مکاشفه 2 - کتاب مقدس به زبان بندری

پِیغُوم مسیح به کلیسای اَفِسُس

¹ «به فرشتۀ کلیسایی که توو شهر اَفِسُسِن بنویس: «اُ که هفت تا اِستالَه توو دَس راست ایشَه، و میون هفت تا چراغدُن طِلا راه اَرِه، ایطو اَگِت:

² مِه اَ کاروت وا خبرُم، اَ زحمتِت و صبر و پایداریت خبر اُمهَه، و اَدونُم که طاکَت آدموی شریرُ اِتنی بلکه به اُشُویی که به خوشُ حَواری اَگَن ولی نَهَن امتحان اِدکِردِن، و اِدفهمیدِن که دورومُشَن.

³ اَدونُم که وا صبرْ طاکَت اَتاری و وا خاطر نُم مِه تحمل اَکُنی و شَهمات نِبودِی.

⁴ «ولی به ضدّ تو ایی شکایت اُمهَه که محبتیُ که اَوِّل اِتهستَه ول اِدکِردِن.

⁵ پَ وا یاد بیار که اَ کَمجا کَفتِی. توبه بُکن و کارویی که اَوِّل اِتکه اَنجُم هادَه. وگرنه حدِت اَتام و چراغدُنت اَ جاش اَسَم، مگه ایکه توبه بُکنی.

⁶ ولی ایی چیز خُبُ اِتهَه که اَ کاروی دار و دسته نیکولاییُ بیزاری، که مِه اَم بیزارُم.

⁷ «اُ که گوش ایشَه، بِشنووِه که روح خدا به کلیسائُو چه اَگِت. هَرکَ چیرَه بَشِت، به اُ اییُ عطا اَکُنُم که اَ مِیوَۀ دِرَهت زندگی که توو بهشت خدان، بُخوارِه.

پِیغُوم مسیح به کلیسای اِسمیرنا

⁸ «به فرشتۀ کلیسایی که توو شهر اِسمیرنان بنویس: «اُ که اَوِّلِن، اُ که آخِرِن، اُ که مُرد، اُ که زنده بو، ایطو اَگِت:

⁹ اَ مصیبت و فَقرِت وا خبرُم، ولی تو دارایی! اَ تهمتهوی اُشُ که بِی خوشُ یهودی اَگَن ولی نَهَن، بلکه عبادتگاه شیطُنَن خبر اُمهَه.

¹⁰ اَ عذابی که کَرارِن بِکِشی، مَتِرس. بیگین، چیزی ناگذَرِه که ابلیس به بعضیُتُ توو زندون اَکَردونه تا امتحان بُبین و بِی ده روز مصیبت اَکِشین. تا دم مرگ وفادار بُمون، که مِه تاج زندگیُ بِی تو اَدَم.

¹¹ «اُ که گوش ایشَه، بِشنووِه که روح خدا به کلیسائُو چه اَگِت. هَرکَ چیرَه بَشِت اَ مرگ دوّم بهش ضرری نارَسِه.

پِیغُوم مسیح به کلیسای پِرگاموم

¹² «به فرشتۀ کلیسایی که توو شهر پِرگامومِن بنویس: «اُ که شمشیر دو دم تیزی ایشَه، ایطُو اَگِت:

¹³ اَدونُم کَمجا جاگیری، اُجا که شِیطُن تخت پادشاهی ایشَه. با ایی حال نُمِ مِئو کایُم اَگُناری و ایمُنِت به مِئو حاشا اِتنَکِه حتی توو دوران شاهد وفادارُم آنتیپاس که میونتُ کشته بو، همو جایی که شِیطُن جاگیرِن.

