مَرقُس 15 - کتاب مقدس به زبان بندری

به عیسی تحویل پیلاتُس اَدِن

¹ همی که صُحب بو، کاهنوی گَپ واکل شیخُ و معلّموی تورات و همۀ اعضای شورای یهود با هم شور شُزَه. اُشُ به عیسی کَت بسته شُبُرد و تحویل پیلاتُس فَرمُندار رومی ایشُدا.

² پیلاتُس اَ عیسی ایپُرسی: «تو پادشاه یهودیونی؟» عیسی جواب ایدا: «تو خوت ایطوکا اِدگو!»

³ کاهنوی گَپ به عیسی تهمتوی زیادی شُزَه.

⁴ پیلاتُس دوبارَه اَ عیسی ایپُرسی: «هیچ جوابی اِتنی؟ بیگین چِکَک به تو تهمت اَزدَن!»

⁵ ولی عیسی هیچ جوابی اینَدا، طوری که پیلاتُس تعجب ایکه.

⁶ پیلاتُس رسم ایشَستَه که هر سال موکِع عید پِسَخ، یه تا زندونی که مردم شاوا بهشُ آزاد بُکنت.

⁷ بین یاغیویی که به جرم کَتل توو یه شورشت، توو زندون هَستَرِن، یه مَردیَ که نُمی باراباسَ.

⁸ جماعت پهلو پیلاتُس هُندِن و ازش شُخواست که رسم همیشگی خو بهشُ اَنجُم هادِت.

⁹ پیلاتُس اَ اُشُ ایپُرسی: «تاوات پادشاه یهودیُ ئو بهتُ آزاد بُکنُم؟»

¹⁰ پیلاتُس ایی گَپُ وا ایی خاطر ایزَه که شَدونِست کاهنوی گَپ به عیسی اَ رو دیدن کوری به اُ تحویل شُدادَه.

¹¹ ولی کاهنوی گَپ به جماعت سُک شُکِه تا اَ پیلاتُس بُخوان به جا عیسی، باراباسُ بهشُ آزاد بُکنت.

¹² پیلاتُس یه بار دگه اَ اُشُ ایپُرسی: «پَ با مَردی که شما به اُ پادشاه یهودیُ اَگِی، چه بُکنُم؟»

¹³ جماعت یه بار دگه غار شُزَه که: «به صلیب ایبِکَش!»

¹⁴ پیلاتُس اَ اُشُ ایپُرسی: «به چه؟ مگه چه بدی ایکِردِن؟» ولی اُشُ بلندتِه غار شُزَه که: «به صلیب ایبِکَش!»

¹⁵ پَ پیلاتُس که شَواستَه به جماعت راضی بُکنت، باراباسُ بهشُ آزاد ایکه و دستور ایدا که به عیسی شلاقی بِزَنِن و به اُ تحویل ایدا تا به صلیب ایبِکِشِن.

به عیسی رشخند اَکُنِن

¹⁶ اُغایه سربازُن، عیسائو به داخل کاخ یعنی کاخ فَرمُندار شُبُرد و همۀ سربازوی گُردانُ یه جا جمع شُکِه.

¹⁷ اُشُ یه عبای بنفش گَر عیسی شُکِه و تاجی اَ خار درست شُکِه و رو سری شُناها.

¹⁸ اُغایه جلو عیسی خم بودِنُ، شاگو: «سلام به پادشاه یهودیُ!»

¹⁹ اُشُ با دار تو سرِ عیسی شازَه و تُف روش شاکَردیُ و جلوش زانو شازَه ئو با رشخند بهش تعظیم شاکِه.

²⁰ اُشُ بعد ایکه رشخندش شُکِه عبای بنفش اَ جُنی شُکندُ و جِمه ئُوی خویی گِری شُکِه. بعد ایشُبُرد تا به صلیب ایبِکِشِن.

صلیب بودِن عیسی

²¹ سربازُ توو راه به یه نُفر شُدی که نُمی شَمعونَ. شَمعون مالِ قیرَوانَ و بَپِ اسکندر و روفُسَ، اُ اَ سرِ زمین شَهُند. سربازُن به شَمعون مجبور شُکِه که صلیب عیسائو بِسِتُ بُبَرِه.

²² بعد به عیسی به جائی به نُم جُلجُتا، که معنیش جای جُمجُمَه هَستَه، شُبُرد.

²³ اُغایه به عیسی شرابی که با مُر کاطییَ، شُدا تا بُخارِه ولی عیسی اینَخا.

²⁴ اُشُ به عیسی به صلیب شُکِشی و جِمه ئُوش بین خوشُ بَش شُکِه. اُشُ کُرعه شُکَردی تا بیگینِن که هر تکه مال که بَشِت.

²⁵ ساعت نه صُحبَ که به عیسی صلیبی شُکِه.

