مَتّی 8 - کتاب مقدس به زبان بندری

عیسی به یه مرد جُذامی شفا اَدِت

¹ وختی عیسی اَ کوه زیر شَهُند، جمعیتِ زیادی دُمبالی راه کَفتَن.

² یَکهو یه مرد که جُذام ایشَستَه حدِ عیسی هُند و جلوش زانو ایزَه و ایگو: «سرورُم، اگه بُخوای اِتونی به مه شفا هادِی.»

³ عیسی دَس خو دراز ایکهُ روی اُ مرد ایناها و ایگُفت: «مَواتِن؛ شفا بِگِه!» اُ شخص درجا، اَ جُذام شفا پیدا ایکه.

⁴ بعد عیسی به اُ ایگو: «حواست بَشِت که راجب ایی موضوع به کسی چیزی نَگِی، ولی بِرَه به خوت به کاهن معبد نِشُن هادَه و کُربُنی مخصوص شفا، که موسی حکم ایکِردِن، تکدیم بُکن تا ایطوکا ثابت بَشِت که تو شفا اِدگِفتِن.»

ایمُن افسر رومی

⁵ وختی عیسی داخل شهر کَفَرناحوم بو، یه افسر رومی پهلوش هُند و وا التماس

⁶ به اُ ایگو: «سرورُم، نوکرُم فلجِن توو لَهَر کَفتِن و خیلی زجر اَکِشیدِن.»

⁷ عیسی ایگو: «مه اَتام و به اُ شفا اَدَم.»

⁸ ولی اُ افسر جواب ایدا: «سرورُم، مه لایِک نَهُم زیر سخف لَهَر مه بیای. تو فَکَه یَک کلمه بِگَه، نوکرُم شفا اَگِنت.

⁹ چونکه مه خوم زیر فَرمُن یه نفر دگه اَم و سربازُنی زیر فَرمُن خوم اُمهَستِن که اَ مه فَرمُن اَبَرِن. به یکی بگم ”بِرَه“ اَرِت؛ و به یکی دگه بگم ”بُدو“، اَتات. وختی به نوکر خو اَگَم ”ایی کار اَنجُم هادَه“، اَنجُم اَدِت.»

¹⁰ عیسی وختی ایی گَپُنُ شِشنُت، تعجب ایکه و به جمعیتی که دُمبالی شاهُندَه، ایگُفت: «حکیکتاً به شما اَگَم که، مه حتی میون کوم یهود هم ایطو ایمُنی اُمنِدیدِن.»

¹¹ به شما اَگَم که خیلیُ اَ شرق و اَ غرب اَتان و توو پادشاهی آسَمُن وا اِبرائیم پیغُمبَر، اِسحاک و یَعکوب سرِ یه سفره اَنینگَن،

¹² ولی به چوکُنِ پادشاهی به اُشُ صَرا، توو تُریکی اَکَردُنِن، جائی که گیریک و دندُن کورچین.»

¹³ پَ عیسی به اُ افسر رومی ایگو: «بِرَه! طِبکِ ایمُنِت وازت اَنجُم بَشِت.» همو لحظه اُ نوکر شفا ایگِه.

عیسی عدۀ زیادیُ شفا اَدِت

¹⁴ وختی عیسی وا لَهَر پطرس رَه، به خُاسو پطرس ایدی که تُوو ایشَه و مریض توو جا کَفتَه.

¹⁵ عیسی دسِش ایگِه و تُووی کَعط بو. اُ زن اَ جا خو پا بو و اَ عیسی پذیرایی ایکه.

¹⁶ غایه غروب، به آدموی زیادی که زار شُهَستَه، حدِ عیسی شُوا، و عیسی وا یَک کلمه به زارُ اَ اُشُ در ایکه و به همۀ مریضُ شفا ایدا،

¹⁷ ایی چیزُ اِتفاک کَفت تا اُ چیزی که اِشعیای پیغُمبَر ایگُفتَه اَنجُم بَشِت که: «اُ دردُمُ ایسِی و مریضیومُ وا دوش ایکِشی.»

