Eoin 9 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil IX An duine dall do leiġiseaḋ, 34 Ar na ṫeilgeaḋ leis na Ṗairisineaċaiḃ, 35 do ġaḃ Criosd ċuige é.

¹ Agus ag gaḃáil ṫairis, do ċunnairc Iósa duine do ḃí dall ó ruġaḋ é.

² Agus dfíafruiġeadar a ḋéisciobuil de, ag ráḋ, A Ṁaiġisdir, cía ṗacuiḋ, an fearso féin, nó a aṫair agus ṁaṫair, fár rugaḋ dall é?

³ Do ḟréaguir Iósa, Níor ṗeacuiḋ sé so, ná a aṫair agus a ṁaṫair: aċd do ċum go ḃfoillséoċṫáoioibreaċa Dé ann.

⁴ Is éigean daṁsa oibreaċa an té ó dtáinig mé do ḋéunaṁ, an feaḋ as lá é: atá a noiḋċe ag teaċd, ann naċ ḃféadann áonduine obuir ḋéunaṁ.

⁵ An feaḋ atáim ar an sáoġal, as mé solus an tsáoġail.

⁶ An tan a duḃairt sé so, do ċuir sé seile air an dtalaṁ, agus do rinne sé láib don tseile, agus do ċumail sé an láib do ṡúiliḃ an doill:

⁷ Agus a duḃairt sé ris, Imṫiġ, ionnail a loċ Ṡíloam, noċ ṁíniġṫear, Ar na ċur. Uime sin do imṫiġ sé, agus táinig a ris agus a raḋarc aige.

⁸ Ar a naḋḃarsin a duḃradar na coṁarsain, agus na daoine do ċunnairc dall é roiṁe sin, An né naċ é so an té do ḃí na ṡuiḋe ag iaruuiḋ na deirce?

⁹ A duḃradar cuid ḋioḃ, As é so é: agus cuid eile, Gur cosṁuil ris é: a duḃairt sé féin, As misi féin é.

¹⁰ Uime sin a duḃradar rís, Créd é an moḋ air ar hosglaḋ do ṡúile?

¹¹ Do ḟreaguir seision agus a duḃairt sé, An té dár ab ainm Iósa do rinne sé láib, agus do ċumail sé dom ṡúiliḃ í, agus a duḃairt rium, Imṫiġ go loċ Ṡilóam, agus ionnail: agus dimṫiġ misi agus dionniul mé, agus fúarus mo raḋarc.

¹² A duḃradarsan ris ann sin, Gá háit a ḃfuil sé? A duḃairt seision, Ní ḃfuil a ḟios agam.

¹³ Rugadar léo ċum na Ḃṗairisíneaċ, an té so do ḃí dall roiṁe sin.

¹⁴ Agus do ḃí an tsábbóid ann an tan do rinne Iósa an láib, agus dosguil a ṡúile.

¹⁵ Dfíafruiġeadar na Ṗairisíniġ a rís de cionnus fuáir sé a raḋarc. Agus a duḃairt seisean ríu, Do ċuir se láib ar mo ṡúiliḃ, agus dionnuil mé, agus do ċím.

¹⁶ Uime sin a duḃradar cuid do na Ṗairisíneaċuiḃ, Ní ó Ḋía an duinesi, óir ní ċongḃann sé an tsabbóid. A duḃradar cuid eile, Cionnus as éidir lé duine peacṫaċ a léiṫéid so do ċoṁarṫaḋuiḃ a ḋéunaṁ? Agus do ḃi siosma eatorra.

¹⁷ A deirid síadsan a rís ris a dall Creud í do ḃaraṁuil don té úd, ar son gur osguil sé do ṡúile? Agus a duḃairt seisean, Is fáiḋ é.

¹⁸ Uime sin níor ċreideadar na Iúdaiḋe úaḋ, go raíḃ sé dall, agus go ḃfuáir sé a raḋarc, nó gur ġoireadar aṫair agus maṫair an té fuáir a raḋarc.

¹⁹ Agus dfíafruiġeadar ḋíoḃ, ag ráḋ, An né so ḃur macsa, noċ a deirṫí rugaḋ dall? ar a naḋḃarsin cionnas do ċí sé a nóis?

