Eseċiel 22 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XXII. Coṁ‐áireaṁ ṗeacaiḋe Ierusalem. 13 noċ rinne na nsal agus scim a nuile ṡóirt ḋaoine do ḃí inte.

¹ Tuilleaṁ fós ṫáinic bríaṫar an TIĠEARNA ċugamsa, ag ráḋ,

² Anois, a ṁic an duine, an mbéara tú breaṫ, an mbéara tú breiṫeaṁnus air an ccaṫruiġ ḟuiltiġ? aseaḋ, taisbéanfa tú a huile ġráineaṁlaċta ḋi.

³ Annsin abairse, Is marso a deir an Tiġearna DIA; Dóirtiḋ an ċaṫair fuil iona lár, iondus go ttiucfaḋ a ham, agus do ní si ioḋail na haġaiḋ féin dá truailleaḋ féin.

⁴ Atá tú ciontaċ ann ṫfuil noċ do ḋóirt tú; agus do ṡaluiġ tú ṫú féin ann hioḋaluiḃ noċ do rinne tú; agus ṫug tú ar do laéṫiḃ tarraing a ngar, agus ṫáinic tú go hiomlán ċum do ḃlíaḋan: uimesin do rinne misi scannail díot do na geintiḃ, agus magaḋ do na huile ċríoċuiḃ.

⁵ Do ḋéanuid an ṁéid atá a ḃfogus, agus an ṁéid atá a ḃfad uáit, magaḋ fúd, noċ atá míoċlúiteaċ agus ar do ḃuaiḋreaḋ go mór.

⁶ Féuċ, prionnsaḋa Israel, do ḃí gaċ áon aca ionnadsa do réir a ccuṁaċt do ḋórtaḋ fola.

⁷ Ionnadsa do ṫarcuisniġeadar aṫair agus maṫair: aun do lár do rinneadar go cealgaċ ris an ccoiṁṫiġeaċ: ionnadsa do rinneadar foiréigion air an ndílleaċta agus air an mbaintreaḃuiġ.

⁸ Do ṫarcuisniġ tú mo neiṫe naoṁṫasa, agus do ḃris tú mo ṡaóire.

⁹ Atáid daóine ionnadsa iomċras scéula do ḋórtaḋ fola: agus ionnadsa iṫid síad ar na sleiḃtiḃ: do níd síad úallaċus ann do lársa.

¹⁰ Do ṫaisbéanadar ionnadsa tárnoċt a naiṫreaḋ: ionnadsa duṁluiġeadar an ḃean do cuireaḋ a leaṫtaoiḃ do ḃríġ a neaṁġloine.

¹¹ Agus do rinne neaċ gráineaṁlaċt ré mnaói a ċoṁarsan; agus do ṫruáilliḋ neaċ oile inġean a ṁná; agus duṁluiġ neaċ oile ionnadsa a ḋeirḃṡíur, inġean a aṫar.

¹² Ionnadsa do ġaḃadar cuṁa ċum fola do ḋórtaḋ; do ġlac tu úsúireaċt agus biseaċ, agus do ġnoḋuiġ tú go sanntaċ ód ċoṁarsanuiḃ lé fóirneart, agus do ḋearmuid tú misi, a deir an Tiġearna DIA.

¹³ Féuċ, uimesin do ḃuáil misi mo láṁ air do ġnoḋuġaḋ neiṁionnruic noċ do rinne tú, agus ar ṫfuil noċ do ḃí ann do lár.

¹⁴ An ḃféadann do ċroiḋe a ḟulang, nó an ḃféaduid do láṁa ḃeiṫ láidir annsna láeṫiḃ a ngéaḃa misi do láiṁ ṫú? misi an TIĠEARNA a duḃairt é, agus do ḋéanad é.

¹⁵ Agus díosgaóilfiḋ mé ṫú a measc na ngeinteaḋ, agus scabfuiḋ mé ṫú a measg na ttíorṫann, agus díoġḃáiġfiḋ mé do ṡalċar asad amaċ.

