Eseċiel 18 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XVIII. Gumbíaiḋúalaċ a ṗeacaiġ féin áṁáin, ar gaċ aónduine.

¹ Agus ṫáinic bríaṫar an TIĠEARNA ċugam a rís, ag ráḋ,

² Cred is cíall diḃ, as a ngnáṫuiġṫi an seanráḋso a ttáoḃ ṫire Israel, ag ráḋ, A dúadar na haiṫre cáora searḃa, agus do cuireaḋ déistion air ḟíacluiḃ na cloinne?

³ Mar ṁairimsi, a deir an Tiġearna DIA, ní ḃiáiḋ cúis agaiḃ an sean ḟocalso do ġnáṫuġaḋ a Nísrael.

⁴ Féuċ, is liomsa a nuile anam; mar anam a naṫair, marsin is liom anam an ṁic: éugfuiḋ an tanam, ṗeacoċus.

⁵ ¶ Aċt má ḃíonn duine ceart, agus go ndéanuiḋ sé an ní is dlistionaċ agus is ceart,

⁶ Agus naċ duáiġ sé ar na sléiḃtiḃ, naċ mó do ṫóg a ṡúile súas ċum ioḋal ṫiġe Israel, naċ mó do ṡaluiḋ bean a ċoṁarsan, naċ mó ṫáinic láiṁ ré mnaói ḟola míos,

⁷ Agus nar ċoiṁéigniḋ duine ar biṫ, aċt daisig don ḟeiċṫeaṁnaċ a ġeall, nar ċreaċ áonduine lé foiréigion, ṫug arán do nocraċ, agus dfoluiġ an tárnoċt lé héaḋaċ;

⁸ An té naċ ttug amaċ air úsúireaċt, naċ mó do ġaḃ biseaċ ar biṫ, do ṫarruing a láṁ ó éigceart, do rinne breiṫeaṁnus ceart idir ḋuine agus duine,

⁹ Do ṡiuḃail ann mo reaċtaiḃse, agus do ċoiṁéad mo ḃreiṫeaṁnuis, do ḋéanaṁ go fírinneaċ; atá sé ceart, mairfiḋ sé go deiṁin, a deir an Tiġearna DIA.

¹⁰ ¶ Má ġineann sé mac ḃías na ṡladuiġe, na ḋóirteaċ fola, agus do ní aóinní oile dá leiṫeid so,

¹¹ Agus naċ dean an ċeart úd uile, aċt go nduáiġ sé ar na sléiḃtiḃ, agus gur ṫruáilliġ sé bean a ċoṁarsan,

¹² Gur ḃrúiġ sé án boċt agus an riaċtanaċ, gur ṡlad sé maille re foiréigion, nar aisig sé a ngeall, agus gur ṫóig sé a ṡúile súas ċum na nioḋal, go ndéarna sé gráineaṁlaċt,

¹³ Go ttug sé amaċ air úsúireaċt, agus gur ġlac sé biseaċ: maseaḋ an mairfiḋ sé? ní ṁairfiḋ: do rinne sé na gráineaċaso uile; éugfuiḋ sé go deiṁin; biáiḋ a ḟuil air féin.

¹⁴ ¶ Anois, féuċ, má ġineann sé mac, noċ do ċíḋ uile ṗeacuiḋe a aṫar noċ do rinne sé, agus ṁeasfas, agus naċ déan a leiṫeidsin,

¹⁵ Naċ duáiġ bíaḋ ar na sléiḃṫiḃ, naċ mó do ṫóg a ṡúile súas ċum ioḋal ṫiġe Israel, nar ṫruáill bean a ċoṁarsan,

¹⁶ Naċ mó do ṡáruiġ duine ar biṫ, nar connaiṁ an geall, naċ mó do ċreaċ le foiréigion, aċt ṫug arán don nocraċ, agus dfoluiġ an tárnoċd lé héadaċ,

¹⁷ Noċ dó ṫóg a láṁ do na boċtaiḃ, nar ġlac úsúireaċt nó biseaċ, do rinne mo ḃreiṫeaṁnusa, do ṡiuḃail ann mo reaċtaiḃ; ní éugfa sé ar son éigceart a aṫar, go deiṁin mairfiḋ sé.

