1 Eoin 4 - An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

Caibidil IV An teagasg adṁuiġeas Críosd na Ṁac Dé, na Ṡlánuiġṫeóir ḋáoine, agus na ḟear múinte na firinne, gur ó Ḋía atá.

¹ A ċairde, na creidiġ gaċ éin spiorad, aċd dearḃuiḋ na spioruid an ó Ḋía atáid: óir do ċúadar morán dfáiḋiḃ fallsa amaċ fán doṁan.

² Is as so is aiṫeanta ḋíḃ Spiorad Dé: gaċ spiorad adṁuiġeas go dtainic Iósa Críosd a gcoluinn, is ó Ḋía atá sé.

³ Aċd gaċ Sbíoruid naċ adṁuiġeann go dtáinic Iósa Críosd a gcoluinn ní ó Ḋía atá sé: aċd a sé sbiorad a nainnticríosd é, air a gcúalaḃair iomráḋ go dtiucfaḋ sé; agus atá sé a nois ċeana sa doṁan.

⁴ A ċlann ḃeag, as ó Ḋía atá siḃse, agus rugaḃair buáiḋ orrṫasan: óir as mó an tí atá ionnuiḃse, na an tí atá sa doṁan.

⁵ As don tsáoġal íadsan: uime sin laḃruid neiṫe sáoġalta, agus do ḃeir an sáoġal éisdeaċd dóiḃ.

⁶ As ó Ḋía atámuidne: an tí atá a neólas Dé éisdiġ sé rinn; an tí naċ ḃfuil ó Ḋía ní éisdeann sé rinn. Is as so aiṫniġemid sbiorad na fírinne, agus sbiorad an tseaċráin.

⁷ A ċáirde, bíoḋ gráḋ aguinn dá ċéile: óir as ó Ḋía tig an graḋ; agus giḋ bé neaċ ġráḋuiġeas atá sé ar na ġeineaṁuin ó Ḋía, agus is aiṫniḋ ḋó Día.

⁸ An tí naċ gráḋuiġeann ní ḃfuil eólas Dé aige; óir as gráḋ é Día.

⁹ An so do foillsiġeaḋ gráḋ Dé ḋúinne, eaḋon gur ċuir sé úaḋa a éinġin Ṁic air a tsáoġal, ċum go mairfeaḋ sinne ṫríd.

¹⁰ As ann so atá an gráḋ, ní hé go dtugamairne gráḋ do Ḋía, aċd go dtug seision gráḋ ḋúinne, agus gur ċuir úaḋ a Ṁac féin na ioḋbairt réitiġ air son ar bpeacuiġne.

¹¹ A ċáirde, má ġráḋuiġ Día sinne mar sin, atá dfíaċuiḃ oruiḃe mar an gcéudna a ċéile do ġráḋuġaḋ.

¹² Ní ḟacuiḋ éinneaċ Día riaṁ. Dá raiḃ gráḋ aguinn dá ċéile, atá Día na ċóṁnuiġe ionnuinn, agus atá a ġráḋ go diongṁálta ionnuinn.

¹³ Is as so aiṫniġemíd sinn do ḃeiṫ ar gcóṁnuiġe annsan, agus eisean ionnuinne, do ḃríġ go dtug sé ḋuinn tioḋluice na Sbioruide.

¹⁴ Agus do ċonncamar agus do níomuid dfíaḋnuise gur ċuir an Taṫair an Mac úaḋ, na Ṡlánaiġṫeóir an doṁuin.

¹⁵ Giḋ bé aídṁeóċas gur ab é Iósa Mac Dé, atá Día na ċoṁnuiġe ann, agus eision a Ndía.

¹⁶ Agus do aiṫneaṁar agus do ċreideamar an gráḋ atá ag Día ḋúinn. Is gráḋ é Día; agus an tí ċoṁnuiġeas a ngráḋ, coṁnuiġe sé a Ndía, agus Día annsan.

¹⁷ As tríd so atá an gráḋ ar na ċoiṁlíonaḋ ionnuinne, ionnus go mbíaḋ dánaċd aguinn a ló an ḃreiṫeaṁnuis, do ḃríġ gur do réir mar atá seision, atámuidne fós sa tsáoġalsa.

¹⁸ Ní ḃfuil eagla sa ngráḋ; aċd cuiriḋ an gráḋ diongṁálta eagla amaċ úaḋ: óir atá pían aig an neagla. Uime sin giḋ bé ar a mbí eagla ní ḃfuil sé diongṁálta a ngráḋ.

¹⁹ Ḃeirmíd gráḋ ḋósan, do ḃríġ gur ġráḋuiġ sé sinn ar tús.

²⁰ Dá nabra éinneaċ, atá gráḋ agum air Ḋía, agus fúaṫ ḃeiṫ aige air a ḋearḃráṫair, is bréugaċ é: Oír cionnas is éidir don tí naċ gráḋuiġeann a ḋearḃráṫair do ċonnairc sé, gráḋ ṫaḃairt do Ḋía naċ ḃfacuiḋ sé?

²¹ Agus atá a náiṫese aguinn úaḋsan, An tí ġráḋuiġeas Día go nġráḋuġaḋ sé a ḋearḃtáṫar mar an gcéudna.