Eoin 1 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil I Briaṫar Dé ar ġaḃail do ḃe na ḋuine, 15 teasdas Eoín uime, 49 agus Natanael, (an duine sin gan ṁeaḃuil.)

¹ Ann sa tosaċ do ḃí an Ḃriaṫar, agus do ḃí ab Ḃriaṫar a ḃfoċair Dé, agus do bé Día an Bríaṫar.

² Do ḃí so ar tús a ḃfoċair Dé:

³ Leisean a táid na huile neiṫer déunta, da ndéarnaḋ.

⁴ Ann san do ḃí beaṫal agus dob í an ḃeaṫa solus na ndáoine.

⁵ Agus soillsiġiḋ an solus sin ann sa dorċadas; agus níor ġaḃ an dorċadas ċuige é.

⁶ Do cuireaḋ duine ó Ḋía, dár ḃainm Eóin.

⁷ Taínic an té so mar ḟiaḋnuisi, do ċum go ndéanaḋ sé ḟiaḋnuisi, do ċum go ndéanaḋ sé fiaḋnuisi don Tsolus, ionnus go gcreidfidís cáċ uile ṫríd.

⁸ Níor ḃéiseam an Solus ud, aċd do cuireaḋ é ionnus go ndéanaḋ sé fíaḋnuisi don Tsolus ud.

⁹ Do bé so an Solus fírinneaċ, ṡoillsiġeas gaċ uile ḋuine dá dtig ar a tsáoġal.

¹⁰ Do ḃí se air a tsáoġal, agus trídsean do rinneaḋ an sáoġal, aċd níor aiṫin sáoġal é.

¹¹ Dionnsuiġe a ċoda féin ṫáinic sé, agus níor ġaḃadar a ḋáoine féin ċuca é.

¹² Aċd an ṁéid do ġaḃ ċuca é, tug sé cuṁaċda ḋóiḃ ḃeiṫ na gcloinn ag Día, eaḋon don droing ċreideas ann a ainmsean:

¹³ Naċ ḃfuil ar na ngeineaṁain ó ḟuil, ná ó ṫoil na colla, ná ó ṫoil fir aċd ó Ḋía.

¹⁴ Agus do rinneaḋ féoil don Ḃreiṫir, agus do ċoṁnuiġ sé eadruinne, (agus do ċunncamar ġlóirsion, mar ġlóir éinġeine Ṁic an Aṫair,) lán do ġrásuiḃ agus dfírinne.

¹⁵ Do rinne Eóin fíaḋnuisi ḋó, agus do éiġ sé, ag ráḋ, As é so an té air ar laḃuir mé, An té ṫig am ḋíaiġ ata air na arduġa roṁam: oír ba táosga é ná misi.

¹⁶ Agus do ġaḃamar uile ċugainn as a lán san, agus grása ar son grás.

¹⁷ Oír do tugaḋ an reaċ tré Ṁaoisi, aċd ṫáinic grása agus fírinne tré Iósa Criosd.

¹⁸ Ni ḟacaiḋ neaċ ar biṫ Día a riaṁ; an áoinġein Ṁic, atá an uċd a Naṫar, as é dfoillsiġ é ḋúinne.

¹⁹ Agus as í so fíaḋnuisi Eoin, an tan do ċuireadar na Iúdaiġe ó Ierusalém sagairt agus Leḃítí do ċum go ḃfíafróċaidis dé, Cía ṫusa?

²⁰ Agus dadaiṁ seision, agus niór ṡéun sé; dadaiṁ sé nar ḃé féin Criosd.

²¹ Agus dfíafruiġeadar ḋe, Créd eile? An tú Elías? Agus a duḃairt seision, Ní mé. An faíḋ ṫú? Agus do ḟréagair seision, Ní heaḋ.

²² Ar a naḋḃarsin a duḃradar ris, Cía ṫú, ionnus go dtioḃramáois freagra ar an muinntir do ċuir úaṫa sinn. Créd a deir tú ad ṫimċeall féin?

²³ A duḃairt seisean, Misi guṫ an té éiġṁeas ar an ḃfásaċ, Dírġiḋ sliġe an Tiġearna, mar a duḃairt Esaías an faiḋ.

²⁴ Agus an dream do cuireaḋ buḋ do na Ṗairisineaċuiḃ iád.

²⁵ Agus dfíafruiġeadar ḋeasean, agus a duḃradar ris, Ar a naḋḃarsin créd fá ndéunann tú baisdeaḋ, muna tú Críosd, nó Elías, nó an fáiḋ úd?

²⁶ Do ḟreagair Eóin dóiḃ, ag ráḋ, Baisdimsi lé huisge: aċd atá na ṡeasaṁ an ḃur lársa, an té naċ aiṫne ḋíḃ.

²⁷ A sé so, an té ṫig am ḋíaiġse do ḃí roṁam, ag naċ ḟiú mé íallaċ a ḃróg do sgáoileaḋ.

