مَرقُس 9 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ عیسی به اُ جمعیت و شاگردُن خو ایگو: «حکیکتاً بهتُ اَگَم، چَن نُفر ایجا ووستادَن که تا نِگینَن که پادشاهی خدا با کُدرَت اَتا، نامِرِن.»

روی عیسی عوض بو

² شیش رو بعد، عیسی به پطرس و یَعکوب و یوحنا ایسِی و به اُشُ با خو بالا یه کوه بلند ایبو تا اُجا تهنا بَشِن. اُجا، جلو چِهمِ اُشُ، شکل عیسی عوض بو.

³ جِمه اَش بَرخ ایزَه و خیلی سفید بو، ایکَک که هیچکَ رو زمین ناتون یه جِمه ئو ایطو سفید بُکنت.

⁴ اُجا، الیاس پیغُمبَر و موسی پیغُمبَر جلوی چِهمِشُ ظاهر بودِن و با عیسی گَپ شازَه.

⁵ پطرس به عیسی ایگو: «استاد، چِکَک خُبِن که ما ایجاییم. بُوال تا سه تا سِرگ درست بُکنیم، یه تا به تو، یه تا به موسی یه تا هم به الیاس.»

⁶ پطرس اینادونست چه بِگِت، چون اُشُ خیلی تِرسیدرِن.

⁷ اُغایه یه ابر رو اُشُ سایه ایکردُندُ و صدایی اَ ابر در هُند که، ایگو: «ایین پُس عزیزُم، به اُ گوش هادِین.»

⁸ یَکهو، وختی دور و ور خو نگاه شُکِه، جُلَ عیسی، به هیچکَ پهلو خو شُنِدی.

⁹ موکعی که اَ کوه زیر شاهُندَه، عیسی بهشُ کَدِکَن ایکه که تا اُ موکعی که پُس انسان اَ مُردَئُن زنده نِبودِن ایی چیزُ که شُدی به کسی نَگِن.

¹⁰ اُشُ هم ایی کضیه بین خوشُ نگه شُکِه، ولی اَ همدگه شاپُرسی که ایی ’زنده بودِن اَ مُردَئُن‘ یعنی چه.

¹¹ اُشُ اَ عیسی شُپُرسی: «پَ به چه معلّموی تورات اَگِن که اَوِّل بایه الیاس پیغُمبَر بیاد؟»

¹² عیسی جواب ایدا: «بله که اَوِّل الیاس اَتا تا همه چیُ مثه کَبلی درست بُکنت. ولی بِی چه دربارۀ پُس انسان نوشته بودِن که بایه زجر زیادی بِکَشِه و خار و خفیف بُبو؟

¹³ ولی، بهتُ اَگَم که الیاس هُندِن، و اُشُ هر کاری که شُخواست باهاش شُکِه، درست همطو که دربارَش توو نوشته ئُوی مقدّس نوشته بودِن.»

عیسی به پُسی که روح ناپاک ایشَه شفا اَدِت

¹⁴ وختی اُشُ پهلو بکیه شاگردُن هُندِن، شُدی که جمعیت گِپی دور و ور اُشُوئَن و معلّموی تورات با اُشُ بحث اَکِردَن.

¹⁵ جمعیت همی که به عیسی شُدی، همه خیلی تعجب شُکِه، وا دُو پهلوش رفتِنُ، سلام شُکِه.

¹⁶ عیسی ازشُ ایپُرسی: «راجب چه با اُشُ بحث اَکِردِین؟»

¹⁷ یه مَردی اَ میون جمعیت جواب ایدا: «استاد، به پُسُم پهلوت اُمواردِن. چون اُ یه روحی ایشَه که گُنگش اَکُنت.

¹⁸ وختی شَگِنت، به اُ وا زمین اَزَنت، یه طوری که اَ لُوی کف اَتا و دندُنوش کُفل اِبو، جُنی خشک اِبو. اَ شاگردُت اُمخواست به اُ روح اَ پُسُم در بُکنِن، ولی شُنِتونِست.»

¹⁹ عیسی به اُشُ جواب ایدا: «ای نسل بی‌ایمُن، تا کی بایه باهاتُ بَشُم؟ تا کی بایه تحملتُ بُکنُم؟ به اُ پهلوی مه بیارین.»

²⁰ پَ به اُ پُس پهلو عیسی شُوا. موکعی که اُ روح به عیسی ایدی، درجا به پُسو ایتکوند طوری که رو زمین کَ و همیطو که کف بالا ایوا، رو خاک پِل ایزَه.

²¹ عیسی اَ بَپِش ایپُرسی: «چَن وختِن که ایطوکان؟» بَپِش جواب ایدا: «اَ بچگی.

²² ایی روح چَن بار به اُ توو آتِش و هُوو ایکردُندِن تا هلاکی بُکنت. ولی اگه اِتونی کاری بُکن، بهمُ رحم بُکن و کمکمُ بُکن.»

²³ عیسی به اُ ایگو: «اگه اِتونی؟ به کسی که ایمُن ایشَه همه چی ممکنِن.»

²⁴ بَپِ اُ چوک درجا با صدای بلند ایگو: «ایمُن اُمهَستِن؛ کمکُم بُکن تا حریف بی‌ایمُنیم بَشُم!»

²⁵ وختی عیسی ایدی که جمعیت با دُو طرفشُ اَهُندَن، به اُ روح ناپاک نهیب ایدا، ایگو: «ای روح کر و لال، بهت دستور اَدَم اَ اُ در بیِی و دگه ابداً داخل جُنی نَرِی!»