¹⁸ Ar son a aṫar, do ḃriġ gur ṡáruiġ sé go héadtrócaireaċ, gur ċreaċ sé a ḋearḃráṫair lé foirneart, agus go ndéarnuiḋ sé an ní nar ṁaiṫ a measc a ḋaóine, féuċ, éugfuiḋ seision iona eigceart.

¹⁹ ¶ Giḋeaḋ abruiḋse, Cioḋsin? naċ iomċrann an mac éigceart a naṫar? A nuáir do ní an mac an ni is dlisdionaċ agus is ceart, ċuṁduiġios mo reaċtasa uile, agus go ndéan sé íad, mairfiḋ sé gan aṁarus.

²⁰ Eúgfuiḋ an tanam, ṗeacuiġios. Ní iomċóra an mac éigceart a naṫar, ní mó iomċórus an taṫair éigceart an ṁic: biáiḋ fíréantaċt a nfiréin air féin, agus olc an ċionntuiġ air féin.

²¹ ¶ Aċt má ḟillionn an ciontaċ ó na ṗeacuiġiḃ uile do rinne sé, agus go ccoiṁeadfa sé mo reaċtasa uile, agus go ndéana an ní is dlisdionaċ agus is ceart, mairfiḋ sé gan aṁarus, ní ḃfuiġe sé bás.

²² Ní laiḃeorṫar ris, air a uile ṡáruiġṫiḃ dá ndéarna se: ann a ḟiréuntaċt do rinne sé mairfiḋ sé.

²³ An ḃfuil sólás ar biṫ ḋaṁsa an ciontaċ dfaġáil ḃáis? a deir an Tiġearna DIA: agus naċ go ḃfillfeaḋ sé ó na ṡliġṫiḃ, agus go mairfeaḋ sé?

²⁴ ¶ Aċt an tan ḟillios an fíréun ó na ḟíréuntaċt, agus do ní éigceart, do réir na nuile ġraineaṁlaċt noċ do ní an droċ ḋuine, an mairfiḋ sé sin? Ní luáiġfíġear a uile ḟíréantaċt dá ndéarna sé: iona ṡáruġaḋ ar ṡáruiġ sé, agus iona ṗeacaḋ ar ṗeacaiḋ sé, do ġeaḃa sé bás ionta sin.

²⁵ ¶ Ṫairis sin a dearṫaóise, Ní coṁṫrom sliġe an TIĠEARNA. Eist a nois, a ṫiġ Israel; Naċ ḃfuil mo ṡliġesi coṁṫrom? naċ ḃfuilid ḃur sliġṫese míoċomṫrom?

²⁶ A núair iompóiġios an fíréan ó na ḟíréantaċt, agus do ní éigceart, agus do ġeiḃ bás ionta; ar son a éigceart do rinne sé éugfuiḋ sé.

²⁷ A rís, an tan iompoiġios an droċḋuine ó na ċiontuiḃ do rinne sé, agus do ní an ní is dlisteanaċ agus is ceart, sáorfuiḋ sé a anam béo.

²⁸ Do bríġ go measann sé, agus go ḃfilleann ó na uile ṗeacuiḋiḃ dá ndéarna sé, gan aṁarus mairfiḋ sé, ní ḃfuiġe sé bás.

²⁹ Ṫairis sin a deir tiġ Israel, Ní coṁṫrom sliġe an TIĠEARNA. A ṫiġ Israel, naċ coṁṫrom mo ṡliġṫese? naċ ḃfuilid ḃur sliġṫese míoċoṁṫrom?

³⁰ Ar a naḋḃarsan do ḃéara misi breaṫ oruiḃ, a ṫiġ Israel, gaċ uile ḋuine do réir a ṡliġṫeaċ, a deir an Tiġearna DIA. Déanuiḋ aiṫriġ, agus filliḋ siḃ féin ó ḃur cciontuiḃ uile; marsin naċ biáiḋ eicceart na scrios aguiḃ.

³¹ ¶ Teilgiḋ seaċad uáiḃ ḃur nuile ċoirṫe, ler ċiontuiġeáḃair; agus déanuiḋ ḋíḃ féin croiḋe núaḋ agus spiorad núaḋ: óir cred as a néugfuiḋe, a ṫiġe Israel?

³² Oír ní ḃfuil sólás ar biṫ ḋaṁsa a mbás an tí éugus, a deir an Tiġearna DIA: ar a naḋḃarsin iompoiġiḋ siḃ féin, agus mairiḋ.