تیتوس 1 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ اَ طَرَه پولس، غُلُم خدا و حَواری عیسی مسیح. مه مأموریت اُمگه که ایمُن گُزین بودَئُن خدائو تکویت بُکنُم و حکیکتیُ که طِبکِ دیندارین، بگم.

² ایی حکیکت طِبکِ امید به زندگی ابدین، که خدایی که ابداً دورو ناگت، اَ ازل وعدَش به ما ایدا

³ و اُ وعده توو یه وخت مناسب، نَمایُن بو، توو کَلُمی که به حکم نجات دهنده مو خدا بِی مه سپرده بو تا اعلام بُکنُم،

⁴ به تیتوس، که توو یه ایمُن که نصیب همه مو بودِن، چوک حکیکیمِن: اَ طَرَه خدای بَپ و نجات دهنده مو مسیح عیسی، فیض و صُل و سلامتی بُبوت.

شیخوی کلیسا

⁵ به هِمی خاطرِن که به تو توو جزیره کْرِت اُمناها تا کاروی ناتَمُنُ سر‌و‌سامون هادِی و همطو که بهت فَرمُن اُمدا توو هر شهر شیخویی بُنوسی.

⁶ شیخ کلیسا نبایه توو زندگیش چیزی ایبَشِت که وا خاطری سرکوفتش هادَن، بایه شوی یَک زن بَشِت، و چوکُنِ با ایمُن ایبَشِت که نِتونِن به اُشُ متهم به بی بندوباری یا سرکشی بُکنِن.

⁷ به چه که یه ناظر که مباشر خدان، نبایه توو زندگیش چیزی بَشِت که وا خاطری سرکوفتش هادَن. اُ نبایه مغرور بَشِت یا زود جَهلی بَشِت یا عَرَک خوار یا زورگو بَشِت یا حرص پول ایبَشِت،

⁸ بلکه بایه مهمون نواز، خیرخواه، خوددار، درستکار، مقدّس و منظم بَشِت.

⁹ اُ بایه کَلُمِ کابِل اعتمادیُ که یادی شُدادِن، کایُم بُگنارِه، تا بُتُون طِبکِ تعلیم درست بِی بکیه یاد هادِه، و همیطوَم به اُشُویی که باهاش ضدکاری اَکُنِن توبیخ بُکنت.

¹⁰ بِی چه که آدموی سرکش، یاوه گو و دَغَل باز زیادَن، مخصوصاً اُشُویی که طرفدار سُنَّت کِردِنَن.

¹¹ بایه لُووِشُ بُبَندی، بِی چه که اُشُ وا خاطر طمعی که بِی منفعت شُهَه، چیزُیی یاد اَدِن که نبایه یاد هادِن و ایطوکا به همۀ خانواده ئُو نابود اَکُنِن.

¹² یه تا اَ پیغُمبَروی خودِ کْرِتیُ ایگُفتِن: «کْرِتیُ همیشه دورومُشَن، جناورویِ وحشیِ شریرَن، تَمپل و اُشکُم‌لُوسَن.»

¹³ ایی گواهی راستِن. پَ بِی اُشُ شدیداً نهیب هادَه تا توو ایمُن درست بَشِن.

¹⁴ و بِی خوشُ وَخف چیچکای یهود و حکموی مردمی که حکیکتُ رد شُکِردِن، نَکُنَن.

¹⁵ بِی آدموی پاک، همِی چی پاکِن، ولی بِی آدموی نجس و بی‌ایمُن، هیچ چیزی پاک نَن. بلکه هم فکرشُ هم وجدانشُ نجسِن.

¹⁶ اُشُ ادعا اَکُنِن که خدائو اَشناسِن، ولی وا کاروشُ بِی اُ حاشا اَکُنِن. اُشُ منفور و نافرمُنَن، و به درد هیچ کار خُبی ناخارِن.