مکاشفه 12 - کتاب مقدس به زبان بندری

زن و اَژدِها

¹ یه نِشُنۀ گِپی توو آسَمُن نَمایُن بو: یه زنی که اَفتُو گَرِشَه و ماه زیر پائوشَه، و تاجی اَ دوازده تا اِستالَه رو سَرِشَه.

² اُ زِنو اُشکُمِشَه و اَ درد زادمُن و عذاب زادمُن غار شَزَه.

³ یه نِشُنۀ دگه ای توو آسَمُن نَمایُن بو: بیگین، یه اَژدِهای سرخِ گِپی وا هفت تا سر و ده تا شاخ، و رو سَرُش هفت تا تاج ایشَستَه.

⁴ دُمِش یه سومِ اِستالَه ئُوی آسَمُن جارو ایکه و رو زمین ایرِخت. اَژدِها جلو رو اُ زنی که وخت زادمنشَه ووستا، که وختی اُ زن چوک خو ایزائی، طفل بُبَلعه.

⁵ اُ زن یه پُس وا دنیا ایوا، پُسی که کَرارِن با عصای آهِنی به همۀ ملتُ حکم بُکنت. ولی چوکِش وا حد خدا و تختِش بالا بُردَه بو.

⁶ و زن وا لَردِکی، یه جائی که خدا به اُ آماده ایکِردَه، در رَه، تا اُجا هزار و دویست و شصت روز ساری بُکنِن.

شِیطُن وا زمین کَردوندَه بو

⁷ حالا توو آسَمُن جنگ راه کَفت. میکائیل و فرشته‌ئُونِش وا اَژدِها جنگ شُکِه و اَژدِها و فرشته‌ئُونِش مکابِل اُشُ بِی جنگیدِن ووستادَن،

⁸ ولی اَژدِها شکست ایخا و دگه توو آسَمُن جایی بهِشُ نَهَه.

⁹ اُ اَژدِهای گَپ وا زیر کَردوندَه بو، همو مار کِدیمی که نُمی ابلیس و شِیطُنِن، همو که همۀ دنیائو گول اَزَنت. اُ به زمین وا زیر کَردوندَه بو و فرشته‌ئُونِش هم واکِلی وا زیر کَردوندَه بودَن.

¹⁰ و صدایی بلند توو آسَمُن مِشنُت که اَگِت: «الان نجات و کُدرَت و پادشاهی خدامُ، و اقتدارِ مسیح اُ هُندِن. به چه که اُ که به کاکائُنِمُ متهم اَکُنت همو که شُو و رو توو محضر خدامُ به اُشُ متهم اَکُنت، وا زیر کَردوندَه بودِن.

¹¹ اُشُ وا خون اُ برّه و وا کَلُم گواهی خو بِی اُ چیرَه بودَن، به چه که اُشُ حتی تا حد مرگ اَم، جُنِشُ بهشُ عزیز نَهَستَه.

¹² پَ ای آسَمُنُ و ای شمایی که توو اُشُ زندگی اَکُنین شادی بُکنی! ولی وُی به شما ای زمین، و ای دیریا، به چه که ابلیس وا خشم گِپی پهلو شما زیر هُندِن، به چه که اَدونه که وختش کَمِن.»

¹³ وختی اَژدِها ایدی که به اُ به زمین وا زیر شُکردوندِن، هوای اُ زنی که اُ پُس ئو ایزاییدَه، رَه.

¹⁴ ولی دو تا بال اُ عقابِ نَرگَت به زِنو داده بو تا اُ، اَ اُ مار بال بِگِنت وا طَرَه لَردِکی، به همو جایی که کَرارِن بِی یه زَمُنی، و زَمُنویی و نصف زَمُنی ساری بُکنِن.

¹⁵ مار هُووُی مثه روخونه اَ لُوِ خو پِی زِنو در ایرِخت تا سيل به اُ زِنو بُبَرِت.

¹⁶ ولی زمین وا کمک اُ زِنو هُند و زمین لُوِ خو واز ایکه و روخونه ایی که اَژدِها اَ لُوِ خو در ایرِختَه، زیر ایدا.

¹⁷ اُغایه اَژدِها به زِنو جَهل ایگِه و رَه تا وا بکیه نسلِ اُ، یعنی با اُشُ که حکموی خدائو اَنجُم اَدِن و گواهی عیسائو اَگُنارِن، جنگ بُکن،

¹⁸ اَژدِها رو ریغوی تیُو ووستا.