Eoin 11 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XI Aṫ-ḋúsgaḋ Lasaruis ó ṁarḃuiḃ, 49 agus tairrġire Ċaiṗas an ainḃfios dó.

¹ Agus do ḃó óglaċ áiriġe tinn, dar ḃainm Lásarus, ó Ḃetánia, baile Ṁuire agus Ṁartá a deirḃṡeaṫraċ.

² (Agus do bí an Muire do ong an Tiġearna lé huinnement, agus do ṫiormuiġ a ċosa lé na grúaig, dar ḋearḃraṫair Lásarus do ḃí tinn.)

³ Uime sin do ċuireadar a ḋeirḃṡeaṫraċa fios ċuigesion, ag ráḋ, A Ṫiġearna, féuċ, atá an té as ionṁuin leaċd tinn.

⁴ Agus ar na ċloisdin sin Díosa, a duḃairt sé, Ní ḃfuil an téagruás so ċum báis, aċd ċum glóire Dé, do ċum go ḃfuiġeaḋ Mac Dé glóir ḋá ṫáoiḃ.

⁵ Agus dob ionṁuin lé Híos Martá, agus a deirḃṡíur, agus Lásarus.

⁶ Uime sin mar do ċúaluiḋ sé go raiḃ sé éugcrúaiḋ, dfan sé fós ḋá lá na ċoṁnuiḋe ann sa náit a raiḃ sé.

⁷ Agus tar éisi sin a duḃairt sé ré na ḋeiscioblaiḃ, Déunam a ris go tir Iúdaiḋe.

⁸ A duḃradar a ḋeisciobail ris, A Ṁaiġisdir, a nois diárradar na Iúdaiḋe gaḃáil do cloċuiḃ ort; agus an ḃfuil tú ag dul a rís ann?

⁹ Do ḟreagair Iósa, An né naċ ḃfuil ḋá uáir ḋég sa ló? Má ṡioḃlann duine ann sa ló, ní ḟaġam sé tuisleaḋ, oír do ċí sé solus an tsáoġailsi.

¹⁰ Giḋeaḋ má ṡioḃlánn duine sa noiḋċe, do ġeiḃ sé tuisleaḋ óir ni ḃfuil solus ann.

¹¹ A duḃairt sé na neiṫeses, agus na ḋiáiġsin a dúḃairt sé riú, Atá ar gcara Lásarus na ċodlaḋ; aċd atáimse ag dul, dá ḋúsaċd as a ċodlaḋ.

¹² Ann sin a duḃradar a ḋeisciobail, A Ṫiġearna, má tá sé na ċolaḋ, biáiḋ sé slán.

¹³ Giḋeaḋ as a dtimċeall a ḃáis do laḃuir Iósa: aċd do ṡáoileadarsan gur a dtimċeall a ṡúain ċodalta do laḃair sé.

¹⁴ Uime sin a duḃairt Iósa an tan sin ós áird riú, Fúair Lásarus bás.

¹⁵ Agus atá lúaṫġair oram air ḃur sonsa, (do ċum go gcreidfeaḋ siḃ) naċ raiḃ mé a laṫair ann sin; aċd déanam ċuige.

¹⁶ Ar a naḋḃarsin a duḃairt Tomás, ré ráiḋtear Didimus, ré na ċoiṁḋeisciobluiḃ, Déanaimne leis, dfaġáil ḃáis na ḟárraḋ.

¹⁷ Uime sin ṫáinig Iósa, agus fúair sé é ar gcaiṫeaṁ ċeiṫre lá ċeana ann sa túama.

¹⁸ Agus do ḃí Betánia a ḃfogus Díarusalém, a ttimċeall ċuig sdáide dég:

¹⁹ Agus tangadar mórán do na Iúdaiḋiḃ ċum Martá agus Muire, dá gcoṁḟurtaċd fá na ndearḃráṫair.

²⁰ Agus mar do ċúalaiḋ Martá, go raiḃ Iosa ag teaċd, do ċúaiḋ sin a airċis: aċd do ḟan Muire na súiḋe a sdiġ.

