Exodus 21 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XXI. Ata annso tionnsgnaḋ aír an eaċd ḃreaṫaṁnuis, ordaigṫe ċum a ḃeiṫ idir duine agus duine.

¹ Annois is íad so na dliġṫe ċuirfeas tú rompa.

² Má ċeanċann tú seirḃíseaċ Eaḃruiġeaċ, sé blíaġna ḃías se ág seirḃís: agus annsa seaċdṁaḋ, raċuiḋ sé amaċ sáor gan éinni.

³ Má ṫáinic sé leis féin a steaċ, raċuiḋ sé amaċ leis féin: má ḃí sé pósda, ann sin raċaiḋ a ḃean leis amaċ.

⁴ Má ṫug a ṁaiġistir bean dó, agus go rug sí mic, agus inġeana ḋó; biáiḋ an ḃean, agus an ċlann ag an maiġistir, agus raċuiḋ seision amaċ leis féin.

⁵ Agus má deir an seirḃíseaċ go follus, is ionṁuin liom mo ṁáiġistir, mo ḃean agus mo ċlann; ní raċá mé amaċ sáor:

⁶ Ann sin do ḃéara an Ṁaiġistir ċum na mbreiṫeaṁan é; do ḃéara sé mar sin ċum ándoruis é, no ċum ursain andoruis; agus tollfa a ṁaiġistir a ċlúas tríṫe lé meanaḋ; agus foiġeonuiġ sé ḋó go bráṫ.

⁷ Agus ma réacann duine a inġean do ḃeiṫ na banóglaiḋ, ní raċaiḋ sí a maċ mar do níd na nogláoiċ fear.

⁸ Muna ttaitniḋ sí ré na maiġistir, noċ do ċeanguil leis féin í, ann sin léigfe se a fuasglaḋ: a reic re cineaḋ coiṁiġṫeaċ ní ḃía cuṁaċda aige, ó rinne sé go cealgaċ ría.

⁹ Agus ma ċeanguil sé re na ṁac i, Do ḋéana ría do réir ṁoġa na ninġion.

¹⁰ Má ḃeir sé bean eile; a beaṫa, a héadaċ, a dúalġas pósta ní laiġdeoċáoiḋ sé.

¹¹ Agus muna ndéarna sé na trí níse ría, ann sin raċaiḋ si amaċ sáor gan airgead.

¹² An té ḃuailfeas neaċ, ionnus go néugfuiḋ sé, go deiṁin cuirfiġear ċum báis é.

¹³ Agus muna luiġe duine a ḃforaire, aċ do seaċoduiġ Día na laiṁ é; ann sin cinnfe mise áit ḋuit a tteiṫfiḋ sé.

¹⁴ Aċ má ṫig duine go dásaċdaċ ar a ċoṁarsain, dá ṁarḃaḋ le ceilg; béara tú óm altoir é, go ḃfuiġe bás.

¹⁵ Agus an té ḃúailfeas a aṫair, nó a ṁaṫair, cuirfíġear go deiṁin ċum báis é.

¹⁶ Agus an té ġadus duine, agus réacas é, no má ġeiḃṫeár na láiṁ é, cuirfíṫear go deiṁin ċum báis é.

¹⁷ Agus an té ṁalluiġeas a aṫair nó a ṁaṫair, cuirfíṫear go deiṁin ċum báis é.

¹⁸ Agus má imreasnuid daoine ré ċéile, agus go mbuáilfiḋ áon an fear eile, do ċloiċ, nó do ḋorn, agus naċ ḃfuiġe bás, aċ go gcuiṁdeoċuiḋ a leabuiḋ:

¹⁹ Ma éirġion sé a rís, agus go siuḃoluiḋ a maċ lé na ḃáta, ann sin sáorfuiġear an té do ḃuáil é, aṁain go níocfuiḋ sé ar son dúl amuġa a aimsire, agus go ttiuḃra fá deara a leiġios go hiomlán.

²⁰ Agus ma ḃuáileann duine a ṡeirḃíseaċ, nó a ċailín, lé slait, agus go ḃfuiġe sé bás fáoi na láiṁ; dioġaltar air go deiṁin é.

²¹ Aċ má ṁairean sé lá no ḋó, ní ḋéantar dioġaltas air: óir is sé a airgead é.

²² Má imreasnuid dáoine, agus go ngoirteoċuiḋ bean torraċ, ionnus go nimeoċuiḋ a toraḋ uaiṫe, agus ar a ṡon sin naċ leanfuiḋ olc ar biṫ ḋe; coireoċṫar go deiṁin air, do réir mar ċuirfeas fear na mná air; agus díolfa mar óirdeoċaid na breiṫeaṁuin.

²³ Agus má leanann urċoid ar biṫ ḋe, annsin do ḃéura tú anam ar son anma,

²⁴ Súil ar ṡúil, fíacal ar ḟíacuil, láṁ ar láiṁ, cos ar ċois.

²⁵ Loscaḋ ar son loiscṫe, cneaḋ ar son ċneiḋe, buille ar son buille.

²⁶ Agus má ḃuáileann duine súil a ṡeirḃísiġ, no súil a ċailín, lé a gcaillfiḋ í, léigfiḋ ḋóiḃimṫeaċd sáor ar son a súl.

²⁷ Agus má ḃéanann sé fíacail as a ṡeirḃíseaċ fir, no fíalcail as a ṡeirḃíseaċ mná; leígfe ḋóiḃ iṁṫeaċd saór ar son a ḃfíacal.

²⁸ Má loiteann daṁ fear nó bean, dá ḃfuiġíd bás: ann sin go deiṁin cloċfuiġear an daṁ, agus ni hióstar a ḟeóil: aċ saórfuiġear sealḃadóir an daiṁ.

²⁹ Aċ má ġnáṫuiġ an daṁ saṫaḋ le na aḋarcuiḃ sa naimsir roiṁe sin, agus gur fiaġnuiseaḋ sin dá ṡealḃadóir, agus nár ċoiṁead sé a stiġ é, aċ gur ṁarḃ sé fear nó bean; cloċfuiṫear an daṁ, agus cuirfiġear fós an sealḃadóir ċum báis.

³⁰ Má leagṫar suim airgid air, an sin do ḃéara sé ar son fuasguilt a anma giḋ bé ar biṫ leagfuiġear air.

³¹ Giḋ bé aca do loit sé mac nó inġean, is do réir an ḃreiṫeaṁnuis so do ḋéantar rís.

³² Má loiteann an daṁ seirḃíseaċ fir nó seirḃíseaċ mná; do ḃéura sé dá Maiġistir trioċad secel do airgiod, agus cloċfuiġear an daṁ.

³³ Agus má osclann duine poll, nó ma ṫoċlann duine poll, agus naċ ḃfoileoċuiḋ é, agus go ttuitfiḋ daṁ nó assal ann;

³⁴ Do ḋéana sealḃadóir an ṗoill go maiṫ é, agus do ḃéura airgead don té ler leis íad; agus buḋ leis féin an beaṫaċ marḃ.

³⁵ Agus má ġortuiġeann daṁ aónduine, daṁ ḋuine eile, go bfuiġe sé bás; ann sin réacfuid, an daṁ beó, agus roinnfid a airgead; agus riomfid mar an ccéadna an daṁ ṁarḃ.

³⁶ Nó má ḃíonn a ḟios go ngnáṫuiġeaḋ an daṁ saṫaḋ se naimsir roiṁe sin, agus nar ċoiṁéad a ṡealḃadóir a stiġ é; íocfaiḋ go deiṁin daṁ ar ḋaṁ; aċ biáiḋ an marḃ aige féin.