1 Peadar 3 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil III Uṁlaċd na mban da ḃfearaiḃ. 7 Agus iomċar íulṁar na ḃfear da mnáiḃ.

¹ Bioḋ na mná, mar an gcéudna, úṁarl dá ḃfearuiḃ fein; ionnas, go ḃféudfuiḋe an dream naċ dtaḃair úṁlaċd don ḃréiṫir, do ṫarruing a ḃféugṁuis na bréiṫre tré ċoinḃearsáid na mban;

² An tan ċífid síad ḃur gcoinḃearsáid ġeanmnuiḋ maille re faitċeas.

³ Nar go foiriomlaċ ḃías a maise a ngruáig ċasda, ná a gcur óir na dtimċioll, ná a gcur ċulúiġeaċ orrṫa;

⁴ Aċd go maḋ hé a maise duine foluiġeaċ an ċróiḋe, a neaṁṫruáilleaḋ, spioruide ceannsa ciúin, noċ is morluáiċ a ḃfíaḋnuise Dé.

⁵ Oír is mar so nióḋ a nallód na mná náoṁṫa, do ċuireaḋ a muniġin a Ndia, íad féin do ḋeaġṁaisiuġaḋ, ar mbeiṫ ḋóiḃ úṁal dá ḃfearuiḃ:

⁶ Aṁuil tug Sára úṁlaċd Dáḃraham, ag gairm Tíġearna ḋe: dárab inġeana siḃse, an feaḋ do ní siḃ maiṫ, agus naċ ccrioṫnuiġṫear siḃ ré faitċios ar biṫ.

⁷ A ḟíora, mar an gcéudna, déunuiḋ cóṁnuiġe a ḃfoċair ḃur mban mar is cuḃaiḋ do ḋaóiniḃ iúlṁara, ag taḃairt onóra don ṁnaói, aṁuil don tsoiṫeaċ as laige, aṁail fós atá siḃ ḃar gcóṁóiġriḃ ġrás na beaṫa; deagla ṫoirmisg do ċur ar ḃur nurnuiġiḃ.

⁸ Fá ḋeóiġ, bíġiḋ uile déininntinn, ag coṁḟulang ré ċéile, bíoḋ gráḋ bráṫarġa eadruiḃ, bíġiḋ trócaireaċ, sóċaidriḋ:

⁹ Ná déunuiġ olc a naġuiḋ uilc, ná anċaint a naġuiḋ anċainte: aċd go contrárġa ḋó sin, tuguiḋ ḃur mbeannaċd; ar mbeiṫ a ḟeasa aguiḃ gur ċuige so do goireaḋ siḃ, ionnas go ḃfuiġeaḋ siḃ féin beannaċd mar oiġreaċd.

¹⁰ Oír giḋ bé agá ḃfuil dúil ann a ḃeaṫa, agus ré ar mían laéṫe maiṫe dfaicsin, congṁaḋ sé a ṫeanguiḋ na toċd ó olc, agus a ḃéul ó ṁeaḃáil a laḃairt:

¹¹ Seaċnaḋ an tolc, agus déunaḋ an ṁaiṫ; iárraḋ an tsíoṫċáin, agus leanaḋ ḋi.

¹² Oír atáid súile an Tíġearna ar na fíreunuiḃ, agus a ċlúasa osguilte ḋa nurnuiġe: aċd atá gnúis an Tíġearna a naġuiḋ na druinge do ní na huile.

¹³ Agus cía ḋéunas olc oruiḃ, má leanann siḃ don ṁaiṫ?

¹⁴ Giḋeaḋ fós má ḟuilngṫiḋ ar son na firéuntaċda, atá siḃ beannuiġe: agus ná bíoḋ eagla mar a neaglasan oruiḃ, agus ná bíġiḋ buáiḋearṫa;

¹⁵ Aċd náoṁuíġ an Tíġearna Día ann ḃur gcróiḋṫiḃ: Agus bíġiḋ ullaṁ do ġnáṫ lé freagra ṫaḃairt uáiḃ do gaċ aóinneaċ ṡireas oruiḃ réusun na muiniġne atá aguiḃ maille ré ceannsaċd agus ré faitċeas:

¹⁶ Ar mbeiṫ do ċoinnsías maiṫ aguiḃ: ionnas, an tan laḃruiḋ go holc oruiḃ, mar luċd míġníoṁ, go mbíaḋ náire orrṫa ag faġáil loċda ar ḃur ndeaġċoinḃearsáid a Gcríosd.

¹⁷ Oír is fear ḋíḃ, mas aṁluiḋ as toil lé Día é, fulang ag déunaṁ maiṫeasa, ná ag déunaṁ uile.

¹⁸ Oír do ḟulaing Críosd fós éunuáir aṁáin ar son na bpeacaḋ, an firéun ar son na neiṁḟiréun, ionnus go dtiuḃraḋ sinne ċum Dé, do ḃásuiġeaḋ é a dtáoḃ na colla, aċd do béoḋaiġeaḋ é ris an Spioruid:

¹⁹ Tré a ndeaċuiġ sé fós do ṡeanmóir do na spioraduiḃ a bpríosún;

²⁰ Noċ do ḃí easúmal a nallód, an tan do ḟan foiġid ḟada Dé a láeṫiḃ Náoi, an feaḋ do ḃí a náire ḋá hullṁúġaḋ, ionnar cáoṁnaḋ beagán, eaḋon, oċd bpearsanna tré uisge.

²¹ A ní fós ré dtig an baisdeaḋ ré sáoṫar sinne a nois ag freagra na heísiomplara sin (ní hé cur uáinn ṡalċair na colla, aċd fiarfuiḋe ḋeaġċoinsiáis a dtáoḃ Dé,) tré eiséirġe Iósa Criosd.

²² Noċ atá ar deis Dé, tar éis dul ar neaṁ; dá ḃfuilid na haingil agus na cúṁaċda agus na suḃáilciḋe fá úṁlaċd ḋó