مَرقُس 11 - کتاب مقدس به زبان بندری

ورود شاهُنه عیسی به اورشلیم

¹ وختی به داهاتوی بِیت‌فاجی و بِیت‌عَنْیا رسیدِن که نِزیکِ شهر اورشلیم و توو کوه زیتون هَستَه، عیسی به دو تا اَ شاگردُنِ خو ایفِرِستائو

² بهشُ ایگو: «به داهاتی که رو وا روتُن، بِرِی. همی که وارد بودین، به یه کُرَه الاغی که شُبَستِن پیدا اَکُنین که تا حالا کسی روی اُ سوار نِبودِن. وازی بُکنی و بیاری.

³ اگه کسی اَ شما ایپُرسی: ”به چه ایطو اَکِردِین؟“ بِگِی: ”خداوند لازم ایشَن و زود ایجا پَسِش اَفِرِستِه.“»

⁴ اُ دو نُفر رفتِن و صَرا، توو کُنچیل کُرَه الاغی شُدی که جلو دری بسته بودَه. پَ به اُ واز شُکِه.

⁵ بعضی اَ کسونی که اُجا ووستادَرِن اَ اُشُ شُپُرسی: «به چه به کُرَه الاغ واز اَکِردِین؟»

⁶ اُ دو نُفر همطو که عیسی بهشُ ایگُفتَه، جواب شُدا؛ پَ اُشُ شُواشت که بِرَن.

⁷ شاگردُ به کُرَه الاغ پهلو عیسی شُوا عبائُو خو رو کُرَه الاغ شُکَردی، و عیسی سوار بو.

⁸ خیلی اَ مردم عباهُ خو سر راه عیسی پهن شُکِه و یه عده هم دُولُ ئُویی که گَرگ ایشَستَه اَ دِرَهتوی سر زمینُ شُبُریدهُ، سر راه پهن شاکِه.

⁹ کسونی که جلوته اَ عیسی شارَفت و کسوئی که اَ پشت سری شاهُندَه، با غار شاگو: «نجات هادَه!» «متبارکن، اُ کسی که به نُم خداوند اَتات!»

¹⁰ «متبارکن، پادشاهی جدمُ داوود که اَتات!» «نجات بَشِت، توو بالاترین جای آسَمُنُ!»

¹¹ عیسی به شهر اورشلیم هُند و داخل معبد رَه. اُجا به همه چی که دور و ورشَ نگاه ایکه، ولی چون دیرَ واکل اُ دوازده تا شاگرد به داهات بِیت‌عَنْیا رَه.

عیسی دِرَهت انجیرُ اِسپار اَکُنت

¹² صَباش، وختی اَ بِیت‌عَنْیا در شابو، عیسی گُشنه ای بو.

¹³ اَ دور دِرَهت انجیری ایدی که گَرگ ایشَستَه؛ پَ رَه تا بیگینه اِتون رو دِرَهت، انجیر پیدا بُکنت یا نه. وختی نِزیک دِرَهت بو، جُلَ گَرگ چیز دگه پیدا اینَکِه، چون هِنو فصل انجیر نِبودَه.

¹⁴ عیسی به اُ دِرَهت ایگو: «دگه هیچِوَه کسی اَ تو مِیوَه نَخاره!» شاگردُنی اییُ شُشنُت.

¹⁵ وختی به شهر اورشلیم رسیدِن، عیسی داخل معبد بو و به کسوئی که توو معبد کاسبی شاکِه در ایکه. اُ میز صرافُ کَپِشو ایکه و بساط کموتر فروشُ بِهَم ایزَه.

¹⁶ و اینَواشت کسی بِی جا به جا کِردِن بار اَ میونِ دالُن معبد رد بَشِت.

¹⁷ بعد بهشُ تعلیم ایدا و ایگو: «مگه توو نوشته ئُوی مقدّس نوشته نِبودِن که، «”به لَهَر مه لَهَر دعا به همۀ ملتُ اَگِن“؟ ولی شما به اُ ”لُنه دُزُ“ تُکِردِن.»

¹⁸ کاهنوی گَپ و معلّموی تورات وختی اییُ شُشنُت، دُمبال راهی به اَ بین بُردِن عیسی هَستَرِن، چونکه اَ اُ شاتِرسی، به چه که همۀ جماعت اَ تعلیموی اُ ماتِشُ ایزَدَه.

¹⁹ زردِ شُم که بو، عیسی و شاگردُن اَ شهر در بودِن.

یه درس اَ دِرَهت انجیر

²⁰ صُحب گاه، توو راه، به اُ دِرَهت انجیر شُدی که اَ ریشه خشک بودَه.

²¹ پطرس کضیه ئو یادی هُند و به عیسی ایگو: «استاد، بیگین! دِرَهت انجیری که اِسپار اِدکه، خشک بودِن.»

²² عیسی جواب ایدا: «به خدا ایمن تُبَشِت.

²³ حکیکتاً، بهتُ اَگَم، هَرکَ به ایی کوه بِگِیت، ”اَ جا خو کَنده بَش و توو دیریا بِکَ،“ و توو دل خو شک نَکُن بلکه ایمُن ایبَشِت که، اُنچه که اَگِت اَنجُم اِبو، بهش اِتفاک اَکِت.

²⁴ پَ بهتُ اَگَم، اُن چیزیُ که توو دعا تاوا، ایمُن تُبَشِت که اُ رو تُگِفتِن. و اُ مال شما اِبو.

²⁵ «پَ هروَه که دعا اَکُنین، اگه اَ کسی چیزی توو دل تُهَه به اُ بُبَخشی، تا بَپ آسَمُنی شما هم، خطائُوتُ بُبَخشِه.

²⁶ ولی اگه شما نَبَخشین، بَپ آسَمُنی شما هم، خطائُوتُ نابَخشِت.»

سؤال دربارۀ کُدرَت و اقتدار عیسی

²⁷ اُشُ یه بار دگه به شهر اورشلیم هُندِن. موکعی که عیسی توو معبد کَدم شَزَه، کاهنوی گَپ و معلّموی تورات و شیخُ پهلوش هُندِن،

²⁸ و اُشُ شُپُرسی: «با چه کُدرَت و اقتداری ایی کارُئو اَکُنی؟ که به تو کُدرَت و اقتدارِ اَنجُم ایی کارُئو ایدادِن؟»

²⁹ عیسی بهشُ ایگو: «مه هم اَ شما سؤال اُمهَستِن. به مه جواب هادِین مه هم بهتُ اَگَم که با چه کُدرَت و اقتداری ایی کارُئو اَکُنُم.

³⁰ غسل تعمیدی که یحیی شَدا اَ طَرَه خدائَه یا اَ طَرَه انسان؟ جواب هادِین.»

³¹ اُشُ بین خوشُ شور شُزَه، و شُگُفت: «اگه بِگِیم، ”اَ طَرَه خدائَه“، عیسی اَگِت، ”پَ به چه بهش ایمُن تُنَوا؟“

³² ولی اگه بِگِیم، ”اَ طَرَه انسانَ“...» - اُشُ اَ مردم شاتِرسی، چون همه به یحیی یه پیغُمبَر واکعی شادونِست.

³³ پَ اُشُ به عیسی جواب شُدا: «نادونیم.» عیسی به اُشُ ایگو: «مه هم به شما ناگَم که با چه کُدرَت و اقتداری ایی کارُئو اَنجُم اَدَم.»