Eseċiel 7 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil VII. Bagra áiḋṁilleaḋ roḋoilġe doṫcaċt ar Israel.

¹ Tuilleaṁ oile ṫáinic bríaṫar an TIĠEARNA ċugamsa, ag ráḋ,

² A ṁic an duine, fós, is marso a deir an Tiġearna DIA ré tír Israel; Ṫáinic deireaḋ, deireaḋ air ċeiṫre coirnéuluiḃ na tíre.

³ Anois ṫáinic an críoċnuġaḋ ortsa, agus cuirfiḋ misi mfearg ort, agus do ḃéarad breaṫ ort do réir ṡliġṫeaċ, agus cuirfiḋ mé luáiġeaċt do ġráineaṁlaċta uile ort.

⁴ Agus ní ċoigeola mo ṡúil ṫú, ní mó ḃías truáiġe agum: aċt cúiteoċa mé do ṡliġṫe riot, agus béid do ġraineaṁlaċda ann do lár: agus biáiḋ a ḟios aguiḃ gur misi an TIĠEARNA.

⁵ Is marso a deir an Tiġearna DIA; Olc, féuċ, ṫáinic, áonolc aṁáin.

⁶ Ṫáinic an ċríoċ, ṫáinic an ċríoċ: atá sé dot ḟaire; féuċ, ṫáinic sé.

⁷ Ṫáinic an ṁaidin ort, ṫusa áitreaḃus annsa tír: ṫáinic an tam, atá lá na buáiḋearṫa a ngar, agus ní hé fuáim na slíaḃ a rís.

⁸ Anois go goirid dóirtfe mé mo ḋíḃḟearg ortsa, agus ċoíṁlíonfa mé mfearg ort: agus do ḋéana mé breiṫeaṁnus ort do réir do ṡliġṫeaċ, agus cúiteoċa mé riot ar son haḋḟúaṫṁaireaċt uile.

⁹ Agus ní ċoigeoluid mo ṡúile, ní mó ḃías truáiġ agum: cúiteoċa mé riot do réir do ṡliġṫeaċ agus on ġráineaṁlaċta atá ann do lár; agus aiṫeontaói gur misi an TIĠEARNA noċ ḃuáilios siḃ.

¹⁰ Féuċ an lá, féuċ, ṫáinic sé: do ċuáiḋ an ṁáidin amaċ; ṫáinic bláṫ air an tslait, do ġin an túaḃar.

¹¹ Déiriġ an foiréigion súas go slait a nuilc: ní ṁairfiḋ áon díoḃ, nó dá niomadaṁlaċt, nó dá ccoṁḋáil: ní mo ḃías cuṁa ar a son.

¹² Ṫáinic an tam, atáid na láeṫe ag teaċt a ḃfogus: ná gáirdiġéaḋ an ceannuiġe, ná caóiġeaḋ an reacaire: óir atá fearg air a iomadaṁlaċt uile.

¹³ Oír ní ḟillfiḋ an racaire ar an ní racṫar, gioḋ go mbeidís fós béo: óir is a ttáoḃ a niomuid uile naċ bfillfiḋ, atá a nfis; ní mó neartoċus duine ar biṫ é féin a néigceart a ḃeaṫa.

¹⁴ Do ṡéideadar an stoc, eaḋon do ḋéanaṁ a nuile ní réiḋ; aċt ní ṫéid duine ar biṫ ċum an ċaṫa: óir atá mfeargsa air a niomlán uile.

¹⁵ Atá an cloiḋeaṁ amuiġ, agus an ṗláiġ agus an ġorta a stiġ: agus éugfuiḋ an té ḃías annsa maċaire leis an ccloiḋeaṁ, agus muirfiḋ gorta agus pláiġ, an té atá san ccaṫruiġ.

¹⁶ ¶ Aċt an ṁéid raċus as díoḃ raċaid as, agus béid ar na sléiḃtiḃ aṁuil coluim na ngleann, íad uile ag caoi, gaċ áon ar son a ṗeacaiḋ.

¹⁷ Bráiḋ a nuile láṁ lag, agus a nuile ġlún anḃfann aṁuil uisge.

¹⁸ Criosloċuid íad féin lé saicéadaċ, agus foileoċuiḋ úaṫḃás íad; agus biáiḋ náire air na huile aiġṫiḃ, agus maóile air a cceannuiḃ.

¹⁹ Teilgfid siad a nairgiod annsna sráidiḃ, agus áṫroċar a nór: ní ḟéadfuiḋ a nairgiod nó a nór a sáoraḋ a ló ḟeirge an TIĠEARNA: ní ṡáiseoċuid síad a nanmauna, ní líonfuid a nionaṫar: do ḃríġ gur bé ceap tuisliġ a néigceart é.

²⁰ ¶ Ar son ḃréaġḋaċt a ċóiriġṫe, do ṡuiġiḋ sé a morḋact é: aċt do rinneadar íoṁaiġe a neiṫe aḋḟúaṫṁara agus graineaṁlaċa ionta: uimesin do ċuir misi é a ḃfad úaṫa.

²¹ Agus do ḃéara mé é a láṁuiḃ na ccoiṁiġṫeaċ mar ċreiċ, do ċionntaċaiḃ na talṁan mar éadáil; agus saileoċuid síad é.

²² Fille mé fós maġaiḋ úaṫa, agus saileoċuid síad máit ṡeicréideaċ: óir raċfuid na sladṁóiriḋe ann a steaċ, agus saileoċuid é.

²³ ¶ Déana slaḃraḋ: óir atá an tír lán do ċoirṫiḃ fuilteaċa, atá an ċaṫair lán dfoiréigion.

²⁴ Uimesin do ḃéara misi díoġa na ngeinteaḋ, agus sealḃoċuid síad a ttiġṫe: do ḃéara mé fós air ṗoimp na neartṁar scur; agus truáillfiġear a náite náoṁṫa.

²⁵ Tiucfuiḋ an taiḋṁilleaḋ; agus íarrfuid síad síoṫċáin, agus ní ḃía sí ar fáġáil.

²⁶ Tiucfuiḋ urċóid ar urċóid, agus biáiḋ iomráḋ air iomráḋ; annsin iarrfuid síad fios air an ḃfáiġ; aċt muġoċuiḋ an dliġeaḋ on tsagart, agus coṁairle ó na sinnsiorruiḃ.

²⁷ Caóifiḋ an riġ, agus biáiḋ an prionnsa ar na éaduġaḋ lé háonránaċt, agus buáiḋeorṫar láṁa ḋaoine na tíre: do ḋeana mé ríu do réir a sliġe, agus do réir a tuillṁe do ḋéana me breiṫeaṁnus orra; agus aiṫeonuid gur misi an TIĠEARNA.