مکاشفه 4 - کتاب مقدس به زبان بندری

تخت توو آسَمُن

¹ بعد اَ ایی نگاه اُمکه و بیگین، یه درِ واز توو آسَمُنَ، و اُ صدای اَوِّلی، همو که مثه بُنگ شیپورَ و مِشنُتَ که وا مِه گَپ شَزَه، ایگو: «بُدو ایجا بالا، و مِه اُنچه که بعد اَ ایی بایه اِتفاک بِکِت بهت نِشُن اَدَم.»

² درجا اَ روح خدا پُر بودُم و بیگین، یه تختی توو آسَمُنَ و یکی رو تخت نِشتَه.

³ اُ کِ رو تخت نِشتَه، ظاهری مثه سنگ یَشم و عَکیک و رنگین‌کمونی دور تا دور تخت هَستَه که ظاهری مثه زُمُرّدَه.

⁴ دور اُ تخت، بیست و چار تا تخت دگه هَستَه و رو اُ تختُ بیست و چار تا ریش سفید نِشتَرِن. اُشُ جِمه سفید گَرِشُئَه و تاجی اَ طِلا رو سَرشُ.

⁵ اَ اُ تخت، بَرخ آسَمُن و صدای غُرّشت و اِستون شَهُند. و تیغار تخت، هفت تا مشعلِ روشن هَستَه. ایشُ هفت روح خدائَن.

⁶ و تیغار تخت، چیزی شبیه دیریایی اَ شیشه هَستَه، مثه بلور. و دور تا دور تخت و اَ هر طَرَهٔ تخت، چار تا موجود زنده هَستَه که اَ جلو و پشت پُر اَ چِهم ئَرِن.

⁷ موجود زنده اَوِّل، مثه شیر هَستَه، موجود زنده دوّم مثه گَسک. موجود زنده سوم صورت آدم ایشَستَه و موجود زنده چارُم مثه عقابی هَستَه که پرواز نَکِردِن.

⁸ اُ چار تا موجود زنده هر تِیشُ شیش تا بال شُهَه که تمُنِ دور تا دورشُ و داخلشُ پُر اَ چِهمِن، و شُوُ و رو یکسره اَگَن: «قدّوسِن، قدّوسِن، قدّوسِن خداوندْ خدای کادِر مطلق، اُ کِ هَستَه، هَستِن و اَتات.»

⁹ هروَه که اُ موجودوی زنده، به اُ که رو تخت نِشتِن، همو که تا ابدالآباد زِندَن، جلال و حرمت و شُکر تکدیم اَکُنِن،

¹⁰ اُ بیست و چار تا ریش سفید جلو اُ کِ رو تخت نِشتِن رو زمین اَکَن و به اُ که تا ابدالآباد زِندَن پرستش اَکُنِن، اُشُ تاجُشُ پای اُ تخت اَکَردُنِن و اَگَن:

¹¹ «خداوندمُ و خدامُ، تو لایِکی که جلال و حرمت و کُدرَت بِی تو تکدیم بَشِت، به چه که همِی چیُ تو خَلک اِتکه و همِی چی به اراده تو بوجود هُند و خَلک بو.»