بهای پیروی اَ عیسی

¹⁸ وختی عیسی ایدی که جمعیت زیادی دوری جمع بودِن، به شاگردُنُ خو فَرمُن ایدا و ایگو: «وا اُ طَرَه دریاچه بِرِیم.»

¹⁹ همو موکَع یه تا اَ معلمُنِ تورات حدِ عیسی هُند و ایگو: «استاد، هر جا بِرِی، مه پِی سَرِت اَتام.»

²⁰ عیسی جواب ایدا: «روباهُن لُنَه و پرندئُن آسَمُن کولودَنگ شُهَستِن، ولی پُس انسان جائی بِی سر ناهادِن اینین.»

²¹ یه تا شاگرد دگه به عیسی ایگو: «سرورُم، بُوال اَوِّل بِرَم، تا وختی که بَپُم مُرد خاکی بُکنُمُ بیام.»

²² ولی عیسی به اُ ایگو: «دُمبال مه بُدو، بُوال تا مُردَهُ، به مُردَهُ خو خاک بُکنِن.»

عیسی به توفُن آرُم اَکُنت

²³ بعد عیسی سوار کایِک بو و شاگردُنِش هم دُمبال اُ رفتِن.

²⁴ رو دریاچه وا یه گیر توفُن بدی ایگِه، که نِزیکَ موجُ به کایِک غَرک بُکنِن. ولی عیسی خوافته.

²⁵ پَ شاگردُن هُندِن به عیسی بیدار شُکِه و شُگُفت: «سرورُمُ، هلاک اِبودِیم؛ نجاتُمُ هادَه!»

²⁶ عیسی جواب ایدا: «ای کم ایمُنُ، به چه اَتِرسیدِین؟» بعد پا بو و به باد و دریاچه نهیب ایدا و همه جا خاهر بو.

²⁷ شاگردُن تعجب شُکِردَه و اَ همدگه شاپُرسی: «ایی دگه کِن؟ حتی باد و دریاچه اَزی فَرمُن اَبَرِن!»

عیسی به دو مرد زاری شفا اَدِت

²⁸ وختی عیسی به ولایت جَدَریون که اُ طَرَه دریاچه هَستَه، رِسی، به دو تا مرد که زار شُهَستَهُ اَ کَبرستون در شابو، ایدی. اُ دو نُفر ایکَک وحشی هَستَرِن که هیچکَ جرأت اینَهَستَه اَ اُ راه رد بَشِت.

²⁹ اُشُ غار شازَه: «با ما چه کار اِتهَستِن ای پُس خدا؟ هُندِی تا کَبل اَ غایه اَش عذابُمُ هادِی؟»

³⁰ یه خو دورته اَ اُشُ گَلِه گَپ خوکُ مشغول خوراک خاردِن هَستَرِن.

³¹ زارُ به عیسی التماس شُکِه و شُگُفت: «اگه تا دَرُمُ بُکنی، توو جُنِ خوکُ مُبِفِرست.»

³² عیسی بهشُ ایگُفت: «بِرِی!» زارُ هم اَ جُن اُ دو نُفر در بودِن و توو جُن خوکُ رفتِن و تَمُن گَلَه اَ رو تَل سرازیر دریاچه بودِن و توو هُوو غَرک بودِن.

³³ گَلَه دارُ وا طَرَه شهر در رفتِن. و همۀ اِتفاکُ رو تعریف شُکِه، مخصوصاً اُ اِتفاکی که، به اُ تا دو مرد زاری کَفتَه.

³⁴ بعد تَمُنِ مردم بِی دیدن عیسی اَ شهر در هُندِن و موکعی که به عیسی شُدی به اُ التماس شُکِه که اَ اُ ولایت بِرِت.