Ecclesiastes 8 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil VIII. Uṁla cuḃaiḋ do ri. 12 Agus gur fearr deaġ ḋuine a naindeisi, no neaṁḋuine a nonoir.

¹ Cia atá mar a neagnuiḋe? agus cia ḋar fios cíall neiṫe? do ḃeir eagna an duine air a ġnúis déallruġaḋ, agus aṫroċar dánaċt a aiġṫe,

² ¶ Coṁairliġim ḋuit aiṫne an ríġ do ċoiṁéad, agus sin ar son ṁionna Dé.

³ Ná bíoḋ deiṫfir ort do ḋul as a raḋarc: ná seas a ndroiċní; óir do ní seision an ní is áill leis féin.

⁴ Mar a mbí focal an ríġ, bí cuṁaċt: agus cía ḟéadas a ráḋ ris, Cred é sin do ní tú?

⁵ Giḋ bé ċoiṁlionas a naiṫne ní ṁoṫoċuiḋ sé droiċní ar biṫ: agus bí fios aimsire agus breiṫeaṁnuis ag croiḋe an duine ġlic.

⁶ Do ḃríġ go ḃfuil ag gaċ uile ṫionnsgnaṁ am agus breiṫeaṁnus, uime sin is trom trúaiġṁéile an duine air féin.

⁷ Oír ní ḟeidir sé ann ní ḃías ann: óir cía ḟéadas a innisin do ca huáir ḃías sé ann?

⁸ ¶ Ní ḃfuil duine ar biṫ agá ḃfuil cuṁaċt air an spioraid ċum a spioraide dfostoġ; ní mó atá cuṁaċt aige a ló an ḃáis: agus ní ḃfuil deaġailt aige annsa ccogaḋ sin; ní mó ṡáorfas an tolc an drong do ḃeir íad féin dó.

⁹ Do ċonairc mé so oile, agus ṫug mé mo ċroiḋe do nuile obair do níṫear faói an ngréin: bí úair ann a ríaġlann duine ós cionn aroile ċum a ḋoċair féin.

¹⁰ Agus is marsin do ċonnairc mé na droċḋaóine dá naḋlacaḋ, noċ do ṫigeaḋ agus dimṫiġeaḋ ó áit an náoiṁ, agus do dearmadaḋ annsa ċaṫruiḋ íad iona ndéarnadar sin: is díoṁaóineas so mar an ccéadna.

¹¹ ¶ Do ḃríġ naċ ccuirṫear breiṫeaṁnus a naġaiḋ ḋroiċġníoṁa a geríċ ar ball, uime sin bíd croiḋṫe ċloinne na ndaóine ar lasaḋ ċum uilc do ḋéanaṁ.

¹² ¶ Dá mbeiṫ go ndéanaḋ peacaċ olc céud uáir, agus go ḃfaideoċuiḋ a láeṫe, giḋeaḋ go deiṁin atá fios agam go mbeiṫior go maíṫ ag an ndruing eagluiġios Día, noċ air a mbí eagla dá laṫair:

¹³ Aċt ní ḃeiṫior go maiṫ ag an ndroċḋuine, ní mó ḟaideoċus sé a láeṫe, biáiḋ sé aṁuil scáile; do ḃríġ naċ eagluiġionn sé roiṁe Día.

¹⁴ Bíḋ díoṁaóineas noċ do niṫear air an ttalaṁ; go mbíd daóine fíreanta, dá tteagṁann do réir oibreaċ na cciontaċ; a rís, bíd cionntuiġ, da tteagṁann do réir oibreaċ na ḃfíréun: a duḃairt mé gur díoṁaóineas so mar an ccéadna.

¹⁵ Annsin do ṁol mé an suḃaċas, do ḃríġ naċ ḃfuil ní is féarr ag an nduine faói an ġréin, na iṫe, agus ól, agus beiṫ suḃaċ: óir fanfuiḋ sin aige do ṡáoṫar láeṫe a ḃeaṫa, noċ do ḃeir Día ḋó faói ngréin.

¹⁶ ¶ A nuáir ṫug mé mo ċroiḋe déolus na heagna, agus dfaicsin an ġnoṫuíġe do niṫear ar talaṁ: bíoḋ naċ ḃfaicionn duine coḋlaḋ lé na ṡúiliḃ lá nó oiḋċe:

¹⁷ Annsin dféuċ mé air obair Dé uile, naċ ḃféadann duine a nobair do niṫear faói an ngréin dfaġáil amaċ: do ḃríġ bíoḋ go ttiuḃraḋ duine a ḋiṫċioll air a ḟaġáil amaċ, giḋeaḋ ni ḃfuiġuiġ se é; tuilleaṁ fós; bíoḋ go sáoilfeaḋ duine críonna a néolus sin dfaġáil, ṫáiris sin ní ḃía ar ċumas a ḟaġáil.