²⁶ اُشُ رو تقصیرنومه اَش شُنِوِشتَه: «پادشاه یهودیُ.»

²⁷ به دو تا راهزن هم واکل عیسی صلیب شُکِه، یه تا طَرَه راست عیسی و اُ یه تا طَرَه چپِشَ.

²⁸ پَ ایطو اُ نوشتۀ مقدّس اَنجُم بو که اَگِت: «اُ با گناهکارُ یکی حساب بو.»

²⁹ کسوئی که اَ اُجا رد شابو به عیسی دِشمُن شادا، و سرُ خو تکون شادا و شاگو: «تویی که تَواسته معبدُ وِیرون بُکنیُ تو سه رو اَ سر نو اُ رو درست بُکنی،

³⁰ به خوت نجات هادَهُ اَ صلیب زیر بُدو!»

³¹ همیطوَم کاهنوی گَپ و معلّموی تورات بین خوشُ به عیسی رشخندی شاکِه و شاگو: «به بکیه نجات ایدا، بِی خوش ناتون نجات هادِه!

³² بُوال مسیح موعود، پادشاه کوم یهود، همی حالا اَ صلیب زیر بیاد تا بیگینیم و ایمُن بیاریم.» اُ دو نُفر که وا عیسی صلیب بودَرِن هم به عیسی دِشمُن شادا.

مرگ عیسی

³³ اَ ساعت دوازده تا سه پِسین، همه جای اُ سرزمین تار بو.

³⁴ ساعت سه پِسین، عیسی وا صدای بلند غار ایزَه: «ایلویی، ایلویی، لَمّا سَبَقْتَنی؟» یعنی «خدای مه، خدای مه، به چه به مه ول اِدکِردِن؟»

³⁵ بعضی اَ کسونی که اُجا ووستادَرِن موکعی که اییُ شُشنُت، شُگُفت: «نگاه بُکنی، ایی مَرد جار الیاس پیغُمبَر اَزدِن.»

³⁶ پَ یه نُفر دُوی و یه اسفنج اَ شراب تُرش کِردَه پُر ایکه و سرِ دار ایزَه، جلو لُوِ عیسی ایبُرد تا بُخارِه، و ایگو: «صبر اُکُنی، بُوال بِگینیم الیاس پیغُمبَر اَتا به اُ اَ صلیب زیر بیارِه یا نه؟»

³⁷ عیسی وا صدای بلند غار ایزَه و نفس آخِر ایکِشی.

³⁸ اُغایه پردۀ معبد اَ بالا تا پایین دو پَرک بو.

³⁹ وختی اُ افسر رومی که جلو عیسی ووستادَه، ایدی اُ چطوکا جُن ایدا، ایگو: «واکعاً که ایی مَرد پُس خدا هَستَه.»

⁴⁰ یه عده اَ زنُن هم اَ دور نگاه شاکِه. میون اُشُ میریَم مَجدَلیّه، میریَمی که مُم یَعکوب کوچِک و یوشائَه و سالومه هَستَرِن.

⁴¹ ایی زنُن موکعی که عیسی توو منطکه جلیلَ، دُمبالی شارَه و به اُ خذمت شاکِه. خیلی اَ زنُنِ دگه هم که وا عیسی به اورشلیم هُندَرِن، اُجا هَستَرِن.

به عیسی دفن اَکُنِن

⁴² اُ رو، روز ’تهیه‘ هَستَه که یهودیُ بِی خوشُ بِی عید آماده شاکِه یعنی یه رو کَبل اَ شنبه مقدّس. پَ زرد شُم

⁴³ یه مَردی که نُمی ایسُف و مال شهر رامَهَ، جرأت ایکه و پهلو پیلاتُس رَه و جسد عیسائو ایخواست. ایسُف یه آدم محترمی اَ شورای یهودَ و منتظر هُندِن پادشاهی خدائَه.

⁴⁴ پیلاتُس وختی شِشنُت که عیسی به همی زودی مُردِن، تعجب ایکه. پَ به افسر رومی صدا ایکه تا بِگینه عیسی مُردِن یا نه.

⁴⁵ وختی پیلاتُس اَ افسر رومی شِشنُت که عیسی مُردِن، اجازه ایدا که ایسُف جسد عیسائو بُبَرِه.

⁴⁶ ایسُف هم یه کفن کتونی ایخِری و جسد عیسی اَ صلیب زیر ایوا، توو اُ کفن کتونی ایپیچی و داخل مقبره‌ای که توو شَغ تِراشته بودَه، ایناها. بعد یه تا سنگ گَپ جلوِ در مقبره پِل ایدا.

⁴⁷ میریَم مَجدَلیّه و میریَم، مُم یوشا، شُدی که جسد عیسی کا شُناها.