مَرقُس 8 - کتاب مقدس به زبان بندری

جیره دادن به چهار هزار نُفر

¹ توو اُ روزُ، دوبارَه جمعیت گِپی جمع بودِن. وختی چیزی به خاردِن شُنَهَه، عیسی جار شاگردُن خو ایزَه تا پهلوش بیان و به اُشُ ایگو:

² «دلُم به حال ایی جمعیت اِسوزِه، چون الان سه رون که با مِئَن و چیزی بِی خاردِن شُنی.

³ اگه به اُشُ گُشنه وا لَهَرُشُ بفرستُم، توو راه ضعف اَکُنِن. بعضی اَ اُشُ اَ راهِ دور هُندَن.»

⁴ شاگردُن به عیسی جواب شُدا: «چطوکا کسی اِتون توو ایطو جای پرت به ایی مردم نُن پیدا بُکنت تا سیرشُ بُکنت؟»

⁵ عیسی ازشُ ایپُرسی: «چَن تا نُن تُهَه؟» اُشُ شُگُفت: «هفت تا.»

⁶ اُغایه عیسی به جمعیت فَرمُن ایدا تا رو زمین بِنینگِن. هفت تا نُنُ ایگِفت و بعد اَ شُکر کِردِن، پَرک ایکه، به شاگردُن خو ایدا تا جلو مردم بُنوسِن؛ شاگردُن اَم جلو جمعیت شُناها.

⁷ چَن تا مُئی کوچِک هم شُهَستَه. پَ عیسی به مُئی ئُو هم برکت ایدا، و ایگو تا مُئی ئُو هم جلو مردم بُنوسِن.

⁸ همه شُخا و سیر بودِن و شاگردُ اَ خُردَه تکه ئُویی که موندَه هفت تا گیفیر پُر جمع شُکِه.

⁹ تقریباً چهار هزار نُفر اُجا هَستَرِن. بعد عیسی به مردم ایفِرِستا تا بِرَن

¹⁰ و فوراً وا شاگردُنِ خو سوار مَنشوبَه بو و به منطکه دَلمانوتَه رَه.

فَریسیُ یه نِشُنه آسَمُنی شاوا

¹¹ عالموی فرقۀ فَریسی هُندِن و با عیسی بحث شُکِه. اُشُ وا خاطریکه به عیسی امتحان بُکنِن، یه نِشُنه آسَمُنی اَ اُ شُخواست.

¹² عیسی اَ دل آه ایکِشی و ایگو: «بِی چه ایی نسل نِشُنه شاوا؟ حکیکتاً، به شما اَگَم، هیچ نِشُنه ای به ایی نسل داده نابو.»

¹³ پَ عیسی به اُشُ ول ایکه و دوبارَه سوار مَنشوبَه بو، و به اُ پِل هُوو رَه.

خمیر مایه فَریسیُ و هیرودیس

¹⁴ شاگردُن اَ یاد شُکِردَه نُن با خوشُ بِسَن، و توو مَنشوبَه فَکَه یه تا نُن شُهَستَه.

¹⁵ عیسی به اُشُ هشدار ایدا و ایگو: «واسار بُبی به خوتُ اَ خمیرمایه فَریسیُ و خمیرمایه هیرودیس دور بُگناری.»

¹⁶ پَ شاگردُن دربارۀ ایی که نُن شُنی با همدگه بحث شاکِه.

¹⁷ عیسی که شَدونِست اُشُ راجب چه گَپ اَزدَن، وازشُ ایگو: «به چه دربارۀ ایی که نُن تُنی با هم بحث اَکِردِین؟ هِنوزا نادونین و درک ناکُنین؟ مگه دلتُ اَ سنگِن؟

¹⁸ چِهم تُهَه و ناگینین؟ گوش تُهَه و ناشنُوین؟ یادتُ نی؟

¹⁹ وختی که پنج تا نُنُ به پنج هزار نُفر پَرک اُمکه، چَن تا گیفیر پُر اَ خُردَه تکه ئُو جمع تُکه؟» اُشُ شُگُفت: «دوازده تا گیفیر.»

