Eoin 4 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil IV Coṁraḋ Ċríosd ris an mnáoi ó Ṡamaria, 39 agus a ṫoraḋ; 46 ré leíġis ṁic an ċúirteóir.

¹ Ar a naḋḃarsin an tan do aiṫin an Tiġearna go gcúaladar na Ṗairisíniġ gur mó do ḋeisciobluiḃ do níoḋ Iósa agus do ḃaisdeaḋ sé ná Eóin,

² (Bíoḋ naċ baisdéaḋ Iósa féin, aċd a ḋeisciobail,)

³ Do ḟág sé tír Iúdaiġe, agus do ċúaiḋ sé a rís don Ġalilé.

⁴ Agus dob éigean do dul ṫird Samária.

⁵ Ar a naḋḃarsin ṫaínig sé go caṫair Ṡamária, dá ngoirṫear Siċar, láiṁ ris an ḃfearann tug Iácob ḋa ṁac fein Ioseṗ.

⁶ Agus do ḃí tobar Iácob ann sin. Ar a naḋḃarsin, ar mbeiṫ curṫa Díosa ó nasdar, do ṡuiḋ sé mar sin ar an tobar: agus do ḃí sé a dtimċeall an seiseaḋ húair.

⁷ Taínig bean ó Ṡamária ṫarraing uisge: a duḃairt Iósa ría, Taḃair deoċ ḋaṁsa.

⁸ Oír do ċúadar a ḋeisciobailsion don ċaṫraiġ do ċeannaċ bíġ.

⁹ Ar a naḋḃarsin a duḃairt an ḃean Ṡamaritánaċ sin ris, Cionnas ar mbeiṫ ḋuitsí ad Iúdaiġe, iárrus tú deoċ oramsa, ata am ṁnáoi Ṡamaritánaiġ? Oír ní ġnáṫuiġid na Iúdaiġe na Samaritánuiġ.

¹⁰ Do ḟreagair Iósa agus a duḃairt sé ría, Da mbeiṫ fios tioḋluice Dé agad, agus cía hé an té a deir riot, Taḃair ḋaṁ deoċ; do iárrfása air, agus do ḃéuraḋ se uisge béo ḋuit.

¹¹ A duḃairt an ḃean ris, A Ṫiġearna, ní ḃfuil gléus tárronga agad, agus atá an tobar doṁain: ar a naḋḃarsin gá háit as a ḃfuil an tuisge béo sin agad?

¹² An mó ṫusa ná ar naṫair Iácob, tug ḋúinne an tobarso, as ar íḃ sé féin, agus a ċlann, agus a áirnéis?

¹³ Do ḟreagair Iósa agus a duḃairt ría, Giḋ bé neaċ íḃeas as an uisge sin bíaiḋ tart air arís:

¹⁴ Aċd giḋ bé neaċ íḃeas as an uisge do ḃéura misi ḋó ní ḃía tart air go bráṫ; aċd an tuisge do ḃéara me ḋó bíaiḋ sé na ṫobar uisge ḟiuċaiġ ann ċum na beaṫa marrṫannuiġe.

¹⁵ A duḃairt an ḃean ris, A Ṫiġearna, taḃair ḋaṁsa an tuisge sin, do ċum naċ bía tart oram, agus naċ dtiocfa mé ann so dá ṫarraing.

¹⁶ A duḃairt Iosa ría, Imṫiġ, goir ṫfear féin, agus tarr ann so.

¹⁷ Do ḟreagair an ḃean agus a duḃairt sí ris, Ní ḃfuil fear agam, A duḃairt Iósa ría, As maiṫ a duḃairt tú, Ní ḃfuil fear agam:

¹⁸ Oír do ḃádar cúigear fear agad; agus an té atá agad a nois, ní hé ṫfear féin é: a duḃairt tú so go fírinneaċ.

¹⁹ A duḃairt an ḃean ris, A Ṫiġearna, do ċím gur fáiḋ ṫú.

²⁰ Do rinneadar ar naiṫre aḋra ar a tsliáḃ so; agus a deirṫisi, gur ab a Niarúsalém atá an tionad ann ar ḃéigean aḋra do ḋéunaṁ.

²¹ A duḃairt Iósa ría, A ḃean, creid misi, tig an uáir, naċ aḋarfuiġe an Taṫair, ar a tslíaḃso, ná a Niárusalém.

²² Aḋraiġ siḃse an ní naċ fios díḃ: aḋramáoidne an ní as fios dúinn: oír as ó na Iúdaiḋiḃ atá sláinte

²³ Aċd tig an uáir, agus atá sí ann a nois, an tan aḋarfuiḋ an luċd aḋra fírinneaċa an Taṫair a spiorad agus a ḃfirinne: oír go deiṁin iárruiḋ an taṫair a leiṫeid so dá aḋraḋ féin.

²⁴ Is Spiorad Día: agus an dream aḋras é as éigin dóiḃ a aḋra a spioraid agus a ḃfírinne.

²⁵ A duḃair an ḃean ris, Atá a ḟios agam go dtiocfa an Messías, (ré a nabarṫar Críósd:) an tan ṫiocfas sé foillséoċuiḋ sé na huile neiṫe ḋúinn.

²⁶ A duḃairt Iósa ría, As misi é laḃrus riotsa.

²⁷ Agus fa namsin ṫangadar a ḋeisciobailsion, agus do biongnaḋ léo gur laḃair sé ris an mnáoi: aċd ċeana ni duḃairt áoinneaċ, Créud iarrus tú? nó, Créud laḃrus tú ría?

