مکاشفه 5 - کتاب مقدس به زبان بندری

طومار و برّه

¹ اُغایه توو دَس راست اُ کِ رو تخت نِشتَه، یه طوماری اُمدی که پشت و روش نوشته بودَه و وا هفت تا مُهر، مُهرِ لاک بودَه.

² و یه فرشته زور داری اُمدی که وا یه صدای بلند اعلام شَکِه: «کِن که لایِکِ واز کِردِن طومار و اِشکَختِنِ مُهرِ لاکُش بَشِت؟»

³ و هیچکَ توو آسَمُن، یا رو زمین، یا زیر زمین، ایناتونِست طومارُ واز بُکن یا داخلی نگاه بُکن.

⁴ و مِه شروع وا گیریک و غار اُمکه به چه که یکی پیدا نِبو که لایِک بَشِت طومار واز بُکن یا داخلی نگاه بُکن.

⁵ اُغایه یه تا اَ ریش سفیدُ به مِه ایگو: «دگه گیریک مَکُن. بیگین اُ شیری که اَ طِیفه یهودان، اُ که اَ ریشۀ داوود پادشاهِن، چیرَه بودِن تا بُتون طومار و هفت تا مُهرِ لاکی واز بُکنت.»

⁶ میون اُ تخت و چار تا موجود زنده و وسط ریش سفیدُ، یه برّه‌ای اُمدی که ووستادَه انگار که کُربُنی بودَه، هفت تا شاخ و هفت تا چِهم ایشَستَه، که همو هفت تا روح خدائَن که به تَمُنِ زمین فرستادَه بودِن.

⁷ اُ برّه رَه و طومار اَ دَس راستِ اُ که رو تخت نِشتَه ایگِه.

⁸ و وختی طومار ایگِه اُ چار تا موجود زنده و اُ بیست و چار تا ریش سفید، به پا اُ برّه کَفتَن. اُشُ هرتِیشُ، توو دَسِشُ یه سازِ چنگَ و تاسویی اَ طِلا که پُر اَ گِشتَه‌ئَه که همو دعائُوی ایمُندارُنِ به مسیحِن.

⁹ اُشُ یه سرود تازه شُخوند که شَگُو: «تو لایِکی که طومارُ بِسِی و مُهرِ لاکُش واز بُکنی چونکه کُربُنی بودِی، و وا خون خو آزادی مردمُ اَ هر طِیفه، اَ هر زَبُن، اَ هر کوم و اَ هر ملتی، بِی خدا اِتخری؛

¹⁰ و اُشُ رو یه سلطنت و کاهنُنی بِی خدامُ اِتکِردِن، و اُشُ بِی زمین حکمرانی اَکُنِن.»

¹¹ اُغایه نگاه اُمکه، و صدای خِیل فرشته‌ئُون مِشنُت که دور تا دور اُ تخت و اُ موجودوی زنده و ریش سفیدُن ئَرِن. که تعدادشُ کُرور کُرور و هزارون هزار هَستَه.

¹² و وا صدای بلند ایطُو شاگو: «اُ برّۀ کُربُنی بودَه لایِکِن که کُوّت و ثروت، حکمت و کُدرَت، حرمت و جلال و حمد و ثنا بهش تکدیم بُبوت.»

¹³ و اُمشنُت که هر جُنداری توو آسَمُن و رو زمین و زیر زمین و توو دیریا، و هرچه که توو اُشُن، شاگو: «حمد و ثنا، حرمت، جلال و کُدرَت، تا ابدالآباد به اُ که رو تخت اَنینگِت و به برّه بُبوت.»

¹⁴ و اُ چار تا موجود زنده شُگُو: «آمین»، و اُ ریش سفیدُن سجده شُکِه و پرستش شُکِه.