²⁶ اُ روح غار ایزَه و به پُس بد ایتکوند، و ازش در هُند. اُ پُس مثه یه جنازه بو، طوریکه خیلیشُ شُگُو: «اُ مُردِن.»

²⁷ ولی عیسی دَسِ اُ پُسُ ایگِه، بلندش ایکه، و اُ سرپا بو.

²⁸ وختی عیسی به لَهَر رَه، شاگردُش موکعی که فَکَه خوشُ هَستَرِن، اَزی شُپُرسی: «به چه ما مُنَتونست به اُ روح در بُکنیم؟»

²⁹ عیسی به اُشُ جواب ایدا: «ایطو روح جز با دعا در نِتا.»

عیسی دوبارَه مُردَه و زنده بودِن خویی پیشگویی اَکُنت

³⁰ اُشُ اَ اُجا رفتِن و اَ توو منطکه جلیل رد شُکِه. عیسی ایناواستَه که کسی بُدُنِت اُ کَمجان،

³¹ چون اُ به شاگردُن خو تعلیم شَدا و به اُشُ شَگُو که: «به پُس انسان، دَسِ مردم تحویلش اَدِن و اُشُ به اُ اَکُشِن. و سه رو بعد اَ ایکه ایشُکُشت، زنده اِبو.»

³² ولی شاگردُن منظور عیسائو شُنَفَهمی و شاتِرسی اَزی سؤال بُکنِن.

کِ اَ همه گَپتِرِن؟

³³ بعد اُشُ به شهر کَفَرناحوم هُندِن. موکعی که داخل لَهَر هَستَرِن، عیسی ازشُ ایپُرسی: «تو راه راجب چه بحث تاکه؟»

³⁴ ولی اُشُ چُپ شُزَه، چون توو راه راجب ایی که کِ اَ همه گَپتِرِن وا همدگه بحث شاکِه.

³⁵ عیسی نِشت و به اُ دوازده تا شاگرد پهلو خو صدا ایکه و ایگو: «هَرکَ شَوات اَوِّل بَشِت، بایه آخِر اَ همه و نوکر همه بَشِت.»

³⁶ بعد به یه تا چولنگ ایوا، وسط اُشُ ایناها، و به اُ چولنگ کِچَک ایکه، و به اُشُ ایگو:

³⁷ «هَر‌کَ به یه چولنگی مثه ایی به نُم مه کبول بُکنت، به مه کبول ایکِردِن؛ و هَرکَ به مه کبول بُکنت، نه که به مه، در واکع به اُ که به مه ایفِرِستادِن کبول ایکِردِن.»

هَرکَ که به ضدّ ما نین، با مان

³⁸ یوحنا به عیسی ایگو: «استاد، ما به کسی مُدی که به نُم تو به زارُ در شَکِه، ولی چون اَ ما نَهَستَه، سعی مُکِه جلویی بگیریم.»

³⁹ ولی عیسی ایگو: «جلوش مگیری، چون کسی ناتون به نُم مه معجزه بُکنت و یه خو بعدته، اَ مه بد بِگِت.

⁴⁰ چون هَرکَ به ضدّ ما نین، با مان.

⁴¹ حکیکتاً، بهتُ اَگَم، هَرکَ وا خاطریکه شما مال مسیحین، یه چَک هُوو به شما هادِه تا بُخارین، ابداً بی‌اجر نامونِت.

تعلیم دربارۀ وسوسه

⁴² «هَرکَ باعث بَشِت که یه تا اَ ایی کوچِکُ که به مه ایمُن ایشَن به گناه بِکِت، به اُ بِهتِرِن که یه سنگ هاش گَپ وا گردُنی دولکون بُکنِن و به اُ تو دیریا ایبِکَردُنِن!

⁴³ اگه دَسِت بِی تو توو گناه تَکَردُنه، کَطعی بُکن. بِی تو بِهتِرِن که علیل داخل زندگی ابدی بِشی، تا ایکه با دو تا دَس وا جَهَندم بِرِی، توو آتِشی که هیچِوَه خاموش نابو.

⁴⁴ جائی که کِرمِ اُشُ نامِره و آتِش خاموش نابو.

⁴⁵ و اگه پات بِی تو توو گناه تَکَردُنه، کَطعی بُکن. بِی تو بِهتِرِن که تو لَنگ داخل زندگی ابدی بِشی، تا ایکه با دو تا پا داخل جَهَندم اِدبکردُنِن.

⁴⁶ جائی که کِرمِ اُشُ نامِره و آتِش خاموش نابو.

⁴⁷ و اگه چِهمِت بِی تو توو گناه تَکَردُنه، دری بیار، بِی تو بِهتِرِن که تو وا یه چِهم داخل پادشاهی خدا بِشی، تا ایکه با دو تا چِهم توو جَهَندم اِدبکردُنِن،

⁴⁸ جائی که «”کِرمِ اُشُ نامِره و آتِش خاموش نابو.“

⁴⁹ «چونکه همه با آتِش سور اَبِن.

⁵⁰ نِمِک خُبِن، ولی اگه نِمِک سوری خو اَ دَس هادِه، دگه چطو اِبو دوبارَه سوری بُکنی؟ شما هم در خوتُ نِمِک تُبَشِت و وا همدگه توو صُل و صفا بَشین.»