Ecclesiastes 12 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XII. Foillsiuġaḋ fioġarḋa ar an aóis arsaiḋ, 3 agus ar an ard‐ċúis.

¹ Cuiṁniġ a nois do Ċruṫaiġṫeóir a láeṫiḃ hóige, suil ṫiocfuid na droċláeṫe, nó ḋruidfid na blíaḋna ríot, a naibeora tú, Ni ḃfuil sólás air biṫ agam iontaḋ;

² An fad naċ bía an ġrían, nó an solus, nó an ġealaċ, nó na réulta, dorċaiḋṫe, nó naċ ḃfillid na néulla tar éis fearṫanna:

³ Ann sa ló a ccrioṫnoċuid coiṁéaduiġṫe an tiġe, agus a ccláonfuid na daóine láidre íad féin, agus a scuirfid na meillteóiriġ do ḃríġ go ḃfuilid tearc, agus an drong ḟéuċas amaċ annsna fuinnéogaiḃ go mbíd dorċaiḋṫe,

⁴ Agus go ndruidfiġṫear na doirsi annsna sráidiḃ, a nuáir ḃios fuáim na meilte ísiol, agus go néireoċa sé súas lé guṫ a néin, agus go ttiuḃarṫar uile inġeana an ċeóil go hísiol;

⁵ A nuáir fós ḃías eagla orra ó ní árd, agus ó ċriṫeagal annsa tsliġe, agus ḃláiṫeoċus an crann almonda, agus go maḋ húalaċ an dréollán teasḃuiḋ, agus ḟailleoċus an fonn: do ḃríġ go ttéid an duine go háit a ṡáoġail, agus go ttéid na cuṁṫuiġ timċioll na sráideann:

⁶ No suil sgaóilfiḋṫear an córda airgid, nó brisfiġṫior an bulla órḋa, nó ḃías an meadar briste ag an ttobar, nó an roiṫ briste ag an ttiubruid.

⁷ Annsin fillfiḋ an luáiṫreaḋ ċum na críaḋ már do ḃí sé: agus fillfiḋ an spiorad ċum Dé noċ ṫug úaḋ é.

⁸ ¶ Díoṁaóineas na ndíoṁaóineas, ar an seanmóntuiġ; is díoṁaóineas a nuile.

⁹ Agus tuilleaṁ fós, do ḃríġ go raiḃ an seanmóntuiġ glic, do ṁúin sé éolus do ġnáṫ don ṗobal; ṫug sé fós aire ṁaiṫ, agus do spíon sé amaċ, agus do ċuir móran seanḟocal a nórduġaḋ.

¹⁰ Do ṫairg an seanmóntuiġe briaṫra toġṫa dfaġáil amaċ: agus an ní do scríoḃaḋ do ḃí sé díreaċ, bríaṫra na fírinne.

¹¹ Atáid bríaṫra a neagnuiḋ aṁuil cleaṫa, agus aṁuil tairngiḋ ar na ndaingniuġaḋ ré maiġistriḃ na noireaċtas, noċ do ḃeirṫior ó áon tréaduiġe aṁáin.

¹² Agus tuillioṁ, a ṁic, maille riu so, gaḃ múnaḋ: ní ḃí críoċ air iomad leaḃar do ḋéanaṁ; agus is cuirṫe do nfeóil iomad an stuidéir.

¹³ ¶ Cluinmíd críoċ na cúise uile: Eagluiġ Día, agus coiṁéad a aiṫeanta: óir sé so iomlán an duine.

¹⁴ Oír do ḃéaruiḋ Día gaċ uile obair ċum breiṫeaṁnuis, maille re gaċ uile ní secréideaċ, mas maiṫ, ná mas olc é.