¹⁶ Agus géaḃa tú hoiġreaċt ionnad féin a raḋarc na ngeinteaḋ, agus aiṫeonuiḋ tú gur misi an TIĠEARNA.

¹⁷ ¶ Agus ṫáinic bríaṫar an TIĠEARNA ċugamsa, ag ráḋ,

¹⁸ A ṁic an duine, atá tiġ Israel ḋaṁsa aṁuil sal: atáid uile na bprás, na stán, agus na níarann, agus na luáiġe, a meaḋón na fuirníse; ní ḃfuil ionnta aċt sal airgid.

¹⁹ Uimésin is marso a deir an Tiġearna DIA; Do ḃríġ go ḃfuiltí uile ḃur sal, féuċ, uimesin cruinneoċa me siḃ a steaċ a meaḋón Ierusalem.

²⁰ Mar ċruinniġid síad airgiod, agus prás, agus íarann, agus luáiġe, agus stán, a meaḋón na fuirníse, do ṡéideaḋ na teineáḋ air, dá leaġaḋ; marsin ċruinneóċus misi siḃsi ann mfeirg agus ann mainteas, agus fúigfiḋ mé annsin siḃ, agus leaġfuiḋ me siḃ.

²¹ Fós, cruinneóċa mé siḃ, agus séidfiḋ mé fúiḃ a tteine mfeirge, agus leaġfuiġear siḃ iona lár.

²² Aṁail leaġṫar airgiod a meaḋón na fuirnise, marsin ḃeiṫíse leaġṫa iona lársan; agus aiṫeontaoi gur misi an TIĠEARNA do ḋoirt amaċ mfearg oruiḃ.

²³ ¶ Agus ṫáinic focal an TIĠEARNA ċugam, ag ráḋ,

²⁴ A ṁic an duine, abair ría, Is tú an tír naċ ḃfuil glanta, naċ mó dó fearaḋ fearṫuinn uirre a ló na ccúarta.

²⁵ Atá feall agá fáiġiḃ ann a lár, aṁuil leoṁan buile cíocraċ ar ċreiċ; do ṡluigiodar anmanna; do ġlacadar na hionnṁuis agus na neiṫe mórluáiġ; do rinneadar mórán baintreaḃaċ ḋi iona lár.

²⁶ Do ḃriseadar a sagairt mo ḋliġeaḋ, agus do ṫarcuisniġeadar mo neiṫe náoṁṫa: ní ḋeárnadar eidirḋealuġaḋ idir an náoṁṫa agus a neaṁnáoṁṫa, ní mó do ṫaisbeanadar eidirḋealuġaḋ idir an nglan agus an neaṁġlan, agus dfoluiġeadar a súile óm ṡaóire, agus atáim ar mo ṫruilleaḋ eattorra.

²⁷ Is cosṁuil a prionnsaḋa iona lár ré madraḋuiḃ allta cíocraċ ċum creiċe, do ḋórtaḋ fola, agus do ṁarḃaḋ anmann, dfaġail tarḃa neiṁionnraca.

²⁸ Agus do ḋóibliodar a fáiġe íad féin lé moirtéul gan súaṫaḋ, ag faicsin díoṁaóinis, agus ag fáistine bréug ḋóiḃ, ag ráḋ, Is marso a deir an Tiġearna DIA, an tan nar laḃair an TIĠEARNA.

²⁹ Do ġnáṫuiġeadar daóine na tíre éaccóir, agus do ċleaċtadar slad, agus do ċráiḋeadar an boċt agus an ríaċtanaċ: do ḃrúiġeadar fós, an táonránaċ go héaccóir.

³⁰ Agus díar misi duine iona measc do ḋéanaḋ an fál súas, agus do ṡeasfaḋ annsa mbeirn roṁam ar son na tíre, iondus naċ millfinn í: aċt ní ḟúarus duine ar biṫ.

³¹ Uimesin do ḋóirt mé amaċ mfearg orra; do loisg mé íad lé teine mfeirge: do ċúitiġ mé a sliġe féin air a cceannuiḃ, a deir an Tiġearna DIA.