مَرقُس 5 - کتاب مقدس به زبان بندری

عیسی به یه مَرد زاری شفا اَدِت

¹ اُشُ به اُ پِل دریاچه رفتِن، طَرَه منطکه جِراسیان.

² هِمیکه عیسی اَ مَنشوبَه زیر بو، یه مَردی که روح ناپاک ایشَستَه، اَ کَبرستون در هُند و با عیسی رو وا رو بو.

³ اُ مَردو میونِ کَبرُ زندگی شَکِه. و دگه کسی ایناتونِست بِی اُ حتی وا زنجیل ایبُبَندِه.

⁴ چون چَن بار به اُ غُل و زنجیل شُکِردَه، ولی اُ زنجیلُ خو پاره ایکِردَه و غُلُیی که وا پاش شُبَستَه ئو شِشکَختَه. هیچکَ زورش ایناکه ایبُگنارِه.

⁵ شُو و رو میون کَبرون و رو تَلُ دادُ غار شَکِه و وا سنگ بِی خوش خونین و مالی شَکِه.

⁶ موکعی که به عیسی اَ دور ایدی، دو ایزَه و به پای عیسی کَفت،

⁷ وا صدای بلند جار ایزَه: «عیسی، ای پُس خدای متعال، تو با مه چه کار اِتهَستِن؟ به خدا کَسَمت اَدَم که عذابُم نَدِی!»

⁸ به چه که عیسی به اُ شَگُو: «ای روح ناپاک، اَ ایی مَرد در بُدو!»

⁹ عیسی اَزی ایپُرسی: «نُمِت چِن؟» جواب ایدا: «نُمُم لشکرِن؛ چونکه تعدادمُ زیادِن.»

¹⁰ و به عیسی خیلی التماس ایکه که به اُشُ اَ اُ منطکه در نَکُن.

¹¹ رو تَلُوی اُ دور و ور، یه گَلّه گِپی اَ خوکُن مشغول خوراک خاردِن ئَرِن.

¹² روحوی ناپاک به عیسی التماس شُکِه، و شُگُو: «بِی ما توو جُنِ خوکُ بفرست؛ بُوال داخل جُنِ اُشُ بَشیم.»

¹³ عیسی هم ایواشت. پَ روحوی ناپاک اَ اُ مَردو در هُندِن و توو جُن خوکُ رفتِن. گَلّه‌ای که تعدادشُ تقریباً دو هزار تا خوکَ، اَ رو تَل سرازیر دریاچه بودِن و توو دریاچه غَرک بودَن.

¹⁴ سالاروی خوکُ فرار شُکِه و ایی اِتفاکُ توو شهر و بالاشهر جار شُزَه، مردم هُندِن تا اُچه که اِتفاک کَفتَه ئو، بیگینِن.

¹⁵ مردم حد عیسی هُندِن و وختی شُدی اُ مَرد زاری همو که پِشتِه گرفتار اُ لشکرَ، الان جِمه گَرُ خو ایکِردِن و عاکل اُجا نِشتِن، تِرسیدِن.

¹⁶ کسوئی که ایی کضیه ئو وا چِهم خو شُدیدَه، اُنچه که به ایی مَرد زاری و خوکُ اِتفاک کَفتَه، بِی مردم نَکل شُکِه.

¹⁷ اُغایه مردم به عیسی التماس شُکِه که اَ منطکه اُشُ بِرِت.

¹⁸ وختی عیسی سوار مَنشوبَه شِبو، همو مَردی که پِشتِرُن زار ایشَستَه، به عیسی التماس ایکه که واکِلی بِرِت.

¹⁹ ولی عیسی اینَواشت بلکه بهش ایگو: «به لَهَر، حد دوست و رفیکُ خو بِرَه و بهشُ بِگَه که خداوند بِی تو چی ایکِردِن و چطو رحم اِت ایکِردِن.»

²⁰ پَ اُ مَرد رَه و توی منطکه دِکاپولیس، اُ کاری که عیسی بهش ایکِردَه، اعلام ایکه، و مردم همه بُهتِشُ شَزَه.

عیسی به یه زن و به دُهت یایروس شفا اَدِت

²¹ وختی عیسی یه بار دگه وا مَنشوبَه به اُ طَرَه دریاچه رَه. جمعیت زیادی لُو دریاچه، دوری جمع بودَن.