²⁰ عیسی ایگو: «وختی هفت تا نُنُ به چهار هزار نُفر پَرک اُمکه، چَن تا گیفیر پُر اَ خُردَه تکه ئُو جمع تُکه؟» اُشُ شُگُو: «هفت تا گیفیر.»

²¹ عیسی بهشُ ایگو: «هِنوزا درک ناکُنین؟»

شفای مَرد کور توو بِیت‌صِیْدا

²² اُشُ به بِیت‌صِیْدا رسیدِن. چَن نُفر به یه مَرد کور پهلو عیسی شُوا، اَ عیسی خواهش شُکِه رو اُ دَس بُنوسه.

²³ عیسی دَس اُ مَرد کورُ ایگِه و اَ داهات در ایبُرد. بعد تُفکه رو چِهمِش ایکَردی و دَسُ خو روش ایناها و ازش ایپُرسی: «چیزی اَدیدِی؟»

²⁴ اُ مَرد سر خو بالا ایکه و ایگو: «به مردم اَدیدم ولی اُشُ مثه دِرَهتویی اَن که راه اَرَفتَن.»

²⁵ پَ عیسی یه بار دگه دَسُ خو رو چِهموی اُ مَرد ایناها. چِهمُن اُ مَرد روشن بو، بینایش برگشتُ، همه چیُ واضح شِدی.

²⁶ عیسی به اُ به لَهَرِش ایفِرِستا و ایگو: «حتی داخل اُ داهاتم مَرَه.»

اعتراف پطرس دربارۀ عیسی

²⁷ عیسی وا شاگردُن خو به داهاتوی دور و ور قیصریۀ فیلیپی رَه. توو راه، اَ شاگردُن خو ایپُرسی: «مردم اَگَن مه کِئَم؟»

²⁸ اُشُ جواب شُدا: «بعضی اَگِن یحیای تعمیددهنده ای، یه عده اَگِن الیاس پیغُمبَر و یه عده دگه هم اَگِن یه تا اَ پیغُمبَرویی.»

²⁹ عیسی ازشُ ایپُرسی: «ولی شما اَگِین مه کِئَم؟» پطرس جواب ایدا: «تو مسیح موعودی.»

³⁰ عیسی به اُشُ شدیداً کَدِکَن ایکه دربارۀ اُ به کسی چیزی نَگِن.

پیشگویی عیسی دربارۀ مرگ و زنده بودِنش

³¹ عیسی شروع وا تعلیم دادن به اُشُ ایکه که پُس انسان بایه زجر زیادی بِکَشِه و اَ طَرَه شیخُ و کاهنوی گَپ و معلّموی تورات رد بَشِت، ایبُکُشِن و بعد اَ سه رو دوبارَه زنده بَشِت.

³² عیسی ایی گَپُ واضح ایزَه. پطرس به عیسی یه گوشه ایکِشی و به اُ نهیب ایدا.

³³ ولی عیسی رو خو بَریگَردُند، به شاگردُن خو نگاه ایکه و به پطرس نهیب ایدا و ایگو: «اَ سر رام بِرَه کنار، ای شِیطُن! به چه که فکروی تو روی مسائل انسانین، نه روی مسائل خدا.»

³⁴ اُغایه به جمعیت و شاگردُن پهلو خو صدا ایکه و بهشُ ایگو: «اگه کسی شَوا دُمباله‌رُو مه بَشِت، بایه اَ خوش بگذره، صلیب خو بِسِت و دُمبال مه بیاد.

³⁵ به چه که هَرکَ شَوات جُنِ خو نجات هادِه، اُ رو اَ دَس اَدِت؛ ولی هَرکَ وا خاطر مه و وا خاطر انجیل جُن خو اَ دَس هادِه، اُ رو نجات اَدِت.

³⁶ چونکه به آدم چه فُیدَه ایشَه که تَمُن دنیائو ایبَشِت، ولی جُنِ خو اَ دَس هادِه؟

³⁷ آدم به عوض جُنِ خو چه اِتون هادِه؟

³⁸ چون هَرکَ میونِ ایی نسلِ زناکار و گناهکار، اَ مه و کَلُم مه عار ایبَشِت، پُس انسان هم موکعی که در جلال بَپ آسَمُنی خو وا فرشته ئُوی مقدّس بیاد، اَ اُ عار ایشَه.»