²⁰ Do ḟreaguir a aṫair agus a ṁaṫair íád agus a duḃradar, Atá ḋeiṁin aguinn gur ab é so ar mac, agus go rugaḋ dall é:

²¹ Aċd cionnas do ċí sé, a nois ní fios dúinn; nó cía dosguil a ṡúile, ní ḃfuil a ḟios aguinne: Atá áois aige; fiafruiġiḋ ḋe fein: freigeoruiḋ sé ar a ṡon féin.

²² A duḃairt a aṫair agus a ṁaṫair na bríaṫrasa, ar eagla na Niudaiḋeaḋ: óir do órduiġeadar na Iúdaiḋe roiṁe sin, giḋ bé daidṁéoċaḋ gur ḃeisean Críosd, a ċur as an tsinagoig.

²³ Ar a naḋḃarsin a duḃradar a aṫair agus a ṁaṫair, Atá aois aige; fiafruiġiḋ ḋe féin.

²⁴ Ann sin do ġoireadarsan an dara húair an duine do ḃí dall, agus a duḃradar ris, Taḃair glóir do Ḋía: atá a ḋeiṁin aguinne gur ab peacṫaċ an duinesi.

²⁵ Do ḟreagair seision agus a duḃairt sé, Más peacṫaċ é, ní ḃfuil a ḟios agamsa: atá fios a náoin neiṫesi agam, go raiḃ mé dall, agus go ḃfaicim a nois.

²⁶ Agus a duḃradarsan ris arís, Créd do rinne sé riot? cionnas dosguil sé do ṡúile.

²⁷ Do ḟreaguir seisean iád, Dinnis mé ḋíḃ ċeana, agus níor éisdeaḃuir: créud fa niáṫáoi a ċloisdin a rís? an mían liḃsi leis ḃeiṫ ḃur ndeisciobluiḃ aige?

²⁸ Uime sin tugadar aiṫis dó, agus a duḃradar, Bísi ad ḋeisciobal aige; aċd is do Ṁáoisi is deisciobail sinne.

²⁹ Atá a ḟios aguinne gur laḃuir Día ré Máoisi; aċd ní ḃfuil a ḟios aguinn, gá has don ḟearsa.

³⁰ Do ḟreagair seisean, agus a duḃairt sé riú, Ata ní iongantaċ ann so, naċ ḃfuil a ḟios aguiḃsi gá has dó, agus gur osguil sé mó ṡúilesi.

³¹ Aċd atá a ḟios aguinn naċ éisdeann Día na peacṫuiḋ: aċd má ḃeir duine onoír do Ḋía, agus má ní sé a ṫoil, éisdiḋ sé an fearso.

³² Ní clos ó ṫósaċ an tsáoġail gur osguil éainneaċ súile duine do ruġaḋ dall.

³³ Muna mbíaḋ an fearso ó Ḋía, níor ḃéidir leis ní ar biṫ a ḋéunaṁ.

³⁴ Do ḟreagradarsan agus a duḃradar ris, A bpeacaiḋiḃ rugaḋ ṫusa uile, agus an dteaguisgeann tu sinne? Agus do ṫeilgeadar amaċ é.

³⁵ Do ċuáluiḋ Iósa gur ṫeilgeadar amaċ é; agus mar ṫárla sé air, a duḃairt sé ris, An gcreideann tusa a Mac Dé?

³⁶ Do ḟreaguir seision agus a duḃairt sé, Agus cíá hé féin, a Ṫiġearna, ionnus go gcreidfinn ann?

³⁷ A duḃairt Iósa ris, Do ċunnairc tú é, agus an é an té laḃrus riot é.

³⁸ Agus a duḃairt seision, Creidim, a Ṫiġearna. Agus donóruiḋ sé é.

³⁹ Agus a duḃairt Iósa, ċum breiṫeaṁnuis ṫaínig misi ar a tsáoġalsa, ionnus go ḃfaicfidís na dáoine naċ ḃfaiceann: agus go ndallfuiḋe na dáoine do ċí.

⁴⁰ Agus do ċúaladar cuid áiriġe do na Ṗairisíneaċuiḃ do ḃí na ḟoċair na neiṫesi, agus a duḃradar ris, An ḃfuilmídne dall leis?

⁴¹ A duḃairt Iósa riú, dá mbeiṫ siḃ dall, ní ḃíaḋ peacaḋ oruiḃ: aċd a nois a deirṫí, Do ċímíd; ar a naḋḃarsin fanuiḋ ḃur bpeacaḋ oruiḃ.