²² بعد یه تا اَ رئیسوی عبادتگاه یهودیُ که نُمی یایروسَ اُجا هُند و به عیسی ایدی و به پاش کَفت

²³ و با التماس زیاد ایگو: «دُهت کوکِلُم نَمُردِن. بُدو، دَس خو روش بُنوس تا خُبی بُبوت و زنده بُمونِت.»

²⁴ پَ عیسی وا اُ رَه. جمعیت گِپی هم دُمبال عیسی راه کَفتَن. اُشُ اَ هر طَرَه به عیسی فشار شاوا.

²⁵ اُجا، یه زنَ که دوازده سالَ خونریزی ایشَستَه.

²⁶ اُ زن پهلو دکتروی زیادی رَفتَه، زیر دَسِشُ خیلی عذاب ایکِشیدَه و همۀ مال و مِنال خو خرج ایکِردَه؛ ولی بِهتِه که نِبودَه هیچ، بدته هم بودَه.

²⁷ اُ زن که دربارۀ عیسی یه چیزُیی شِشنُتَ، اَ میونِ جمعیت هُند و اَ پشت سر عیسی به جِمه اُ دَس ایزَه.

²⁸ چونکه اُ زِنو وا خوش ایگُفتَه: «حتی اگه به جِمه اَش دَس بِزَنُم، خُب اَبُم.»

²⁹ درجا خونریزیش بَن هُند و توو جُن خو احساس ایکه اَ مریضی خو شفا ایگِفتِن.

³⁰ همو لحظه عیسی ایفَهمی که نیرویی اَ اُ در بودِن. پَ برگشت توو جمعیت به دور و ور خو نگاه ایکه و ایگو: «کِ به جِمه مه دَس ایزَه؟»

³¹ شاگردُش جواب شُدا: «اَدیدِی که جمعیت اَ هر طَرَه بهت فشار اَواردَن؛ هِنو اَپُرسیدِی، ”کِ به مه دَس ایزَه؟“»

³² عیسی به دور و ور خو نگاه شَکِه تا بیگینه کِ ایی کارُ ایکِردِن.

³³ پَ اُ زِنو که شَدونِست چه اِتفاکی بهش کَفتِن، وا تِرس و لِرز هُند، و به پای عیسی کَفت و همۀ حکیکت به اُ ایگو.

³⁴ عیسی بهش ایگُفت: «ای دُهت، ایمُنِت شفات ایدادِن. به سلامت بِرَه و اَ مریضی خو شفا بِگِه!»

³⁵ عیسی هِنو گَپ شَزَه که یه عده اَ لَهَر رئیس عبادتگاه، هُندِن و شُگُو: «دُهتِت مُرد! دگه به چه به استاد زحمت اَدادِی؟»

³⁶ ولی عیسی وختی گَپ اُشُ شِشنُت، به رئیس عبادتگاه ایگُفت: «مَتِرس! فَکَه ایمُن اِتبَشِت.»

³⁷ و اینَواشت جُلَ پطرس و یَعکوب و کاکای یَعکوب، یوحنا، کسی دگه دُمبالی بِرِت.

³⁸ وختی اُشُ به لَهَر رئیس عبادتگاه رسیدِن، عیسی ایدی که غوغان و مردم وا صدای بلند گیریک و غار نَکِردَن.

³⁹ پَ عیسی داخل بو و بهشُ ایگو: «به چه نَگیریکی و ایی همه غوغا نَکِردِی؟ دُهت نَمُردِن، بلکه خوافتِن.»

⁴⁰ وازش خنده شُکِه. ولی عیسی به همۀ اُشُ اَ اُجا در ایکه و بَپ و مُم دُهت و شاگردُنی که باهاش ئَرِن، وا خو ایسِی و داخل جائی که دُهتوئَه، بو.

⁴¹ عیسی دَس دُهتُ ایگِه و به اُ ایگو: «تالیتا، کُومی!» یعنی: «ای دُهت، به تو اَگَم هُرُس!»

⁴² اُ دُهتو درجا ووستا و شروع به راه رفتِن ایکه. اُ دُهتو دوازده سالِشَه. اُشُ اَ ایی اِتفاک بُهتِشُ ایزَدَه.

⁴³ عیسی به اُشُ خیلی سفارش ایکه نوالِن کسی اَ ایی اِتفاک واخبر بَشِت، و ایگو چیزی به اُ دُهتو هادِن تا بُخارِت.