²⁸ Ar a naḋḃarsin dfag an ḃean a sóiṫeaċ uísge, agus do ċúaiḋ sí don ċaṫraiġ, agus a duḃairt sí ris na daóiniḃ,

²⁹ Tigiḋ, féuċuiḋ an duine, a duḃairt riumsa gaċ éin ní dá ndearna mé ríaṁ: a né naċ é so Críosd?

³⁰ Ar a naḋḃarson do ċuádar amaċ as an gcaṫraiġ, agus tangadar ċuigision.

³¹ Agus diárradar a ḋeisciobail air fá a namsin ag ráḋ, A Ṁaiġisdir, iṫ bíaḋ.

³² Agus a duḃairt seisean riu, Atá biaḋ agamsa ré na iṫe naċ ḃfuil a ḟios aguiḃsi.

³³ A duḃradar a ḋeisciobail ré ċéile, An dtug áoinneaċ ċuige ní do íosaḋ sé?

³⁴ A duḃairt Iósa ríu, As é mó ḃíaḋsa toil an té do ċuir úaḋ mé do ḋéunaṁ, agus a obair do ċríoċnuġaḋ.

³⁵ An é naċ abarṫáoisi, go ḃfuilid ceiṫre ṁí fós, agus go dtiocfa an fóġṁar ann sin? féuċ, a deirim riḃ, Tóguiḋ súas ḃur súile, agus féuċuiḋ na réġióin; óir atáid siad geal ċeana ċum a nfoġṁair.

³⁶ Agus an té ḃeannas glacaiḋ sé túarasdal, agus cruinniġe sé toraḋ ċum na beaṫa marrṫannuiġe: ar ċor go mbía an té ṡíolċuireas agus an té ḃeanus lúaġáireaċ a néinnḟeaċd.

³⁷ Oír as ann so atá an raḋ úd firinneaċ, Go síolċuireann neaċ, agus go mbeanann neaċ eile.

³⁸ Do ċuir misi siḃsi do ḃúain an neiṫe nar ṡáoṫraḃair: do ṡáoṫraiġeadar dáoine eile, agus do ċúaḃairisi a steaċ ann a sáoṫar.

³⁹ Agus do ċreideadar mórán do Ṡamaritanaċaiḃ na caiṫreaċa sin ann san ar son ċoṁráiḋ na mná, noċ do ḋearḃuiġ, Duḃairt sé leam gaċ ní dá ndearna mé.

⁴⁰ Ar a naḋḃarsin an tan tangadar na Samaritanaiġ ċuige, díarradarair fuireaċ aca féin: agus do ċoṁnuiġ sé ḋá lá ann sin.

⁴¹ Agus as ro ṁó ná sin do ċreid ann ar son a ḃréiṫre féin.

⁴² Agus a duḃradar ris an mnáoi, Ní ar son do ċoṁráiḋse ċreidmídne feasda: óir do ċúalamar féin é, agus atá a ḟios aguinn go fírinneaċ gur ab é so Críosd, Slánuiġṫeóir an doṁain.

⁴³ Agus tair éis ḋá lá do ċúaiḋ sé as sin, agus dimṫiġ sé don Ġalilé.

⁴⁴ Oír rug Iósa féin dfíadnuisi, naċ ḃfuil cion ar ḟáiḋ ánn a ṫír féin.

⁴⁵ Ar a naḋḃarsin an tan ṫáinig sé do Ġalilé, do ġaḃadar luċd na Galilé ċuca é, íar ḃfaicsin gaċ ní dá ndearna sé a Nierusalem lá an ḟéusda: óir tangadarsan féin ċum an ḟéusda.

⁴⁶ Ar a naḋḃarsin táinig Iósa a rís go Cána na Galilé, mar a ndéarnuiḋ sé fíon don uisge. Agus do ḃí tiġearna áiriġe, a Gcápernáum agá raiḃ a ṁac tinn.

⁴⁷ An tan do ċúaluiḋ sé so go dtáinig Iósa as tír Iúdaiġe don Ġalilé, do ċuáiḋ sé amaċ ċuige, agus díarr sé air dul síos, agus a ṁac do ṡlánuġaḋ: óir do ḃí sé ré huċd ḃáis.

⁴⁸ Ar naḋḃarsin a duḃairt Iósa ris, Muna ḃfaicṫí coṁarṫuiġe agus míorḃuile, ní ċreidfiḋe.

⁴⁹ A duḃairt an tiġearna ris, A Ṁaiġisdir, éiriġ síos suil do ġeaḃas mo ṁac bás.

⁵⁰ A duḃairt Iósa ris, Imṫiġ roṁad; mairiḋ do ṁac. Agus do ċreid an duine don ḟocal a duḃairt Iósa ris, agus do imṫiḋ sé.

⁵¹ Agus ar ndul síos dó láṫair, tárladar a ṡearḃḟoġantaiḋe air, agus dinnsiġeadar ḋo, ag ráḋ, Mairiḋ do ṁac.

⁵² Ar a naḋḃarsin dfíafruiġ sé ḋíóḃ an uáir fuáir sé fáoíseaṁ. Agus a duḃradarsan ris, A né air an seaċdṁaḋ huair dfág an fiaḃrus é.

⁵³ Ar a naḋḃarsin do aiṫin an taṫair gur ḃé a nuáirsin féin, ann a nduḃairt Iósa ris, Mairiḋ do ṁac: agus do ċreid sé féin, agus a ṫiġ uile.

⁵⁴ Ag so an dara coṁarṫa do rinne Iósa a rís, an tan ṫáinig sé ó ṫír Iúdaiġe don Ġalilé.