²⁸ Do rinneaḋ na neiṫese a Mbetábara, ar a táoḃ ṫall do Iordán, an áit an ar ḃaisd Eóin.

²⁹ An lá na ḋíaiġ sin do ċunnairc Eóin Iósa ag teaċd ċuige féin, agus a duḃairt sé, Féuċ Uan Dé, ṫógḃas peacaḋ an doṁain.

³⁰ Ag so an té air ar laḃair mé, Ṫig am ḋiáiġsi neaċ do ḃi roṁan: oír bá táosga é na misi.

³¹ Agus ní raiḃ aiṫne agumsa air: aċd ionnus go mbíaḋ sé follus Disraél, as uime sin ṫáinic mísi ag baisdeaḋ lé huisge.

³² Agus do rinne Eóin fíaḋnuisi, ag raḋ, Do ċunnairc mé an Spiorad ag tuirling aṁail ċolam ó neaṁ, agus do ċoṁnuiḋ sé airsion.

³³ Agus níor aiṫin misi é: aċd an té do ċuir mé do ḃaisdeaḋ lé huisge, as é a duḃairt rium, Giḋ bé ar a ḃfaicfe tú an Spiorad ag tuirrling, agus ag coṁnuiġe, sé sin an té ḃaisdeas leis an Spiórad Náoṁ.

³⁴ Agus do ċunnairc misi, agus do ním fíaḋnuisi gur ab é so Mac Dé.

³⁵ An lá na ḋíaiġ sin a rís do ṡeas Eóin, agus diás dá ḋeiscioblaiḃ;

³⁶ Agus ar ḃfaicsin Iósa ag sioḃal. A duḃairt sé; Féuċ Uan Dé!

³⁷ Agus do ċúaladar an dís deisciobal é ag laḃairt, agus do leanadar Iósa.

³⁸ Agus ar ḃfilleaḋ Díosa, agus ar ná ḃfaicsinsean ḋá léanṁuin féin, a duḃairt sé riú, Créud atá siḃ íarraiġ? Agus a duḃradarsan ris, Rabbi (sé sin ré ráḋ, ar na eidirṁíniuġaḋ, A Ṁaiġisdir,) gá a ccoṁnuiġeann tú?

³⁹ A duḃairt sé riú, Tigiḋ agus féuċaiḋ. Tangadar agus do ċunncadar an tionad a gcoṁnuiġeaḋ seisean, agus dfanadar aige an lá sin: do ḃí an úair sin timċeall a deiċ.

⁴⁰ Agus do bé Aindrías, dearḃráṫair Ṡiomoin Peadair, fear don dís do ḃí ag eisdeaċd ré Heóin, agus do lean eisean.

⁴¹ A sé so fúair a ḋearḃraṫair féin Siomón, agus a duḃairt sé ris, Fúaramar an Messias, as sé sin, ar na eidirṁiniuġaḋ, an Críosd.

⁴² Agus rug sé ċum Iósa é. Agus ar ḃféuċain Díosa air, a duḃairt sé, As tusa Siomón mac Ióna: goirfiḋear Céṗas díot, dár ab ciall, Carraig.

⁴³ Ar na ṁáraċ bá mían lé Híosa dul don Ġalilé, agus fuáir sé Ṗilib, agus a duḃairt sé ris, Lean misi.

⁴⁴ Agus do buḋ as Betsaída Ṗilib, caṫair Aindrías agus Ṗeadair.

⁴⁵ Fuáir Ṗilib Natánael, agus a duḃairt sé ris, An té air ar sgríoḃ Máoisi ann sa reaċd, agus na fáiḋe, fúaramar é, Iósa ó Násarér, mac Ióseṗ.

⁴⁶ Agus a duḃairt Natánael ris, An éidir ní maiṫ air biṫ ḃeiṫ ó Násarét? A duḃairt Ṗilib ris, Tar agus féuċ.

⁴⁷ Do ċunnairc Iosa Natánael ag teaċd ċuige, agus do laḃair sé agus adir úime, Féuċ an Tisraélaċ fírinneac ann naċ ḃfuil meaḃuil!

⁴⁸ A duḃairt Natánael ris, Cionnas aiṫniġeas tú mé? do ḟreagair Iósa agus a duḃairt sé ris, Ní as táosga ná ġoir Ṗilib ṫú, an tráṫ do ḃí tú fáoi an gcrann fíge, do ċunnairc me ṫú.

⁴⁹ Do ḟreagair Natánael agus a duḃairt sé ris, Rabbi, as tusa Mac Dé; as tú Rí Israél.

⁵⁰ Do ḟreagair Iósa agus a duḃairt sé ris, Tré go nduḃairt mé riot, Do ċunnairc mé ṫú fáoi an gcrann fíge, an gceideann tú? do ċífi tú neiṫe as mó ná iád so.

⁵¹ Agus a duḃairt sé ris, Go deiṁin, deiṁin, a deirim riḃ, Go ḃfaicfiḋe ó so amaċ neaṁ osgailté, agus aingil Dé ag dul súas agus ag teaċd a núas ar Ṁac an duine.