus tug leis ċum Aḋaiṁ íad dá ḟéuċuin cread do ġoirfeaḋ sé ḋíoḃ; agus giḋ bé do ġoir Aḋaṁ don uile ċréatúir beó, a sé sin dob ainm ḋó.

²⁰ Agus do ġoir Aḋaṁ anmanna don uile áirnéis, agus déunuiḃ an aiéir, agus do uile ḃeiṫeaċ an ṁaċaire; aċ do Aḋaṁ ní fríṫ cunġnaṁ iomċuḃuiḋ ḋó.

²¹ Agus tug an TIĠEARNA Día codlaḋ trom do ṫuitim ar Aḋaṁ, agus do ċoduil sé: agus do ġlac sé áon dá asuaiḃ, agus do ḋruid sé an ḟeóil na áit sin;

²² Agus an tasna, do ḃean an TIĠEARNA Día as an duine, do ċum sé bean de, agus tug sé ċum an duine í.

²³ Agus a duḃairt Aḋaṁ, A nois is cnáiṁ so dom ċnáṁuiḃse, agus feóil dom ḟeóil; goirfiġear bean di, do ċionn gurab as an ḃfear do ḃeanaḋ í.

²⁴ Uime sin fúigfiḋ an fear a aṫair, agus a ṁaṫair, agus ceangóluiḋ da ṁnáoi: agus béid na náoin ḟeóil.

²⁵ Agus do ḃádar aráon lomnoċd, an fear agus an ḃean, agus ni raiḃ náire orra.