رومیان 3 - کتاب مقدس به زبان بندری

خدا وفادارِن

¹ پَ فُیدِهٔ یهودی بودِن چِن؟ یا سُنَّت بودِن چه ارزشی ایشَه؟

² اَ هر نظر، خیلی. اَوِّل ایکه کَلُم خدا به یهودیُن اَمُنَت داده بودِن.

³ اگه بعضی اَ اُشُ وفادار نَهَستَرِن، چه؟ مگه وفادار نِبودِن اُشُ، وفاداری خدائو باطل اَکُنت؟

⁴ ابداً! حتی اگه همۀ آدمُ دورومُش بَشِن، خدا راستگون! همطو که توو کتاب زبور نوشته بودِن: «به هِمی خاطر هر چه بِگِی، درستِن، و وختی که حکم اَکُنی، چیره اِبی.»

⁵ ولی اگه نادرستی ما درستی خدائو نَمایُن اَکُنت چه بایه بِگِیم؟ یعنی خدا ظالمِن که رو ما خشم اَگِنت؟ انسانی گَپ اَزَنُم.

⁶ ابداً! واِلا خدا چطو شَتونِست به دنیا حکم بُکنت؟

⁷ ولی اگه اَ طریق دوروِ مه حکیکتِ خدا بِشتِه جلال پیدا اَکُنت، به چه هِنو مه مثه یه گناهکار محکوم اَبُم؟

⁸ و به چه نگیم: «بیِی بدی بُکنیم تا خُبی سر راهمُ بیاد»؟، همطو که بعضیُ به ما تهمت اَزَنِن و ادعا اَکُنِن که ما اییُ اَگِیم، محکوم بودِن ایشُ عادلانه اَن.

هیچکَ صالح نَن

⁹ پَ چه بِگِیم؟ ما یهودیُن وضعمُ بِهتِه اَ بکیه اَن؟ نه، ابداً! چونکه همِی الانشَم ادعا مُکِه که همه هم یهودی و هم غیر یهودی اسیر گناهَن.

¹⁰ همطو که توو نوشته ئُوی مقدّس نوشته بودِن: «هیچکَ صالح نین، حتی یه نُفرم نه.

¹¹ هیچکَ فهمیده نین، هیچکَ جُست خدا نین.

¹² همه اَ راه به در بودِن، همشُ وا همدگه باطل بودِن. آدمی که خُبی بُکن نین، حتی یه نُفر.»

¹³ «خُلکِشُ مثه یه کَبرِ وازِن، زَبُن خو بِی گول زدن استفاده اَکُنِن.» «زهر افعی زیر لوسِشُن»

¹⁴ «لُوِشُ پُر اَ اِسپار و گَپ تلخِن.»

¹⁵ «پا‌ئُوشُ به رِختِن خون چَک‌و‌فرزِن؛

¹⁶ هر جا اَرِن، وِیرونی و نِگبتی جا اَنوسِن،

¹⁷ و راه صُل و سلامتیُ شُنَشناختِن.»

¹⁸ «خداتِرسی توو چِهمُنِشُ نین.»

¹⁹ الان اَدونیم اُنچه که شریعت اَگِت به اُشُویی اَگِت که زیر شریعتِن، تا هر لُوی بسته بَشِت و همه دنیا در محضر خدا جوابگو بَشِن.

²⁰ چون هیچ آدمیزادی وا اَنجُم دادن کاروی شریعت، توو نظر خدا صالح به حساب نِتا، به چه که شریعت گناهُ اَشناسونه.

صالح به حساب هُندِن اَ راه ایمُن

²¹ ولی الان، اُ صالح بودِنی که اَ خدان، نَمایُن بودِن، که اَ شریعت جدان، همطو که شریعت و نوشته ئُوی پیغُمبَرُن به اُ گواهی اَدِن.

²² اُ صالح بودِنی که اَ خدان، اَ راه ایمُن به عیسی مسیحِن و نصیب همۀ کسونی اِبو که ایمُن اَتارِن. به چه که هیچ فَرخی نین.

²³ چون همه گناه شُکِردِن و اَ جلال خدا کم اَتارِن.

²⁴ و وا فیضِش که مثه یه هدیه اَن، اَ طریق اُ آزادی که در مسیح عیسان، صالح به حساب اَتان.

²⁵ همو مسیح عیسایی که خدا به اُ اَ پِشتِه مَعیَن ایکه تا اُ کُربُنیی بَشِت که اَ طریق خون اُ گناهُمُ بخشیده اِبو، که ایی اَ راه ایمُن وا دَس اَتات. ایی بِی نِشُن دادن عدالت خدا اَنجُم بو، چونکه خدا وا صبر الهی خو، اَ گناهویی که پِشتِه اَنجُم بودَه، چِش پوشی ایکِردَه.

²⁶ ایی کار اَنجُم بو تا عدالت خوییُ توو همی زَمُن نِشُن هادِه، تا عادل، خوش بُبوت و کسی هم که به عیسی ایمُن ایشَه، صالح به حساب بیارِه.

²⁷ اگه ایطوکان، دگه به چه اَنازیم؟ به هیچ چی! طِبکِ چه شریعتی؟ طِبکِ شریعت اعمال؟ نه، بلکه طِبکِ شریعت ایمُن.

²⁸ به چه که ما اعتکاد مُهَه که یه آدم اَ طریق ایمُن صالح به حساب اَتات نه اَ طریق اَنجُم دادن کاروی شریعت.

²⁹ مگه خدا فَکَه خدای یهودیُنِن؟ مگه خدای غیریهودیُن هم نَن؟ بله که خدای غیریهودیُن اَم هَستِن.

³⁰ چونکه خدا یکتان و ایی خدا به سُنَّت بودَه ئُون یعنی یهودیُنُ طِبکِ ایمُن و به سُنَّت نبوده ئُون یعنی غیر یهودیُنُ هم طِبکِ همو ایمُن صالح به حساب اَتارِت.

³¹ پَ ما شریعتُ با ایی ایمُن خراب اَکُنیم؟ ابداً! برعکس ما شریعتُ پا برجا اَکُنیم.