Eoin 5 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil V Tainic coḃair an duine easlain ḟoiġidiġ faḋeire ó Ċríosd; 17 dá ttug a aṫair, 32 Eóin, 36 a oibreaċa féin, 39 agus an Scrioptur, fiaġnuise.

¹ Na ḋíaiġ so do ḃí lá féusda na Níuduíġeaḋ; agus do ċúaiḋ Iósa súas go Híarusalém.

² Agus atá a Níarusalém láiṁ ré margaḋ na ccáoráċ loċ, dá ngoirṫear an Eaḃrais, Betesda, agá ḃfuilid cúig calaiḋ.

³ Do ḃádar mórán do ḋáoiniḃ eugcrúaiḋe na luiġe ionnta so, do ḋalluiḃ, do ḃacaċuiḃ, agus do luċ seirgliḋe, do ḃí ag fuireaċ re corruġaḋ an uísge.

⁴ Oír do ṫuirlinġeaḋ aingeal a naimsir áiriġe ar an loċ, agus do ḃuáiḋreaḋ sé an tuisge: ar a naḋḃarsin giḋ bé cédneaċ do ṫéiġeaḋ síos ann tar eis ḃuáiḋearṫa an uisge do níṫi slán é ó gaċ tinneas dá mbíoḋ air.

⁵ Agus do ḃí duine áiriġe ann sin, do ḃí oċd mbláḋna déug air ḟiċid a neasláinte.

⁶ An tan do ċunnairc Iósa é so na luiġe, agus do aiṫin sé go raiḃ sé tinn ré haimsir ḟáda, a duḃairt sé ris, An mían leaċd do ḋéunaṁ slán?

⁷ Do ḟreagair on teaslán é, A Ṫiġearna, ní ḃfuil éinneaċ agam, do ċuirfeaḋ ann sa loċ mé, an tan ḃíos an tuisge ar na ḃuáiḋreaḋ: aċd an gcéin ḃimsi ag teaċd, téid neaċ eile síos roṁam.

⁸ A duḃairt Iósa ris, Eiriġ, tóg do leabuiḋ, agus sioḃail.

⁹ Agus do rinneaḋ an duine sin slán do laṫair, agus do ṫóg sé a leabuiḋ, agus do ṡioḃail sé: agus do ḃí an tsáḃoíd ann an lá sin.

¹⁰ Ar a naḋḃarsin a duḃradar na Iúduiḋe ris an té do slánuġaḋ, As é an tsabbóid é: ní dliġṫeaċ ḋuit do leabuiḋ iomċar.

¹¹ Do ḟreafair seision dóiḃ, An té do rinne slán mé, as é a duḃairt rium, Tóg do leaḃaíḋ, agus sioḃail?

¹² Ar a naḋḃarsin dfíafruiġeadar ḋé, Cía hé an duine a duḃairt riot, Tóg do leaḃaíḋ, agus sioḃail?

¹³ Aċd ní raiḃ a ḟios ag an té do ṡlánuġaḋ cía hé: óir do ċuáiḋ Iósa a leaṫtáoiḃ, air mbeiṫ do ṁórán ann sa náitsin.

¹⁴ Fuáir Iósa é na ḋíaġ sin ann sa teampoll, agus a duḃairt sé ris, Féuċ, do rinneaḋ slan ṫú: na peacuiġ ní sa ṁó, deagla go dteigéuṁaḋ ní buḋ measa ḋuit.

¹⁵ Do imṫiġ seisean, agus do ḟoillsiġ sé do na Iúdaíḋiḃ gur bé Iósa, an té do rínne slán é.

¹⁶ Agus ar a ṡon so do ġérleanadar na Iúdaiḋe Iósa, agus do smúaineadar a ṁarḃaḋ, tré go ndearna sé na neiṫese sa tsábboíd.

¹⁷ Agus do ḟreagair Iósa ḋóiḃ, Oibriġiḋ Maṫairsi gus anois, agus oibriġimsi.

¹⁸ Ar a naḋḃarso as móide do smuáineadar na Iúdaiḋe eisean do ṁarḃaḋ, tré naċ é aṁáin gur ḃris sé an tsabboíd, aċd go nduḃairt sé fós gur bé Día a Aṫair féín, dá ḋéanaṁ féin coiṁ ionann ré Día.

¹⁹ Ar a naḋḃarsin do ḟreagair Iósa agus a duḃairt sé riú, Go deiṁin, deiṁin, a deirim riḃ, Naċ éidir leis an Mac éinní a ḋéunaṁ uáḋ féin, aċd an ní ċí sé ag a Naṫair dá ḋéunaṁ: oír giḋ bé neiṫe do ní seision, do ní fós an Mac iád mar an gcéadna.

²⁰ Oír gráḋuiġiḋ an Taṫair an Mac, agus foillsiġiḋ sé na huile neiṫe do ní sé féin dó: agus taisbeúnfuiḋ sé oibreaċa mó ná iád so ḋó, do ċum go mbeiṫ iongantus oruiḃsi.

²¹ Oír aṁuil mar ḋúisgeas, agus mar ḃeóḋaiġeas an Taṫair na mairḃ; as mar an gcéudna ḃeóḋaiġeas an Mac an dream as áill leis.