²¹ Uime sin a duḃairt Marta ré Iósa, A Ṫiġearna, dá mbeiṫéasa ann so, ní ḃfuiġeaḋ mo ḋearḃráṫairsi bás.

²² Aċd atá a ḋeiṁin agam, a nois mar an gcéadna, giḋ bé ní íarrfus tú ar Ḋía, go ttioḃra Día ḋuit é.

²³ A duḃairt Iósa ria, Eiréoċuiḋ do ḋearḃráṫair a rís.

²⁴ A duḃairt Martá ris, Atá a ḟios agam go néiréoċa sé ann sa neiseirġe an lá déiġeanaċ.

²⁵ A duḃáirt Iósa ría, Is misi a neiséirġe, agus an ḃeaṫa: giḋ be ċreideas ionnam, dá mbeiṫ go mbiaḋ sé tár éis ḃáis, mairfiḋ sé:

²⁶ Agus giḋ bé ṁaireas agus ċreideas ionnamsa ní ḃfuiġe sé bás go bráṫ. An gcreideann tú so?

²⁷ A duḃairt sis iris, Aseaḋ, a Ṫiġearna: do ċréid mé gur tusa Críosd, Mac Dé, ṫáinic air an tsáoġalso.

²⁸ Agus an tan a duḃairt sí so, dimṫiġ si, agus dó ġoir sí a deirḃṡiúr Muire a nuáigneas, ag ráḋ, Ṫáinic an Maíġisdir, agus atá sé dod iarruiḋsi.

²⁹ An tan dó ċúaluiḋ sisi sin, déiríġ si go tapaiḋ, agus ṫáinig sí ċuige.

³⁰ (Oír ní ṫáinig Iósa fá namsin don ḃaile, aċd do ḃí sé ann sá náit ann a dtárla Martá ḋo.)

³¹ Uime sin na Iúdaiḋe de ḃí a ḃfoċair Ṁuire a stiġ, dá coṁḟurtaċd, an tan do ċunncadar, ag éirġe go tapuiḋ í agus ag dul amaċ, do leanadar í, ag ráḋ, Atá sí ag dul ċum an túama do ċáoineaḋ ann.

³² An tan ṫáinig Muire sa náit a raiḃ Iósa, agus do ċunnairc sí é, do ṫeilg si í féin fá na ċosaiḃ, agus a duḃairt sí ris, A Ṫiġearna, dá mbeiṫéasa ann so, ní ḃfuíġeaḋ mo ḋearḃráṫairsi bás.

³³ Ar a naḋḃarsin an tan do ċunnairc Iósa ag gul í, agus na Iúdaiḋe ṫáinig le ag gul mar an gceadna, do rinne sé osna ann a spioraid, agus do ḃúaiḋir sé é féin,

³⁴ A duḃairt sé, Gá háit ar ċuireaḃair é? A duḃradar ris, a Ṫiġearna, tárr, agus féuċ.

³⁵ Do ġuil Iósa.

³⁶ Uime sin a duḃradar na Iúdaiḋe, Féuċ cionnus do ġráḋuiġ sé é!

³⁷ A duḃradar cuid díoḃ, A né naċ ḃféudfaḋ an fear so, dosgail súile an doill, a ṫaḃairt fá deara mar an gcéadna, naċ ḃfuiġeaḋ an fearso bás?

³⁸ Uíme sin ṫáinig Iósa agus é a rís ag osnaiḋe ann féin, ċum an túama. Agus dob uáiṁ é, agus cloċ ar na cur ós a ċionn.

³⁹ A duḃairt Iósa, Tóġuiḋ an ċloċ. A duḃairt Martá, derḃṡíur an duine ṁairḃ, ris, A Ṫiġearna, atá droċḃalaḋ a nois air: óir atá ceiṫre lá ó fúair sé bás.

⁴⁰ A duḃairt Iósa ría, Naċ duḃairt mé riot, má ċreideann tú, go ḃfaicfe tú glóir Dé?

