Ecclesiastes 11 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil XI. Daónaċt do ċuiṁniuġaḋ, 7 le bás agus breiṫeaṁnas, a nam na hóige.

¹ Teilg harán air na huisgeaḋuiḃ: óir do ġeaḃa tú é tar éis móráin do láeṫiḃ.

² Taḃair cuid ronna do ṁóirṡeisior, agus mar an cceadna dóċtar; óir níor ḟeadair tú cred an tolc ḃías air an ttalaṁ.

³ Má ḃíd na néulla lán dfearṫuinn, folṁuiġid íad féin air an ttalaṁ: agus ma ṫuitionn an crann buḋ ḋeas nó buḋ ṫuáiḋ, annsa náit a ttuitfiḋ ann crann, is ann ḃías sé.

⁴ An té ġéillios don ġaóiṫ ní ṡíolċuirfiḋ sé; agus an té ḃéaras aire do na néulluiḃ, ní ḃainfe sé.

⁵ Mar naċ ḃfeadair tú créd é sliġe na spioraide, nó cionnus ḟásuid na cnáṁa a mbroinn na mná ḃíos torraċ: marsin naċ ḃfeadair tú oibreaċa Dé noċ do ní a nuile ní.

⁶ Cuir do ṡíol ar maidin, agus ná fill do láṁ tráṫnóna: óir níor ḟeadair tú cia ḃéaras biseaċ, so ná súd, nó an mbéid aráon coṁmaiṫ ré ċéile.

⁷ ¶ Go deiṁin is milis an solus, agus is ní solásaċ do na súiliḃ an ġrían dfeiṫioṁ:

⁸ Aċt má ṁairionn duine iomad blíaḋan, agus gáirdiuġaḋ ionnta uile; ṫairis sin cuiṁniġeaḋ sé láeṫe an dorċadais; óir buḋ iomadaṁuil íad. Is dioṁaóineas a nuile ní dá ttig.

⁹ ¶ Gáirdiġ, a ḋuine óig, ann hóige; agus cuireaḋ do ċroiḋe súgaċus ort a láeṫiḃ hóige, agus siuḃail a sliġṫiḃ do ċroiḋe, agus a raḋarc do ṡúl: aċt bíoḋ a ḟios agad, ar son na neiṫionnso uile go ttiuḃraiḋ Día ċum breiṫeaṁnus ṫú.

¹⁰ Ar a naḋḃarsin díbir dóbrón as do ċroiḋe, agus cuir úait olc as ṫfeóil: óir is díoṁaoineas leanbuiġeaċt agus óige.