²² Oír ní ḃeireann an Taṫair breaṫ ar ḋuine ar biṫ, aċd tug sé gaċ uile ḃreiṫeaṁnus don Ṁac:

²³ Do ċum go nonórfaḋ gaċ uile ḋuine an Mac, mar onóraid siad an Taṫair. An té naċ onóruiġeann an Mac ní onóruiġeann sé an Taṫair do ċuir uáḋ é.

²⁴ Go deiṁin, deiṁin, a deirim riḃ, An té éisdeas rém ḃréiṫirse, agus ċreideas don té do ċuir uáḋ mé, atá an ḃeaṫa ṁarrṫanaċ aige, agus ní ṫiocfa sé ċum damnuiġṫel aċd daṫarruiġ sé ó ḃás go beaṫaiḋ.

²⁵ Go deiṁin, deiṁin, a deirim riḃ, Tiocfaid a naimsire, agus atá si a nois ann, an tráṫ ċluinfid na mairḃ guṫ Ṁic Dé: agus an dream ċluinfeas mairfid siad.

²⁶ Oír mar atá beaṫa ag an Aṫair ann féin; is mar sin tug sé don Ṁac fos beaṫa do ḃeiṫ aige ann féin;

²⁷ Agus fós tug se uġdarras do ḃreiṫeaṁnus do ḋéunaṁ, an méid gur ab é Mac an duine.

²⁸ Ná bíoḋ iongnaḋ aguiḃ ann so: oír tiocfaiḋ an uáir, ann gcluinfid an ṁéid atá ann sna túamuiḋiḃ a ġuṫsan,

²⁹ Agus raċaid amaċ; an dream do rinne deiġġnióṁarṫa, go heiséirġe na beaṫa; agus an dream do rinne droċġnioṁarṫa, go heiséirġe na damanta.

³⁰ Ni héidir leamsa ní ar biṫ do ḋeanaṁ uáim féin: dó réir mar ċluinim, beirim breaṫ: agus atá mó ḃreiṫeaṁnus ceart; oír ní iárruim mo ṫoil féin, aċd toil a Naṫar do ċuir uáḋ mé.

³¹ Ma nímsi fíaḋnuisi ḋaṁ féin, ní ḃfuil mfíaḋnuisi fírinneaċ.

³² Atá neaċ eile do ní fíaḋnuisi ḋaṁsa; agus atá a ḟios agam gur fírinneaċ an ḟiaḋnuisi do ní sé am ṫimċeall.

³³ Do ċuireaḃuirsi teaċdaireaḋa ċum Eóin, agus tug sé fíaḋnuisí don ḟírinne.

³⁴ Aċd ní ó ḋuine do ġeiḃimsi fíaḋnuisi: aċd a deirim na neiṫer so do ċum go slaíneoċṫáoi siḃsi.

³⁵ Do ḃí seisean na loċrann lasárrḋa agus ṡolasda: agus do ṫrograḃairsi ar feaḋ tamaill gáirdeaċus do ḋéunaṁ ann a ṡolus.

³⁶ Aċd atá fíaḋnuisi agamsa as mó ná Eóin: oír na hoibreaċa ṫug an Taṫair ḋaṁsa ionnus go gcríoċnóċuinn iád, na hoibreaċa sin do nímse, beirid síad fíaḋnuisi leam, gur ab é an Taṫair do ċuir úaḋ mé.

³⁷ Agus an Taṫair féin, do ċuir úaḋ mé, rug sé fíaḋnuisi leam. Agus ní ċúalaḃairse a ġúṫa ríaṁ, agus ní ḟacaḃair a ġné.

³⁸ Agus ní ḃfuil a ḃríaṫarsan na ċoṁnuiġe íonnuiḃ: oír ní ċreidṫi, don té do ċuir seision úaḋ.

³⁹ Cúartuiġiḋ na sgriobtuiriḋe; oír do ciṫear ḋáoiḃ fein gur ab ionnta ġeiḃṫí an ḃeaṫa ṁarrṫanaċ: agus as iad sin ḃeireas fiaḋnuisi leamsa.

⁴⁰ Agus ní háill liḃ teaċ ċugam, do ċum go ḃfuiġeaḋ siḃ an ḃeaṫa.

⁴¹ Ní ġaḃaimse glóir ó ḋáoiniḃ.

⁴² Aċd atá éolus agam oruiḃse, naċ ḃfuil gráḋ Dé ionnuiḃ.

⁴³ Ṫaínig misi a nainm Maṫar, agus ní ġlacṫáoise mé: má ṫig neaċ eile ann ainm féin, géuḃṫáoi ċugaiḃ é.

⁴⁴ Cionnas as eídir liḃsi creideaṁ, an tan ġaḃṫáoi glóir ó a ċéile, agus naċ iárrṫáoi an glóir ṫig ó Ḋía na áonar?

⁴⁵ Ná measuiġ go ndéana misi casáoid oruiḃ ag an Aṫair: atá neaċ do ní casáoid oruiḃ, eaḋon Máosi, ann a gcuirṫáoisi ḃur ndóċus.

⁴⁶ Oir dá gcreideaḋ siḃ do Ṁáoisi, do ċreidfeaḋ siḃ ḋaṁsa: óir do sgríoḃ seision oramsa.

⁴⁷ Aċd muna ccreidtí ḋá sgriḃeannuiḃ súd, cionnus ċreidfiḋe dom ḃriaṫruiḃsi?