⁴¹ Uime sin do ṫógḃadar an ċloċ don áit a raiḃ an duine marḃ curṫa. Agus do ṫóg Iósa a ṡúile súas, agus a duḃairt sé, A Aṫair, do ḃeirim buiḋeaċus duit do ḃríġ gur éisd tú rium.

⁴² Agus atá a ḋeiṁin agam go gcluin tú mé do ġnáṫ: aċd ar son an ṗobail atá na seasaṁ am ṫimċeall a duḃairt mé so, ionnus go gcreidfidís gur tusa ċuir uáit mé.

⁴³ Agus tar éis so do ráḋ ḋó, a duḃairt sé do ġuṫ ard, A Lásaruís, tárr amaċ.

⁴⁴ Agus ṫáinig an duine marḃ amaċ, agus a láṁa agus a ċosa ceanguilte ris an ḃáiséadaċ: agus a aġaiḋ ceanguilte ré naipcin. A duḃairt Iósa ríu, sgáoilíḋ é, agus leigiḋ ḋó imṫeaċd.

⁴⁵ Uime sin mórán do na Iúduiġiḃ ṫáinig ċum Muire, mar do ċuncadar na neiṫer do rinne Iósa, do ċreideadar ann.

⁴⁶ Agus do imṫiġeadar cuid aca ċum na Bpairisíneaċ, agus dinniseadar ḋóiḃ na neiṫe do rinne Iósa.

⁴⁷ Ar a naḋḃarsin do ċruinniġeadar uáċdaráin na sagart agus na Ṗairisíniġ coṁairle, agus a duḃradar, Créd do ḋéanam? óir as iomḋa míorḃuile do ní an fear so.

⁴⁸ Má ḟuilngemíd é mar só, creidfiḋ na huile ḋáoine ann; agus tiocfaid na Róṁánuiġ agus sgriosfuid síad ar náit agus ar gcineaḋ.

⁴⁹ Ann sin fear áiriġe ḋíoḃsan, Cáiṗas, ar mbeiṫ ḋó na árdṡagart an ḃlíaḋnuinsin, a duḃairt sé ríu, Ní ṫuigṫísi ní ar biṫ,

⁵⁰ Agus ní smuáintiġṫí gur ab oireaṁnaċ, go ḃfuiġeaḋ áonduine aṁáin bás ar son an ṗobuil, agus gan an cineaḋ uile do sgrios.

⁵¹ Giḋeaḋ ní úaḋ féín a duḃairt sé so: aċd ar mbeiṫ ḋó na árdsagart an ḃlíaḋuinsin, do ṫairrġir sé go ḃfuiġeaḋ Iósa bás ar son an ċiniḋ;

⁵² Agus ní ar son an ċiniḋsin aṁain, aċd fós do ċum go gcruinneoċaḋ sé a cceann a ċéile clan Dé do ḃí ar na leaṫnuġaḋ.

⁵³ Uime sin ón lá sin amaċ do ḃádar ag coṁairliuġaḋ ré ċéile eisean do ṁarḃaḋ.

⁵⁴ Ar a naḋḃarsin níor ṡioḃail Iósa ó sin súas go follus a measg na Níudaiḋeaḋ; aċd do ċuáiḋ sé asa sin don tír do ḃí a ḃfogus don ḟásaċ, go caṫruiġ ré a ráiḋtear Eṗrem, agus do ċoṁnuiḋ sé ann sin a ḃfoċair a ḋeisciobal.

⁵⁵ Agus do ḃí cáisg na Níuduiḋeaḋ a ḃfogas dóiḃ: agus do imṫiġeadar mórán as a tírsin súas go Híarusalém roiṁ ċáisg, da nglanaḋ féin.

⁵⁶ Uime sin díarradar Iósa, agus do laḃradar eatarra féin, na seasaṁ annsa teampoll, Créd ċiṫear ḋáoiḃse, tré naċ dtig sé ċum an ḟéusda?

⁵⁷ Agus tugadar na hárdsagairt agus na Ṗairisíniġ áiṫne, giḋ bé ar biṫ do geaḃaḋ a ḟios gá háit a raiḃ sé, a innisin, do ċum go mbéuraidís air.