¹⁴ «ولی مِه چَن تا شکایت به ضدِ تو اُمهَه. اُجا یه عده ای اِتهَه که پیرو تعلیم بَلعامَن؛ همو بَلعام که به بالاق یاد ایدا جلو پای پُسُن یَعکوب سنگی بُنوسِه که باعث زمین کَفتِنشُن، تا اُشُ اَ خوراکی که به بُتُ تکدیم اِبوت بُخوارِن و بی‌عفتی بُکنِن.

¹⁵ همیطوَم به کسونی اِتهَه که پیرو تعلیم دار و دسته نیکولاییُ‌اَن.

¹⁶ پَ توبه بُکن وگرنه همی زودیُ حدِت اَتام و وا شمشیر لُوُم به ضدّشُ اَجَنگُم.

¹⁷ «اُ که گوش ایشَه، بِشنووِه که روح خدا به کلیسائُو چه اَگِت. هَرکَ چیرَه بَشِت بهش اَ اُ نُن مَنّای زَفتکایی اَدَم. و یه سنگ سفیدی بهش اَدَم که رو اُ سنگ نُم جدیدی نوشته بودِن، که هیچکَ اُ رو نادونه جُلَ اُ کسی که اُ رو اَگِنت.

پِیغُوم مسیح به کلیسای تیاتیرا

¹⁸ «به فرشتۀ کلیسایی که توو شهر تیاتیران بنویس: «پُس خدا که چِهمُنی ایشَه مثه آتِشِ غَلمَش و پا‌ئُوش مثه بُرنزین که صیقل داده بودِن، ایطُو اَگِت:

¹⁹ مِه اَ کاروت، اَ محبت و ایمُنِت، اَ خذمتِت و صبر و پایداریت وا خبرُم، و خبر اُمهَه که کاروی آخِرِت بِشتِه اَ کاروی اَوِّلتِن.

²⁰ ولی به ضدّ تو ایی شکایت اُمهَه که وا اُ زنی که نُمی ایزابلِن و به خوش نبی اَگِت، مدارا اَکُنی. اُ که به نوکروی مِه تعلیم اَدِه و گولشُ اَزَنت تا بی عفتی بُکنِن و اَ خوراکی که به بُتُ تکدیم اِبوت بُخوارِن.

²¹ مِه مهلتش اُمدا تا توبه بُکنت ولی اُ ایناوا که اَ بی عفتی خو توبه بُکن.

²² بیگین، مِه به اُ، مریضُ توو جا کَفتَه اَکُنُم و کسونی که وا اُ زنا اَکُنِن توو مصیبت گِپی اَکَردونُم، مگه ایکه اُشُ اَ کاروی اُ توبه بُکنِن

²³ و به چوکُنی هلاک اَکُنُم. اُغایه همه‌ٔ کلیسائُو اَفهمَن مِه اُئَم که فکر و دل جُست و پِی اَکُنت و به هر تِیتُ طِبکِ کاروتُ عوض اَدَم.

²⁴ ولی به بکیه شما توو تیاتیرا، که دُمباله روِ ایی تعلیم نهِین و اُ چیزی که بعضیُ بهش اَگَن ’رازوی عمیق شِیطُن‘ یاد تُنَگفتِن، بهتُ اَگَم که دگه باری رو دوشِتُ نانوسُم.

²⁵ فَکَه تا غایه ای که مِه اَتام اُ چیزی که تُهَه کایُم بُگناری.

²⁶ «هَرکَ چیرَه بَشِت و کاروی مِئو تا آخِر اَنجُم هادِه، به اُ اقتدار اَدَم تا به ملتُ حکمرانی بُکنت.

²⁷ «”وا چوگون آهِنی بهشُ حکم اَکُنت؛ و اُشُ ئو مثه جَهلَه سُفالی لُرد اَکُنت،“ همطو که مِه خوم اَ بَپُم اقتدار اُمگِفتِن.

²⁸ مِه اِستالۀ صُحبُ به اُ اَدَم.

²⁹ اُ که گوش ایشَه، بِشنووِه که روح خدا به کلیسائُو چه اَگِت.