مکاشفه 1 - کتاب مقدس به زبان بندری

شروع

¹ وحی عیسی مسیح، که خدا به اُ ایدا تا چیزویی که بایه وا همی زودیُ اِتفاک بِکِت، به غُلُمُ خو نِشُن هادِه، اُ، اییُ وا فرستادِنِ فرشته خو حد غُلُمِش یوحنا، نَمایُن ایکه.

² و یوحنا به هرچه که ایدی، یعنی به کَلُم خدا و به گواهی عیسی مسیح، شهادت ایدا.

³ خوش وا حال کسی که ایی کَلُم نبوّتُ اَخونه، و خوش وا حال اُشُ که اُ رو اَشنُوِن، و هر چه که توش نوشته بودِن اَنجُم اَدِن؛ به چه که اُ وخت نِزیکِن.

سلام به هفت تا کلیسا

⁴ اَ طَرَه یوحنا، به هفت تا کلیسایی که توو منطکه آسیان: فیض و صُل و سلامتی وا شما بُبوت، اَ طَرَه اُ که هَستِن، هَستَه و اَتات، و اَ طَرَه هفت روح که رو واروی تخت اُئَن،

⁵ و اَ طَرَه عیسی مسیح، اُ که شاهد وفادارِن، اَوِّلین کِسین که اَ مُردَئُن زندَه بو و حاکمِ پادشاهُن رو زمینِن. به اُ که بِی ما دوست ایشَه و وا خون خو بِی ما اَ گناهُمُ آزاد ایکِردِن،

⁶ و اَ ما پادشاهی ای ایساخت و کاهنُنی بِی خدا و بَپ خو، به اُ جلال و حکمرانی بُبوت تا ابدالآباد. آمین.

⁷ بیگینی، اُ، وا ابرُ اَتات، هر چِهمی به اُ اَگینه، حتی چِهم اُشُویی که نیزه ای شُزَه؛ و همۀ طِیفه ئُوی زمین وا خاطر اُ عزاداری اَکُنِن. بله، ایطو اِبو. آمین.

⁸ خداوندْ خدا اَگِت: «مِئُم ’الف‘ و ’ی‘؛ همو کادِر مطلق که هَستِن، هَستَه و اَتات.»

رویای پُس انسان

⁹ مِه یوحنا، کاکای شما، که توو مصیبتُ و توو پادشاهی و توو صبر و پایداری که در عیسی مال مان، وا شما همباشُم، وا خاطر کَلُم خدا و گواهی عیسی، توو جزیره‌ای به نُمِ پاتموس هَستَرُم.

¹⁰ توو روزِ خداوند، اَ روح خدا پُر بودُم و صدایی بلند مثه بُنگ شیپور اَ پشت سَرُم مِشنُت

¹¹ که شَگُو: «اُنچه اَگینی توو کتابی بنویس و به هفت تا کلیسا یعنی کلیسائُوی اَفِسُس، اِسمیرنا، پِرگاموم، تیاتیرا، ساردِس، فیلادِلفیه و لائودیکیه بفرست.»

¹² اُغایه رو خو بَراُمگردُن تا بگینُم ایی چه صدایین که وا مِه گَپ اَزدِن؛ و وختی برگشتُم، هفت تا چراغدُنی که اَ طِلان اُمدی،

¹³ و میون اُ چراغدُنُ به یکی اُمدی که شبیه ’پُس انسان‘ هَستَه. اُ عبای بلندی گَرِشَه و شالی اَ طِلا دور سینَشَ.

¹⁴ مودُن سَری سفیدَه مثه پشم سفید، مثه برف. چِهمُنِش مثه آتِشِ غَلمَش.

¹⁵ پا‌ئُوش مثه بُرنز صیقل داده و توو کوره خالص بودَه، هَستَه، و صداش مثه صدای بلند هُووُی زیادَ.

¹⁶ توو دَس راستش هفت تا اِستالَه ایشَستَه و اَ لُوِش یه شمشیر دو دم تیزی در هُندَه، و رویی مثه اَفتُوی هَستَه که وا تَمُنِ کُدرَتِش اَدرخشه.

¹⁷ وختی به اُ اُمدی مثه مُردَه جلو پائُوش کَفتُم. ولی اُ دَس راستش رو مِه ایناها و ایگو: «مَتِرس، مِئُم اَوِّل و آخِر؛

¹⁸ و مِئُم اُ که زِندَن. مِه مُردُم، و بیگین تا ابد زندَه اُم و کِلیلوی مرگ و دنیای مُردَئُن تو دَس مِن.

¹⁹ «پَ اُ چیزویی که اِتدیدِن، اُنچه که الان هَه و اُنچه بعد اَ ایی اِتفاک اَکِت، بنویس.

²⁰ راز اُ هفت تا اِستالَه ای که توو دَس راست مِه اِتدی و راز اُ هفت تا چراغدُن طِلا ایین: هفت تا اِستالَه، فرشته ئُوی هفت تا کلیسائَن، و هفت تا چراغدُن، هفت تا کلیسائَن.