2 Peadar 3 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil III Ge mór sgige na daoine bolgaċ uime sin, tiocfuiḋ Criosd ina ló fein do ḃreiṫ ḃreiṫeaṁnuis orrṫa.

¹ Ag so a nois an dara heipisdil, sgríoḃuim ċuguiḃ a ċaired; ré ḃfuilim ag togḃáil suás ḃur ninntine ḟíorġloin dá ḃur gcur a gcuiṁne:

² Ionnus go mbíaḋ cuiṁne aguiḃ air na bríaṫruiḃ do laḃradar na fáiḋe náoṁṫa roiṁe so, agus air a náiṫne tugamairne absdail an Tíġearna agus an Tslánaiġṫeóra uáinn:

³ Ar mbeiṫ ḟios so aguiḃ ar tús, go dtiucfuid sna laéṫiḃ deiġeanaċ luċd sgige, leanfus dá nainmíanuiḃ féin,

⁴ Agus a déuruid, Ca háit a ḃfuil geallaṁuin a ṫeaċda? óir ón tráṫ fá ndeaċadar na haiṫreaċa ḋéug, fanuid na huile neiṫe a néunsdaid ó ṫus an ċrúṫuiġe.

⁵ Oír atáid na ainḃfios so déuntoisg go raiḃ neaṁ ann fada ó ṡin tré ḃréiṫir Dé, agus an talaṁ ṡeasas go deingean as a nuisge agus ann sa nuisge:

⁶ Uime sin an doṁan a nuáirsin, do sgriosaḋ é, ar dteaċd don díle ṫairis:

⁷ Aċd neaṁ agus talaṁ, a nois atáid da dtaisge ris an mbréiṫir gcéudna, dá gcoiṁéud fá ċoṁair teineaḋ go lá damnuiġe agus sgriosda na ndáoineaḋ neiṁḋíaġa.

⁸ Agus, a ċaired, ná bioḋ an táoin níse na ainḃfios oruiḃ, go ḃfuil éunlá aṁáin ag an Dtíġearna mar ṁíle bliaḋan, agus mile blíaḋain mar eunlá aṁáin.

⁹ Ní cuireann an Tíġearna muill ar a ġeallaṁuin, (mar ṁeasuid dream áiriġe muill;) aċd atá sé foiġideaċ rinne, do ḃríġ naċ mían ris einneaċ ḋul amúġa, aċd na huile ḋáoine ṫeaċd ċum aiṫriġe.

¹⁰ Giḋeaḋ tiucfuiḋ lá an Tíġearna marġaduiġe sa noiḋċe; ann a raċuiḋ neaṁ ṫoruinn maille ré tormán, agus ann a mbéid na dúile ag leaġaḋ ré teas, agus ann a loisgfiġṫear an talaṁ agus na hoibreaċa atá air.

¹¹ Uime sin ós éigin na neiṫese uile do sgáoileaḋ ó ċéile, créd an ríoċd ann ar ċóir ḋáoiḃse ḃeiṫ da ḃur síroimċar féin go náoṁṫa agus go díaġa,

¹² Maille ré ḃeiṫ ḋíḃ ag fuireaċ agus ag déunaṁ deiṫnis ré lá Dé ṫeaċd, ann a sgáoilfiġṫear neaṁ ó ċeile, ar mbeiṫ ḋó tré ṫeiniḋ, agus ann a mbéid na duile ag leaġaḋ ré teas?

¹³ Aċd atá súil aguinne, do réir a ġeallaṁnasan, ré neaṁuiḃ núaḋa agus ré talaṁ núaḋ, ann a gcoṁnuiġeann an ḟiréuntaċd.

¹⁴ Uime sin, a ċaired, ó atá súil ris na neiṫiḃse aguiḃ, bíġiḋ dúṫraċdaċ ċum ḃur ḃfáġala ḋósan gan ċáiḋe, gan ċiontuiḃ, a sioṫċáin.

¹⁵ Agus measuiḋ foíġid ḟada ar Dtíġearna mar ṡlánuġaḋ; aṁuil do sgríoḃ fós ar ndearḃráṫair gráḋaċ Pól ċuguiḃ do réir na heagna tugaḋ ḋó;

¹⁶ Aṁuil fós ann a éipisdliḃ uile, ag laḃairt ionntaḋ ar na neiṫiḃse; an a ḃfuilid neiṫe áiriḋe atá doṫuigsiġe, noċ iompoiġid an dream neaṁḟoġlomṫa neimṡeasṁaċ ón gcéill ḋíriġ, aṁuil do níd an ċuid eile do na sgrioptúruiḃ mar an gcéudna, ċum a ndamnuiġṫe féin.

¹⁷ Ar a náḋḃarsin, a ċaired, ó atá fios aguiḃ roiṁ láiṁ, tuguiḋ aire riḃ, deagla ar mbeiṫ meallta ré seaċrán na druinge neiṁḋíaġa sin, go dtuitfeaḋ siḃ ó ḃur ndiongṁaltaċd féin.

¹⁸ Aċd bíġiḋ ag fás a ngrás, agus a neólas ar Dtíġearna agus ar Slanaiġṫeóra Iósa Críosd. Glóir ḋósan a nois agus go síorruiḋe. Amén.